நட்பும் அமிர்தம்

by sridhar_1104 Thu Aug 11, 2011 1:40 pm

முதலாய் உருவான என் இதயம்
இயங்க மறுக்கின்றது உன் பிரிவால்..

நீ எனக்கு தொலைவானாய்
நம்மிடயே இடைவெளி இமயமாய்......

புரியாத புதிராய் நீ என்னிடம் கொண்ட கோபம்.
வலிதருகின்றது உன்பிரிவுத் துயர்.....

எனக்கென நீ இல்லாமல் போனது
ஏக்கமல்ல எனக்கு அது துக்கம்.

தொடரும் நாட்கள் சுமையாய்
சோகமாய் சுவாசமில்லாமல்

சுட்டது என்னிதயதிலென்றாலும்
தூரத்தொடங்கியது என் விழிகள்.....

நான் யார் உனக்கு?
என எனக்கே புரியவைதாய்...

புரிந்தது நட்பும் அமிர்தம் தான்
அளவோடு இருக்கும் வரை...

மரணம் தவறுகளை மன்னிக்கும் எல்லை.
அது நமக்குள் முரண்பாடாய் மாறியது....

மரணத்தாலும் மறக்க முடியாது
திறவாகமாய் உன் செயல்கள்....

நான் மீண்டும் பிறப்பேன்
உன்னிழலாய்த் தொடர........

[You must be registered and logged in to see this link.]

by **அ.இராமநாதன்** Thu Aug 11, 2011 2:26 pm

[You must be registered and logged in to see this image.]
-
-
உன் பிறிவால்..என்பது பிரிவால்
புரியாத புதிறாய் என்பது புதிராய்
உன்பிறிவுத் துயர்....என்பது பிரிவுத் துயர்
ஏக்கம்மல்ல என்பது ஏக்கமல்ல
சுமயாய் எனபது சுமையாய்
மரக்கமுடியாது எனபது மறக்க முடியாது
எனவும் திருத்தம் செய்யப்பட வேண்டும்
-
]b]கவிதை நல்லா இருக்கு...
[/b]