சிற்பியும் நீதானடா....!

by Premi Sat May 14, 2011 1:11 am

மெருகேறிய நிலவின் ஒளி
கந்தக பூமியாய் இதயம்
இதழ்மீது சிந்தும் பனித்துளி
கனமாக உறைந்திருக்க
இதயப் பேரேட்டில் - ஓர்
காலத்தின் காதல் காவியமாய்!!

உள்ளத்தில் கிடப்பதை
கொட்டித்தீர்த்தால் - என்
தலையில் குட்டொன்று வைத்து
புலம்பித் தீர்க்காதே என்கின்றாய்!

உன் நினைவுச் சுமைகளை
இறக்கி வைக்க இயலாமல்
இதயத்திலேயே சுமந்து
காதல் வீதியில் ஓர்
சுமைதாங்கியாகவே
சுற்றி வருகின்றேன்...!

நிஜமான நேசத்தின்
நிறம் எப்போதும்
மங்குவதில்லை!
மௌனயுத்தங்கள் பல
நான் செய்தாலும் - உன்
மோகன முத்தங்கள்
ஒருநாளும் எனை வந்து
சேரப் போவதில்லை!

பல மடங்காய் நெஞ்சு
துடித்தாலும்
பாவி உள்ளம் பைத்தியமாய்
உன்னைதானே தேடுது!

நீ
என்னுள் நுழைய
நான்
எந்தவொரு
பூகோள எல்லையையும்
வகுத்தது கிடையாது!

இந்தக் காதலானது
உன்னையையும் என்னையையும்
இணைப்பதற்காகவே தவிர
பிரிப்பதற்கல்ல!

மலையின் கல்லை யாரும்
நெருங்குவதில்லை - அது
சிற்பியின் கைபட்டால்
மட்டுமே சிலையாகும்
என்னைச் செதுக்கும்
சிற்பியும் நீதானடா....!

by **தமிழன்** Sat May 14, 2011 1:21 am

அருமை. பகிர்வுக்கு மிக்க நன்றி.

by **arony** Sat May 14, 2011 1:52 am

மிக அருமை.

by **தோழி பிரஷா** Sat May 14, 2011 4:22 am

மிக அருமை..

by **அ.இராமநாதன்** Sat May 14, 2011 9:38 am

[You must be registered and logged in to see this image.]

-
நிஜமான நேசத்தின்
நிறம் எப்போதும்
மங்குவதில்லை!
-
கவிதை நல்லா இருக்கு...

by **நிலாமதி** Sat May 14, 2011 6:13 pm

மலையின் கல்லை யாரும்
நெருங்குவதில்லை - அது
சிற்பியின் கைபட்டால்
மட்டுமே சிலையாகும்
என்னைச் செதுக்கும்
சிற்பியும் நீதானடா....!.

... பாராட்டுக்கள்

Join date: 10/05/2011