அன்பு

by mravi Thu Oct 27, 2011 9:26 pm

இந்த அன்பு யாரிடத்தில் இல்லை.

இந்த உலகத்தின் செயல்பாடுகளான, நன்மை தீமை எல்லாமே அன்பின் வெளிப்பாடு தான்.

பேய்த் தனம், அரக்கத் தனம் என்று சொல்கிறோமே அதுவும் அன்பின் வெளிப்பாடு தான். முறை தவறிய அன்பின் வெளிப்பாடு.

குழந்தையிடம் காட்டுவதும் அன்புதான். மனைவி, காதலியிடம் காட்டுவதும் அன்புதான். பெற்றோர் மீது வைத்திருப்பதும் அன்புதான்.

புனிதக் காதலாக இருப்பதுவும், காம வெறி பிடித்த விலங்கு உணர்ச்சியாகவும் வெளிப்படுகிறது. அன்பு எனும் உணர்ச்சி என்னவோ ஒன்றுதான். அதன் வெளிப்பாடுகள், வெவ்வேறு இடங்களில் வெவ்வேறாக உள்ளன.

நல்வழியில் செலுத்தப்படும் போது ஒருவனை நன்மை செய்யுமாறும், தன்னிடம் இருப்பதை எல்லாம் வழங்கவும் செய்கின்ற அதே அன்பு தீய வழியில் செலுத்தப் படும் போது, கொலை செய்யவும் வைக்கிறது, திருடவும் வைக்கிறது,

பிறர் பொருளை அபகரிக்கவும் செய்கிறது.
நன்மை செய்கிரவனிடத்தில் அந்த அன்பு சரியானதாகவும் நேர்மையானதாகவும் நியாயமானதாகவும் உள்ளது.

நெருப்பு சுடும் தன்மை கொண்டது. அந்தத் தன்மை அதனுடைய தவறல்ல. அதனை தவறாக பயன்படுத்தினால், தவறாக தான் அனைவருக்கும் படும்.

இந்த அன்பு எப்பொழுது தவறான பாதையில் செல்கிறது. ஒன்றின் மீதுள்ள அன்பு குறைந்து, மற்ற ஒன்றின் மீது அன்பு அதிகரிக்கும் போது ....அதனை அடைந்தே தீர வேண்டுமென செல்லும்போது. அப்பொழுது இந்த அன்பு எனும் சொல் பற்று என்று மாறுகிறது. புரியும்படி சொல்வதென்றால், ஆசை .

மண்ணாசை, பொன்னாசை, பெண்ணாசை என்று பரிணாமம் கொண்டு வாழ்க்கையையே சீரழிக்கிறது.

அதனால் தான், பெரியவர்கள் இறைவனிடம் அன்பு கொள். மற்றவர்களிடத்தில் பற்று அற்று இரு. அப்படி இருந்தால், என்றும் நிம்மதி உங்களிடத்தே இருக்கும்.

பற்றுடன் இருக்கும்போது நிம்மதியாய் இருப்பது போல் தோன்றும். மனதினில், தவிப்புடன் தான் இருக்க நேரிடும்.

அன்பு இறைவனிடம் கொள்ளுங்கள். மற்றவர்களிடத்தில், அன்புடன் செயல்படுங்கள் ஆனால் பற்று அற்று இருங்கள். அதற்காக, உங்களின் கடமையை ஒருபோதும் மறக்காதீர்கள்.