பெரியோர் வீற்றிருக்கும் அவைக்கும்
தோழமை பூத்திருக்கும் கவிச் சபைக்கும்
முதல் வணக்கம்,

வானத்தில் பூ பூத்து
அன்பில் நட்பாய் காய் காய்த்து
வார்த்தையில் எளிமை கூட்டி
பேசுகையில் இதயக் கூடெங்கும்
என் தமிழ்போல் நிறையும் அன்பு தலைமை ஐயா சிவமணிக்கும் வணக்கம்!

என் கவிதை சற்று சோகம் கூட்டலாம்; ஆனால் காரணம் நானல்ல எனக்கு தலைப்புக் கொடுத்த தமிழோசை என்று கூறி, ஒருவேளை அவர்கள் மகள் பிறந்த மகிழ்வில் கொடுத்திருக்க கூடும் என்றாலும் என் மூத்த மகளிற்கு ஈடான, அன்புத் தங்கை வித்யாவிற்கே முதல் வரிசை என்பதை முன்வைத்து என் கவிதைக்குள் நுழைகிறேன்.

எனக்கான தலைப்பு: தீபாவளி சீர்வரிசை..

மார்மீது உதைக்காமல்
தோள்மீது சாய்ந்தவளே..
மனசெல்லாம் பாசத்தால
மழைபோல பெய்தவளே..

சீர்வரிசை தட்டெடுத்து
சின்ன அண்ணன் வாறேண்டி..
தெருவெல்லாம் -
கண்ணீரால் நனைக்காம என் முதல் பொண்ணே ஓடியாடி!!

பட்டமரம் பூத்தது போல்
உன் மனசெல்லாம் பூத்திடுமா..
இந்த அண்ணன் முகம் பார்த்ததுமே -
பத்து வயதுனக்குக் குறைந்திடுமா..?!!

தூக்கி நான் தாலாட்ட
அண்ணா என்றுருகிடுமா..
உன் தீபாவளி வரிசையில
என் உயிரெல்லாம் கரைந்திடுமா?!!

குறும்பு செய்து சிரிப்பவளே
அடிக்கும் முன்னே அழுபவளே..

உன் சின்ன மனசு இதயத்துல -
அண்ணனையே -
உயிர்வரைக்கும் சுமந்தவளே ஓடியாடி..

ஒரு நாள் பிரிந்தாலே
ஓயாது அழுபவளே..

பள்ளிக்கூட பையில் கூட
என் பிரிவை தூக்கிப் போனவளே..

காலை எழுந்து விழிக்கக் கூட
என் முகத்தையே கேட்பவளே.. ஓடியாடி..

கணவன் அடித்தானோ..
மாமியார் வைதாளோ..
நாத்தனா முறைத்தாளோ ..
துரும்பாட்டம் இளைத்தாயோ -
எனைக் கண்டதும்; பொய்யாய் சிரிப்பாயோ???!!!

சிரிப்பு தான்.. சிரிப்புதான்..
உன் ஒற்றை சிரிப்புதான் போதுமடி -

அது என் ஆயுள் வளர்க்கும்
சாமியாடி..

ஆழிக் குள்ள புதைந்து போன
ஏஞ் சோகம் தீர்க்கும் வாஞ்சையடி!!

எனக்கு கருவா பிறந்தவளே..
மகளா பிறந்தவளே..

உனக்கு பாசத்துல பட்டுடுத்தி
கண்ணீரால் நகைபோட்டு
என் உயிரை பிடுங்கி வரிசை வைப்பேன்;

நீ -
உயிரோடில்லை யென்றே
எப்பவுமே நினைக்க மாட்டேன்!!
——————————————————————————
வித்யாசாகர்

நன்றாக சீர் வைத்துள்ளீர்கள் - கொடுத்துள்ளீர்கள்

நல்லா இருக்கு