நம்மை வாழவைக்கும் ஒரு சஞ்சீவி

by **அ.இராமநாதன்** Thu Feb 09, 2012 12:33 pm

நட்பு என்ற உணர்ச்சி நம்மை வாழவைக்கும் ஒரு சஞ்சீவி
மருந்து. அதனை மிகவும் யோசனையுடன் கையாள வேண்டும்.
நண்பன் என்று வேஷம் போட்டு நடிக்கும் நட்பே நமக்குத்
தேவையில்லை. துரோகக் கூட்டுறவு நமக்கு வேண்டாம்.
-
"மனிதன் வீட்டில் வளர்கிறான். ஆனால் ஊரில்தான் வாழ்கிறான்.'
என்று அட்லர் கூறுகிறார். அதனால் நம்முடைய வாழ்வின் வளர்ப்புக்கு
வீட்டுத் துணை மட்டும் போதாது. ஊரின் துணையும் வேண்டும்.
-
வீட்டில் மனைவியுடன் பேசி மகிழ முடியும். குழந்தைகளுடன்
கொஞ்சி விளையாட இயலும். பெற்றோருடன் கலந்து சந்தோஷப்பட
முடியும்.உற்றார், உறவினருடன் விருந்துண்டு ஆனந்தப்படலாம்.
இந்தக் குடும்ப சூழ்நிலை நமக்கு மன அமைதியையும், இன்பத்தையும்
தரும் என்பது உண்மைதான்.
-
"கூடி வாழும் இயல்பு இல்லாதவனுக்கு சமுதாய வாழ்வு சுகமாக
இருக்காது' என்கிறார் ஷேக்ஸ்பியர். வெளி உலகம் சென்று நாம் பாடு
பட்டுப் பணம் தேடி வீட்டுக்குக் கொண்டு வந்த பிறகுதான்
இல்லத்தில் இன்பம் உண்டாக முடியும்.
-
நம்முடைய குடும்ப சூழ்நிலை எளிதில் உணர்ந்து அதில் ஈடுபாடு
கொள்ள வழி உள்ளது.
-
ஆனால், வெளி உலகத்தின் நிலைமை வேறு. பல வகையான
மக்களைச் சந்திக்க வேண்டியுள்ளது. பலதரப்பட்ட வயதுள்ளவர்களைக்
கண்டு பழகவும் அவசியமாகிறது.
-
சிலருடைய உதவியைக் கொண்டும், பலருடைய அனுதாபத்தின்
மூலமும், அநேகருடைய ஆதரவினாலும் நம்முடைய வாழ்க்கையின்
தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்தே தீர வேண்டும்.
-

நல்ல நண்பர்கள் அமையும்போதுதான் ஒழுங்கான முறையில்
உயர்ந்து, வளமான வாழ்வை அமைத்துக் கொள்ள முடியும்.
-
=============================================
>மெர்வின் (கட்டுரையிலிருந்து)
நன்றி: மஞ்சரி