அல்வா ண்ண ஒடனே நமக்கு மனசெல்லாம் இனிக்கும்... இன்னிக்கு தடுக்கி விழுந்தால் ஆயிரம் கடைகள் இருக்கு . ஆனால் அன்னிக்கு அத்திப்பூத்தாப் போல அல்வாக் கடை அங்க ஒன்னும் இங்க ஒன்னும் தான் இருந்தது.. அல்வாவைக் காட்டிலும் அவரவர் பிரச்சினை ஆயிரம் அவர்களை வேட்டையாடியது வறுமை முகமூடி போட்டுக்கொண்டு....
அது ஆயிரத்துத் தொள்ளாயிரத்து எண்பதுகளில் நான் நெல்லையில் ஒரு நல்ல சதக் கல்லூரியில் பயின்று வரும் காலத்தில் அப்போது சாந்தி ஸ்வீட்ஸ் லக்ஷ்மி விலாஸ் இவற்றுடன் அரசன் மற்றும் இருட்டுக்கடை ஆகியன பேமஸ்...
அதில் இருட்டுக் கடை என்பது எங்களுக்கு எங்களின் வீடுகளில் இருந்து ஆபர் செய்து வாங்கி வரச்சொல்லும் அல்வா... அல்வா வின் இயல்பு கையில் ஒட்டாத்தன்மை அதன் மணம் ருசி இவற்றின் ஒரிஜினாலிட்டி என்பார்களே அதாவது உண்மையான வடிவம் இது இருட்டுக்கடை தான்... பார்ப்பதற்கு வேட்டிவைத்த மாமிசத்துண்டு போல கெட்டியா இருப்பினும் அதன் மணமும் ருசியும் அலாதி...
நான் சுமார் இருபத்தைந்தாண்டுகளாக என் நாசிக்கு அதான் சுய வாசத்தை அறியத் தந்திருக்கிறேன்.. இப்ப டையபட்டிஸ் வந்த பிறக்கும் கொஞ்சம் மட்டும் ஆசைக்கு எடுத்து சுவைக்க தயங்குவதில்லை.. கடந்த முறை இந்தியா சென்று நெல்லை ஜங்சன் செல்லும் வாய்ப்பு கிடைத்தது நானும் பேருந்து விட்டு இறங்கிய தருணம் கண்ணில் பட்டது நெல்லை இருட்டுக் கடை அல்வாக் கடை எனும் தட்டி... கடையைக் கண்டதும் கொஞ்சம் மனசு வாடியது... சுமார் இருபது ஆண்டுகளுக்கு மேலாக எனது பழைய நினைவுகளை சுமந்த வண்ணம் அதன் பழைய பொலிவு மாறாமல் அதே காட்சியுடன் நெல்லையப்பர் கோயில் அருகில் உள்ள அந்தக் கடை தான் இவ்விதம் ஜங்சனுக்கு வந்து ஜரிகைபுடவையுடன் முகச்சாயம் பூசி ஒளிவெள்ளத்தில் மிதக்கிறதோ அதுவும் காலவெள்ளத்தில் தனது முகவரியை காணாமல் தொலைத்து விட்டதோ என கலங்கிய என் மனசுக்கு அருகில் ஒருவர் பேசுவதைக் கேட்ட போது ஆறுதல் கிடைத்தது..
இது போலியாம் உண்மைக கடை அதே இடத்திலேயே இருக்கிறது என்று சொல்வதைக் கேட்டதும் மனசும் ஆறுதலடைந்தது....
மறக்காமல் மாலையில் ஊர் திரும்புகையில் நெல்லையப்பைர் ஆலையம் சமீபம் உள்ள அந்தக் கடைக்கு சென்று அதே வாடிக்கையாய் அதே இருட்டில் நாற்பது வாட் குமிழ் விளக்கு ஒளியில கையில் பொட்டலமாக அல்வா பெற்று திரும்பும் போது நானும் ஆயிரத்து தொள்ளாயிரத்து எண்பத்தாறில் டீசர்ட்டு ஜீன்சு பேண்டு கையில் அதே வழக்கமான தோள்பை அல்வா வுடன்....அருகில் அமர்ந்திருக்கும் பெண்களுக்குத்தக்க ஆங்கிலக் கலப்பு உரையாடல்... கையில் மறக்காமல் சீப்பு... கான்வாஸ் ஷூ வுடன்... அந்த 120 எக்ஸ் திருநெல்வேலி - புளியங்குடி விரைவு வண்டி மாலை ஆறு நாற்பது வண்டியின் வழக்கமான அந்த வாலிபகால வசந்தயாத்திரை மனசில் வந்து காலத்தின் ஓட்டத்தை கண்முன்னே காட்டிச் சென்றது...
எல்லாம் நம்மை ஓரிடத்தில் நிறுத்தி நம்மை விட்டுக் கடந்தாலும் அந்த இருட்டுக் கடை மூலமாக ஒரு சில அஃரிணைகள் மட்டுமே அப்படியே இன்னும் நம்மை பழைய காலங்களுடன் இணைத்து நினைவுறுத்துமாறு...
நம்முடனே நிற்கிறது அடுத்த விடுப்பிலும் இறுட்டுக்கடை என்னை அதே பழைய ருசி மணம் வடிவம் அனைத்துடனும் வரவேற்பதைக் காண முடியுமா....