கண்ணுக்குப் புலப்படா நூல்கள்...

by sinthanaa Tue Jun 19, 2012 11:09 am

கண்ணுக்குப் புலப்படா நூல்கள்...

ராட்சஸ பொன்சாய்களாய் மரங்கள்
பெரிய பொம்மலாட்ட பொம்மைகளாய் மனிதர்கள்
நூல்கள் மேலே அவனிடம்..
நூல்களுக்கு மட்டும் குருடாக்கினான் பொம்மைகளை !

சில பொம்மைகள் நல்ல வழியில் நடந்தன !
வேறு சிலவோ பிற பொம்மைகளை வதை செய்ய.,
உனக்கொரு சாவு வரலையே....என
துன்பப்பட்டவை புலம்ப,

மேலேயுள்ளவன் சீக்கிரம் அழைச்சுக்குவான் பாரென சபிக்க,
சபிக்கப்பட்டவைகள் கெக்கலித்துச் சிரிக்க,
சிரித்தவற்றை வாஞ்சையுடன் பார்த்தான் அவன்...!
துன்பப்பட்ட பொம்மைகளுக்கு அவன்
சொர்க்கத்தையே வாக்களித்திருந்தான்...!

சபிக்கப்பட்டவைகளை அவன் அதிகம் நேசித்தான்..
சொர்க்கத்தில் அவைகளுக்கான இடம்
வெறுமைக்காப்பதை கண்டு வருந்தினான்...!
அங்கஹீன பொம்மைகள் போல இவை புத்தி ஹீனவை
எனப் பிரியம் கொண்டான் !

நூலை இழுக்காமல் சுதந்திரமாய் விட்டான்...
காணாமல் போன ஆட்டுக்குட்டியைப்போல்
அவைகளுக்காய் ஏங்கி காத்திருந்தான்...
சில திருந்தி நடக்க, மேலுள்ளவன் விழிகளில்
சந்தோஷக் கண்ணீர்...!

நல்லவைகளின் எதிர்பார்ப்பு அதுவாக இருந்தாலும்
கடைசி சபிக்கப்பட்ட பொம்மை திரும்பிவரும் வரை
அவற்றின் நூலையிழுக்காமல் காத்திருப்பான்...
அந்த அன்பான பொம்மலாட்டக்காரன்... !