பணமில்லாமலே மகிழ்ச்சி வாழ்க்கை?

by **அ.இராமநாதன்** Sun Oct 09, 2011 10:39 am

நம் நாட்டில் பழங்காலத்தில் பண்டமாற்று முறைதான்
இருந்துவந்தது. பணத்திற்கான தேவைகள் அதிகமில்லாத
காலம்.

ஏன்? சுமார் 50, 60 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கூட, நான் சிறுவனாக
இருந்த போது வீட்டிற்கு வரும் சிறு வியாபாரிகளிடம் கைப்பிடி
அளவு அரிசியைக் கொடுத்துவிட்டு, பதிலாக கறிவேப்பிலை,
கொத்தமல்லி, முந்திரிப்பழம் போன்றவைகளை வாங்கி இருக்கிறேன்.

இப்போது கூட கிராமங்களில் நெல் அறுவடை செய்பவர் நெல்லையே
ஊதியமாகப் பெற்றுக் கொண்டு அந்த நெல்லைக் கடைகளில் கொடுத்து
விட்டுத் தேவையான பொருள்களைப் பெற்றுக் கொள்ளும் வழக்கம்
இருந்து வருகிறது.

நமது நாடாவது "வளர்ந்து வரும் நாடு' - ஆனால் மிகவும் பணக்கார
நாடான ஜெர்மனியில் ஒரு பெண்மணி, பணமின்றியே 15 ஆண்டுகளாகத்
தமது தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்து கொள்கிறார் என்ற செய்தி வியப்பை
அளிக்கிறது.

அவர் பற்றிய கட்டுரைதான் இது.

69 வயதாகும் இவ்வதிசயப் பெண்மணியின் பெயர் "ஹீட்மேரி ஸ்கர்வெர்மர்'
என்பது. இவர் இரண்டாம் உலகப் போர் நிகழ்ந்த சமயம் கிழக்கு ரஷ்யாவில்
பிறந்தார். ரஷியப் படையினரால் வெளியேற்றப்பட்ட அகதிகளுடன் இவரது
குடும்பம் கையில் பைசா காசு கூட இன்றி, ஜெர்மணிக்கு வந்தது.

"பணமில்லாதவன் பிணம்' என்பார்கள்; வள்ளுவப் பெருமானும் "பொருளிலார்க்கு
இவ்வுலகமில்லை' என்கிறார்.

தேவை இருக்கிறதோ, இல்லையோ, சாமான்களாக வாங்கிக் குவித்து வரும்
மனப்பான்மை உள்ள மக்கள் நிறைந்த நாட்டில் பணமும் பொருளுமின்றி
இருப்பவர் மதிக்கப்படுவதில்லை என்பதை இவர் உணர்ந்தார். நிதர்சனமாகவும்
கண்டார்.

1960ஆம் ஆண்டு தென் அமெரிக்காவில் உள்ள சிலியில் ஓராண்டு இருந்தார்.
அங்கே மக்கள் மிகுந்த ஏழ்மையால் துன்புற்றதை நேரில் கண்டுணர்ந்தார்.
பிறகு ஜெர்மனிக்குத் திரும்பி வந்துவிட்டார்.

விவாகரத்து நேர்ந்து, இரு குழந்தைகளுடன் 1982ஆம் ஆண்டு டார்ட்மண்ட்
என்ற நகரில் மனநல க்ளினிக் ஒன்றை நிறுவி நடத்தி வந்தார்.
"மனிதர்களின் மனங்களில் என்னவெல்லாம் எண்ண ஓட்டங்கள் ஓடுகின்றன
என்பதைக் கண்டார்.

சரி, இதுமட்டும் போதாது, நாம் புதிதாக இவ்வுலகிற்கு மனித சமுதாயத்திற்கு
ஏதாவது உருப்படியாகச் செய்ய வேண்டும்' என்று அதற்கான முயற்சியில்
இறங்கினார்.

1994ஆம் ஆண்டு கையில் பணமில்லாதவர்களுக்காக ஒரு பண்டமாற்று
முறையைச் செயல்படுத்த ஆரம்பித்தார். இந்தப் புதுமாதிரியான திட்டத்திற்கு
ஓய்வூதியம் பெறுபவர்கள், மாணவர்கள் இவர்களிடையே இருந்து அமோகமான
ஆதரவு கிடைத்தது.

அதனால் தனது வீட்டிலேயே "பண்டமாற்று அகம்' ஒன்றை ஏற்படுத்தினார்.
மிக விரைவிலேயே இம்மாதிரி முறையில் தமது அனைத்துத் தேவைகளையும்
பூர்த்தி செய்துகொள்ள முடியும் என்பதை கண்டு கொண்டார்.

அதனால் 1996ஆம் ஆண்டு இம்மாதிரியான பண்டமாற்று முறையையே
வாழ்க்கையின் ஆதாரமாகக் கொள்ள முடியும் என்ற துணிவுடன் தமது மனநல
க்ளினிக்கை மூடினார். வாடகை வீட்டில்தான் வசித்து வந்ததால், தமது
உடைமைகளனைத்தையும் தானம் செய்ததுடன், தனது பாங்க் கணக்கையும்
முடித்துக் கொண்டார்.

ஒரு வருடம் கையில் பைசா காசின்றி வாழவும் முடிந்தது இவரால்.
பிறகு தனது அனுபவங்களை ஒரு புத்தகமாக எழுதினார். இந்தப் புத்தகம் பல
மொழிகளல் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு, நல்ல விற்பனையாயிற்று. அதனால்
இவர் வருமானம் பெருகியது.

அந்தப் பணத்தையெல்லாம் ஐந்து மார்க் (ஜெர்மன் நாணயம்) கரன்சி நோட்டுகளாக
மாற்றித் தேவைப்பட்டவருக்கெல்லாம் விநியோகம் செய்தார். இப்போது தமது
மூன்றாவது புத்தகம் ஒன்றை எழுதி வருகிறார்.

இவருக்கு மாதாந்திர ஓய்வூதியம் 700 யூரோக்கள் (அமெரிக்க டாலரில் 1000).
அதை அப்படியே தமக்கு தெரிந்த தேவையுள்ளவர்களுக்கு அளித்து விடுகிறார்.
இவரது உணவிற்காக டார்ட்மண்ட்டிலுள்ள ஓர் உணவகம் உதவி வருகிறது.

இவரது நண்பர்கள் தங்களது தோட்டத்தில் விளையும் காய்கறிகளையும் கொடுத்து
உதவுகின்றனர். ஒன்றையும் பணம் கொடுத்து வாங்குவதில்லை.

இவர் சொல்கிறார்: "ஒரு வருடம் பண்டமாற்று முறையில் வாழ்க்கை நடத்த
முடியுமா என்று பரிசோதனை முறையில் ஆரம்பித்தேன. ஆனால்
கடந்த 15 ஆண்டுகளாகச் சிரமமேதுமின்றி இவ்வாறு என்னால் வாழ முடிகிறது.
எப்போது நான் கடைசியாகக் காசைக் கையாண்டேன் என்பதே எனக்கு நினைவில்லை.'

அபூர்வமான பெண்மணிதான் இவர்!

எனக்கு எனது நண்பர் ஒருவர் ஆர்மி கேப்டனாக இருந்தவர். கையில் காலணா
இன்றி, "நர்மதா பரிக்ரமா' எனப்படும் நர்மதை நதியைக் கால்நடையாகவே நடந்து,
வலம் வந்த அனுபவங்களைப் பற்றி அவர் கூறியது நினைவிற்கு வந்தது. இவ்வாறு
பயணம் செய்பவர்கள் ஒரு மாற்று உடையுடன், கையில் பணமின்றி, வழியில்
பிச்சை எடுத்த உண்டு கொண்டு செல்ல வேண்டும் என்பது எழுதப்படாத சட்டம்.

நர்மதா நதியை அதன் உற்பத்தி ஸ்தானத்திலிருந்து முகத்துவாரம் வரை ஒன்றரை
ஆண்டிற்குள் நடந்தே வலம் வர வேண்டும். இந்த யாத்திரையை 9 மாதங்களில்
வெற்றிகரமாக முடித்தார், அவர்.

(Source & Courtesy : The Hindu -
"Happiness in life without money in rich Germany"
- Business line)

தமிழில் சுமன்
நன்றி: மஞ்சரி