நாட்டுக்கு சென்று வந்தால் கடிதமும் பொருளும் கொடுத்து விடுவது நடைமுறையில் ஒன்று
அதே போல நல்லயிடத்தில் வேலை செய்பவர்களையும் சில நேரம் பார்க்கும் படி வரும்...
அப்ப நடந்த மற்றும் நடக்கும் நிகழ்வுதான் இந்த கட்டுரை .

நமக்கு மட்டும் தெரிந்த நபரை பார்க்கவோ,இல்லை வந்த பொருகளை கடிதத்தை கொடுக்கவோ கேம்புக்கு போனால் நாம் போன சமயம் அந்த நபர் இருக்க மாட்டார். முகம் தெரியாத நபர்கள் நம்மை வரவேற்கும் நிலையிருக்கே ...
சொல்ல வார்த்தைகள் போதாது !

அட இப்பதானே வெளியே போனான் !வாங்க அண்ணா உட்காருங்கள் என்று உபசரிப்பு தொடரும்,
காரமும் இனிப்பும் மாறி மாறி வழங்கப்படும் !
நாம் தேடித் போன நபருக்கு அழைப்பு தரப்படும் வரும் வரைக்கும் நலம் விசாரித்து
வசதிகள் செய்து தரப்படும்!

யார் இவர்கள் அறிமுகமே இல்லாத நிலையில் எப்படி இப்படி என்று புகழும் நிலைக்கு மனம் இருக்கும் ! இவர்கள் வாங்கும் சம்பளம்,குறைவுதான்!இருக்குமிடமும் அழுக்கு தான் ,
ஆனால் மனம் மட்டும் என்றும் வெள்ளை என்று சொல்லும் !

இதற்கு நேர் எதிர் மாற்றம் படிப்பாளிகள் இருக்கும் மனது !
நல்ல வேலையில் இருக்கும் நபரை பார்க்க போனால்,அங்கு நடக்கும் நிலை இருக்கே ,சர்ஹூன் பாஷையில் சொல்வது என்றால்,நங்கு நங்கு என்று தலையில் கொட்டத் தோன்றும் !

காலிங் பெல் அடித்து ரொம்ப நேரம் கழித்தே ,அரைக் கதவு திறந்து பார்த்து ,yes ஆங்கிலம் வார்த்தை வரும் .சரி இவர் தமிழன் தானே ,நண்பர் பெயரை தமிழில் சொல்லிக்கேட்டால் ,சாரி ,ஹி நாட் ஹேர், என்று சொல்லி ,பதிலை கேட்காமல்,
கதவு சாத்தப்படும்!படித்த இவர்களையும் ,படிக்காத அவர்களையும் எடைப்போட்டால் ,விடை சொல்லும் எனது கட்டுரை தலைப்பு !

யார் இவர்கள் அறிமுகமே இல்லாத நிலையில் எப்படி இப்படி என்று புகழும்
நிலைக்கு மனம் இருக்கும் ! இவர்கள் வாங்கும்
சம்பளம்,குறைவுதான்!இருக்குமிடமும் அழுக்கு தான் ,
ஆனால் மனம் மட்டும் என்றும் வெள்ளை என்று சொல்லும் !

ம்ம உண்மைதான் நீங்க சொல்றது
நெஞ்சு பொறுக்குதில்லையே இந்த நிலைகெட்ட மாந்தரை நினைத்துவிட்டால்

இப்படியும் மனிதர்கள் இருக்கிறாங்களே வருத்தமா தான் இருக்கு இவங்க எப்போ தான் திருந்துவாங்களோ?

தமிழ்த்தோட்டம் (யூஜின்) wrote:யார் இவர்கள் அறிமுகமே இல்லாத நிலையில் எப்படி இப்படி என்று புகழும்
நிலைக்கு மனம் இருக்கும் ! இவர்கள் வாங்கும்
சம்பளம்,குறைவுதான்!இருக்குமிடமும் அழுக்கு தான் ,
ஆனால் மனம் மட்டும் என்றும் வெள்ளை என்று சொல்லும் !

நன்றி தோழா .