மெய்யன்பு எதையும் அறியாது, அன்பைத்தவிர...

by **vendraan** Sat Jan 21, 2012 4:19 pm

பலசமயம் என் மனைவிகூட
என்னை நிராகரித்திருக்கிறாள்
நான் கருப்பென்று

நானே என்னைப்பார்த்து
பலசமயம் நொந்துபோயிருக்கிறேன்.

என்றாவது என்னையும்
யாராவது விரும்பி
கொஞ்சமாட்டார்களா என்று
இறைவனிடமே அழுதிருக்கிறேன்.

வாழ்க்கையில் நாம்
நிராகரிக்கப்பட்ட இனமோ
என்றுகூட எனக்கு
பலமுறை தோன்றியிருக்கிறது.

இவையெல்லாம் என்றுதான் மாறும்
என்ற நிலையிலிருந்த எனக்கும்
ஒரு குழந்தை பிறந்தது.

அதன் ஓரிரு வயதுதொடங்கி இன்றுவரை
என்னை கட்டியணைத்து
முத்தமிடும் பொழுதெல்லாம்
நான் காணாமல் போய்விடுகிறேன்
கருப்பானவன் என்ற சிந்தனையிலிருந்து

அதன்பின்புதான் அறிந்துகொண்டேன்
அறிவு வளர்ந்தபின்பும்
வளரவில்லை மனிதயினம்,
குழந்தை வளராதபோதும்
அதனிடம் இருப்பது உண்மை கடவுள்குணம்
__________________________________________________
(கற்பனையே)

கற்பனை வரிகள் அனைத்தும் அருமை

by **pakee** Sat Jan 21, 2012 8:00 pm

அருமை அண்ணா மிக்க மகிழ்ச்சி

by **கவியருவி ம. ரமேஷ்** Sun Jan 22, 2012 6:15 pm

ஓரிரு வயதுதொடங்கி இன்றுவரை
என்னை கட்டியணைத்து
முத்தமிடும் பொழுதெல்லாம்
நான் காணாமல் போய்விடுகிறேன்
கருப்பானவன் என்ற சிந்தனையிலிருந்து
- சிறப்பு மிக்க மகிழ்ச்சி

by Sponsored content

வித்யாசாகரின் எழுத்து பயணம்

தமிழ் அறிஞர்களின் மின்நூல்கள் - யாழ்பாவாணன்

மெய்யன்பு எதையும் அறியாது, அன்பைத்தவிர...

மெய்யன்பு எதையும் அறியாது, அன்பைத்தவிர...

Re: மெய்யன்பு எதையும் அறியாது, அன்பைத்தவிர...

Re: மெய்யன்பு எதையும் அறியாது, அன்பைத்தவிர...

Re: மெய்யன்பு எதையும் அறியாது, அன்பைத்தவிர...

Re: மெய்யன்பு எதையும் அறியாது, அன்பைத்தவிர...