நீயே கற்று தருவாய்.....

இருபத்தி நாலு மணி நேரம் இதற்குள்தான்
எல்லாமுமாய் காலையில் எழும்போதும்
கவலையோடு விழும்போதும் நண்பனே
நல்ல நேரமில்லையா ? நன்றாக எண்ணிப்பார்
கெட்ட நேரமில்லை!

சாப்பிடும்போதும் சஞ்சலத்தொடும்
சற்று அவசரத்தோடும்தானே உண்கிறாய்
செரிப்பது நம் உடலில் என்று சிந்தனை
செய்து விட்டால் போதும் இரத்தத்தில்
கலப்பதற்கும் நண்பனே இனி முயர்ச்சியும்
பொறுமையும் உண்மையும் உட்கொள்
ஒவ்வொரு நொடிகளுக்கும் உன் இதயம்
சுத்திகரிக்கும் புது தெம்பு பாய்ச்சும் கண்களுக்கு
சில துளி கண்ணீர் தேவைதான் கலம்க்கலாமாய்
குளிக்கும்போது கூட கண்ணை கழுவாமல் இருப்பதால்
கண்ணீர் விடுவது கூட இதற்குதான் என்று கொள்

கைகொடு நண்பனே அதையும் மாற்றி ஆனந்த கண்நீராக்குவோம்
துரத்தி துரத்தி வேலை செய்தாலும் தூங்குவதற்கு நேரம் ஒதுக்குகிறாய்
துயரத்திற்காய் நீ அதை மாற்றும்போது தோள் கொடுக்க நான் இருக்கேன்
தோழனே ! "இதோ உதவி" யாரோ எழுதிய "வாழ்க்கையில் வெற்றி " இதனை
பற்றியே வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறதே "எனக்கு எதற்கு உதவி ?", "என் வாழ்க்கை
வெற்றி" இதற்காவே வாழ்ந்து கட்டு அது போதும். மூன்று வேலை உணவு
வேண்டுமென்று முட்டாளாய் காலம் கடத்தாதே நீ ஒரு வேலை உணவு
உண்டால் கூட உடல் சக்தி எவ்வளவு செலவழிக்கிறாய் என்று எண்ணிப்பார்!
இருபத்தி நாலு மணி நேரத்தில் எத்தனையோ கனவுகள் உதிக்கும் இருந்தாலும்
ஒரு கனவை மட்டும் பார் ! என் தோழனே "நீ கனவு இல்லை ?" கனவு
காண்பதற்கு நேரமில்லை கர்மத்தில் மட்டுமே கனவு பலிக்க பார்த்துகொள்!
கலங்கி விடாதே ! கவிதையை கண்டும் மயங்கி விடாதே ! கைகளில் உள்ள உன்
வாழ்க்கையில் கற்றுகொள்வேன் என்று ஒத்துகொள் !

நல்லா இருக்கு பாராட்டுக்கள் சேகர்

பகிர்வுக்கு நன்றி சகா...