இன்றைய பெண்கள் காலமாற்றத்துக்கு ஏற்ப விதவிதமான ஆடைகளை அணிந்து கொண்டு வலம் வருகின்றனர். வாய்க்குள் நுழையாத பெயர்கள் எல்லாம் ஆடைகளுக்கு சூட்டபட்டு அணிந்து கொள்ளபடுகின்றன. காரணம், ஆடைகளின் வடிவமைப்பில் மட்டுமின்றி, பெயர்களிலும் வித்தியாசத்தை எதிர்பார்க்கின்றனர் இளைய தலைமுறையினர். சேலை, சுடிதார், ஜீன்ஸ், குர்தா, மிடி, டாஸ், சோளி என விதவிதமான ஆடைகள் இருந்தாலும், பெண்கள் அதிகமாக விரும்புவதும், அவர்கள் அழகை நன்றாக வெளிக்காட்டுவதும் சேலை, சுடிதார் அல்லது சல்வார் கமீஸ், சோளி போன்றவைகள்தான்.

சேலை
[You must be registered and logged in to see this image.]

ஒரு நீளமான உடை. தைக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. விதவிதமான வகைகளில், வண்ணங்களில் கிடைக்கின்றன. இன்னார்தான் அணிய வேண்டும் என்ற வரைமுறை ஏதும் இல்லாமல், எல்லாரும் அணிந்து கொள்ளலாம். மெல்லிய உடல்வாகு கொண்டவர்கள், உடல் பருமனானவர்கள் என வித்தியாசம் இல்லாமல் அனைவருக்கும் பொருந்தி போகும் இயல்புடையது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக இந்தியாவின் பாரம்பரிய ஆடை. இப்படி எல்லா புகழுக்கும் உரித்தான ஒரே ஆடை வகை சேலை மட்டுமே.

மென்மைத்தன்மை கொண்டது. எளிதாக துவைத்து பயன்படுத்தலாம். அணிந்து கொள்பவருக்கு பாதுகாப்பு உணர்வைத் தருகிறது. திருமணமான பெண்களுக்கும், வயதான பெண்களுக்கும் ஏற்றது. வீட்டில் இருக்கும்போது அணிந்து கொள்ள, அலுவலகம் செல்லும்போது உடுத்திக் கொள்ள, விழாக்கள், திருமணம் மற்றும் பார்ட்டிகளுக்குச் செல்லும்போது அணிந்து கொள்ள என செல்ல வேண்டிய இடத்தை பொறுத்து வகைவகையான சேலைகள் உள்ளன.

பட்ஜெட்டுக்கு ஏற்றவாறு 100 ருபாயிலிருந்து லட்ச ருபாய் வரை சேலைகள் கிடைக்கின்றன. குழந்தைகளுக்குத் தொட்டில் கட்டுவது முதல் அவசரத்திற்கு போர்த்திக் கொண்டு தூங்குவது வரை இப்படி சேலைகளின் பயனை பட்டியலிட்டுக் கொண்டே போகலாம். இதனால்தான் இன்றளவும் சேலையின் மவுசு குறையாமல் கூடிக்கொண்டே போகிறது.

காட்டன், ஷிப்பான், பாலியஸ்டர், பட்டு, ஜார்ஜெட், பஷ்மினா என பலவிதமான துணிகளில் சேலைகள் நெய்யபடுகின்றன. அதிகமான வண்ணங்களைக் கொண்டு சேலைகள் தயாரிக்கபட்டாலும், சிவப்பு வண்ணமே பெரும்பான்மையாக பயன்படுத்தபடுகிறது. அதற்கடுத்து வெள்ளை மற்றும் கறுப்பு வண்ணங்கள் பயன்படுத்தபடுகின்றன.

பிளெய்ன் சேலைகள், எம்ராய்டரி செய்யபட்டவை, பிரின்டட் செய்யபட்டவை என சேலைகளை முன்று விதமாக பிரிக்கலாம். இத்துடன் ஜமிக்கி, ஜர்தோஷி, குந்தன், ஆரி போன்ற வேலைபாடுகள் நிறைந்த சேலைகளும் பெரும்பான்மையாக அணியபடுகின்றன.

தென்னிந்தியாவைச் சேர்ந்த பெண்கள் தங்கள் வசதிக்கேற்ப விதவிதமான ஆடைகளை அணிந்தாலும், பண்டிகைகள், விழாக்கள் என்று வரும்பொழுது சேலை அணிவதையே விரும்புகின்றனர். வடஇந்தியாவைச் சேர்ந்த பெண்கள் சேலை கட்டிக்கொண்டு கணவருடன் வெளியிடங்களுக்குச் செல்வதை பேஷனாக நினைக்கின்றனர். வெளிநாட்டில் வாழும் இந்திய பெகளும் விழாக்கள் மற்றும் பார்ட்டிகளுக்கு சேலை அணிந்து செல்வதை கவுரவமாகக் கருதுகின்றனர். அதேபோல் சுற்றி பார்பதற்காகவோ அல்லது படிப்பதற்காகவோ வெளிநாட்டில் இருந்து இந்தியா வரும் பெண்களும் சேலை கட்டிக் கொள்வதில் ஆர்வம் காட்டுகின்றனர்.

சுடிதார்

முகலாயர்கள் காலத்தில்தான் சுடிதார்கள் பயன்பாட்டிற்கு வந்தன. சுடிதாரானது சல்வார் கமீஸ் என்றும் அழைக்கபடுகிறது. சல்வார், கமீஸ், துப்பட்டா என முன்று துணிகள் சேர்ந்த ஆடையே சல்வார் கமீஸ் எனபடும். கமீஸானது டாப் அல்லது குர்தா என அழைக்கபடும். குர்தாவின் இறுதியில் மெல்லிய திறப்பு இருக்கும். அதிக நீளமான, அதாவது அணியும்போது காலின் இறுதி வரை இருக்கக்கூடிய குர்தாக்கள் பழைய ஸ்டைலாகும். உயரம் குறைவாக இருக்கும் குர்தாக்களே தற்போது பெரும்பாலானவர்களால் விரும்பி அணியபடுகின்றன.

சல்வார் என்பது குர்தாவுடன் சேர்த்து அணியக்கூடிய பேண்ட் வகையாகும். இடுப்பு பகுதியில் நாடா அல்லது எலாஸ்டிக் வைக்கபட்டிருக்கும். காலுடன் ஒட்டி இறுக்கமாக இல்லாமல், தொளதொளவென்று லேசாக இருக்கும். இவற்றுடன் அணிந்து கொள்ளபடும் துப்பட்டா, ஸ்கார்ப் வகைகளுள் ஒன்றாகும். நீளமாக இருக்கும். கழுத்து அல்லது தலையில் அணிந்து கொள்ளலாம். இதை அணிந்து கொள்பவருக்கு நல்ல ஸ்டைலைத் தரும். துப்பட்டாக்கள் தற்போது ஆடைக்கு அழகு சேர்க்கும் பொருட்
களுள் ஒன்றாகக் கருதபடுகின்றன.

தெற்காசியாவின் மத்திய பகுதி பெண்களால் தான் சுடிதார்கள் பெருமளவில் விரும்பி அணியபடுகின்றன. பாகிஸ்தான் மற்றும் ஆப்கானிஸ்தானில் ஆண், பெண் இருவருமே சுடிதார்களை அணிந்து கொள்கின்றனர். இளவயது பெண்கள் சுடிதாரை அதிகமாக விரும்பி அணிகின்றனர். வீட்டில் இருக்கும்போதும், வெளியிடங்களுக்குச் செல்லும்போதும் சுடிதார்கள் பாதுகாப்பான உடையாக இருப்பதாக பெண்கள் கருதுகின்றனர்.

காஷ்மீர் மற்றும் பஞ்சாப் மாநிலங்களில் தயாராகும் சுடிதார்களில் எம்ராய்டரி வேலைபாடு அதிகமாக இருக்கும். சல்வாருக்கு பதில் பேட் அல்லது ட்ரவுசரை பயன்படுத்தினால், அது பேர்லல் சல்வார் என்று அழைக்கபடும். பேட்டில் நாடாவுக்கு பதிலாக எலாஸ்டிக் வைத்து வடிவமைக்கபட்டிருக்கும். பேட் `டைட்’டாக இல்லாமல் `ப்ரீ’யாக இருக்கும்.

பட்டியாலா சல்வார்கள் பழங்காலத்தில் இருந்தே பயன்படுத்தபட்டு வந்தாலும், அணிந்து கொள்பவருக்கு `மாடர்ன் லுக்’கைத் தருவதில் சிறப்பிடம் பெறுகின்றன. செமி பட்டியாலா சல்வாரில் துணியின் அளவு குறைவாக இருக்கும். பாகிஸ்தானி அல்லது பட்டானி சல்வாரை விரும்பி அணிபவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் முஸ்லிம்களே. ஆண்-பெண் இருபாலருமே இந்த வகையான சல்வார்களை அணிகின்றனர். இந்த சுடிதாரில் டாப் என்று அழைக்கபடும் குர்தா நீளமாக இருக்கும்.

ஷலலா சல்வாரில் பேண்ட்டின் அகலம் அதிகமாக இருக்கும். ஹரம் சல்வார்கள் டைட்டாக இல்லாமல் ப்ரீயாக இருக்கும். பெல்லி டான்சர்கள் நடனம் ஆடும்போது அணிந்து கொள்ளக்கூடிய சுடிதார் இதுவாகும். ஷெர்வானி எனபடும் சுடிதார் வகை வடஇந்தியாவில் திருமணத்தின்போது மணமகனால் அணியபடுகின்றது. 17-ம் நுற்றாண்டில் `கதக்’ நடனக் கலைஞர்களால் சுடிதார்கள் அணியபட்டன.

சோளி

வடஇந்தியாவின் பாரம்பரிய ஆடைகளுள் ஒன்றான சோளி, இந்தியா, பாகிஸ்தான் மற்றும் ஆப்கானிஸ்தான் ஆகிய நாட்டு பெண்களால் அதிகமாக அணியபடுகின்றது. ஆப்கானிஸ்தானின் பாரம்பரிய ஆடையும் சோளிதான். மேலாடை, ஆண்கள் அணியும் சட்டை போன்று இடுப்புபகுதி வரை நீண்டிருக்கும். அதற்குக்கீழே பாவாடை அணியபட்டிருக்கும். முதன்முதலில் இந்த ஆடையை பயன்படுத்தியவர்கள் முகலாயர்களின் அரச குடும்பத்து பெண்கள் தான். அதன்பின்னரே படிபடியாக எல்லோராலும் சோளி அணியபட்டது.

ராஜஸ்தானில் உள்ள ராஜ புத்திர இனத்தில் திருமணத்திற்குக் காத்திருக்கும் பெண்கள் முழுவதும் வண்ணமயமான சோளியை அணிகின்றனர். இதை வைத்தே மணமகன் வீட்டார் அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொள்கின்றனர். விதவிதமாக எம்ராய்டரி செய்யபட்ட சோளி களை அங்குள்ள பெண்கள் விரும்பி அணிகிறார்கள். அத்துடன் கண்ணாடி, அலங்காரக்கல் மற்றும் மணிகள் பதிக்கபட்ட சோளிகளும் பெருமளவில் அணியபடுகின்றன.