கல்யாண மாலை கொண்டாடும் பெண்ணே!!!


[You must be registered and logged in to see this image.]

"என்னங்க நம்ம கல்யாண ஆல்பத்தில இந்தப் ஃபோட்டோவைப் பாருங்க, என் கையில் மெகந்தி எவ்வளவு அழகா இருக்கு" என்று ஆவலுடன் குளியலறையிலிருந்து வெளி வந்த தன் கணவனிடம் காண்பித்தாள் ஆர்த்தி.
"ஆங்! நல்லா இருக்கு ஃபோட்டோ" என்றான் ஃபோட்டோவை பார்க்காமலே, " டிஃபன் ரெடியா ஆர்த்தி? நான் சீக்கிரம் ஷோரூம் போகனும், லேட் ஆச்சு" என்று தன் தலை முடியை சீறாக்கிக் கொண்டிருந்தான் ஆனந்த்.

ஏமாற்றத்துடன், தொய்ந்துப் போன மனதுடன் சமையல் அறைக்குச் சென்று , குக்கரிலிருந்து இட்லிகளை எடுத்து வைத்த ஆர்த்தியின் விழிகளின் ஓரத்தில் நீர் எட்டிப் பார்த்தது, ' திருமணம் ஆகி இரண்டு மாதத்தில் எப்படி மாறிவிட்டான் ஆனந்த். மூன்று வருடம் உருக உருக காதலித்து கைபிடித்த கணவன் இன்று ஒரு நிமிடம் தான் காட்டும் ஃபோட்டோவை பார்த்து ரசிக்காமல் போனால், எந்தப் பெண்ணுக்குத் தான் கஷ்டமாக இருக்காது என பொறுமினாள் ஆர்த்தி.

காதலித்த நாட்களில், கல்லூரிக்குச் செல்ல 8 மணி பேரூந்திற்க்கு வரும் ஆர்த்திக்காக 7.30 மணிக்கே வந்து காத்திருப்பான் ஆனந்த், அதன் பின் தான் தன்னுடைய டூ வீலர் ஷோரூமிற்க்குச் செல்வான். ஒவ்வொரு வெள்ளிகிழமையும் ஆர்த்திக்கு கல்லூரி முடிந்ததும் இருவருமாக கோவிலுக்குச் சென்று விட்டு, ரெஸ்டாரண்ட் போவதை வழக்கமாக கொண்டிருந்தனர். அப்போதெல்லாம் மணிக்கணக்காக பேசிக் கொண்டேயிருப்பான் ஆனந்த்."ஏன் வார இறுதி வருகிறது, உன்னைப் பார்க்க முடியாமல், சனி ஞாயிறு மேலேயே எனக்கு வெறுப்பு வந்துவிட்டது" எனக் கூறும் ஆனந்தா இப்படி மாறிவிட்டான்?

திருமணமாகி, தனிக் குடித்தனம் வந்த ஒரு வாரம் ஆனந்திடம் எந்த மாறுதலும் காணவில்லை ஆர்த்தி. மாலையில் ஆனந்த்" மல்லிகை............என் மன்னன் மயங்கும்" முனுமுனுத்தபடி, கையில் மல்லிகை சிரிக்கத் திரும்புவான். ஆனால் இப்போ.......ஆசை அறுபது நாள், மோகம் முப்பது நாள் னு சொல்றதெல்லாம் உண்மை தானோ???" என்று மனதில் ஆயிரம் எண்ணங்கள் வந்து மோதிக்கொண்டிருக்க ," ஆர்த்தி டிஃபன் ரெடியா??" என்ற கணவனின் குரல் கேட்டு தன் நிலைக்கு வந்தாள்.

மேஜையில் டிஃபன் எடுத்து வைக்கும் போது ஆர்த்தி எதுவுமே பேசாமல் மவுனம் காத்தாள், கோபத்தில் சிவந்திருக்கும் தன் ஆசை மனைவியின் அழகிய முகத்தை ஒரக்கண்ணால் ரசித்தபடியே' இன்று சாயந்திரம் எப்படியும் சீக்கிரம் வீட்டுக்கு வந்து ஆர்த்தியை எங்கேயாவது வெளியில் கூட்டிடுப் போகனும்' என்று நினைத்துக் கொண்டான் ஆனந்த். சாப்பிட்டு முடிக்கும் முன்னே அவன் செல்ஃபோன் சினுங்கியது.

"ஹலோ" என்றான் ஆனந்த், எதிர் முனையில் பேசுவது அவன் நண்பன் கணேஷ் தான் என்று தெரிந்தது , ஆனால் சிக்னல் சரியில்லாததால் , தட்டில் கை கழுவி விட்டு, ஃபோனுடன் பால்கனிக்குச் சென்றான்.

பாதி சாப்பாட்டில் ஆனந்த் எழுந்து போய்விட, ' டிஃபன் ரெடியான்னு கத்த தெரியுது, ஆனா ஒரு இட்லி கூட முழுசா சாபிடல' என்று தனக்குள் முனு முனுத்தபடி மேஜையை ஒழுங்கு செய்ய ஆரம்பித்த ஆர்த்தியின் காதில் பால்கனியில் நண்பனோடு ஃபோனில் உரையாடும் தன் கணவனின் குரல் கேட்டது..........

" டேய் கணேஷ் என்னால இன்னிக்கு ஈவினுங்கல வர முடியாதுடா, நினைச்ச நேரம் உங்க கூட வரதுக்கு இப்போ நான் தனி ஆள் இல்லடா, என்னை நம்பி ஒருத்தி இருக்கிறா, அவளுக்காக நான் சம்பாதிக்கனும், அவளை சந்தோஷமா வைச்சுக்கனும். அதுக்காக தான் டூ வீலர் டீலர்ஷீப் மட்டும் எடுத்திருந்த நான், இப்போ கார் டீலர்ஷீப்பும் எடுத்து என் ஷோரூமை விரிவு படுத்தி இருக்கிறேன். இன்னும் நிறைய உழைக்கனும், ஜெயிக்கனும், தொழிலில் உயரனும், இப்படி நிறைய ஆசை இருக்குடா,

ஃபிரண்ட்ஸோட ஊர் சுத்த , அரட்டை அடிக்க ஒரு காலம், படிக்க ஒரு காலம், உழைக்க ஒரு காலம் இப்படி வாழ்க்கையில் காலங்களும் பொறுப்புகளும் மாறும் போது, நாம தான் அதை புரிஞ்சுக்கனும்டா.
கண்டிப்பா வார இறுதில உன்னை வந்து பார்க்கிறேன், அப்போ வைச்சுக்கலாம் நம்ம கச்சேரியை , ஓகே வா??"
என்று ஆனந்த் தன் நிலையை நண்பனுக்கு விளக்கிக் கொண்டிருக்க ஆர்த்திக்கு ஒரு பெரிய உண்மை விளங்கியது.

"காதிலிக்க ஒரு காலம் உண்டு
காதலிக்க மட்டுமே ஒரு காலம் உண்டு
கெஞ்சி கெஞ்சி கிரங்கடிக்கும் காதலனிடம்
கொஞ்சி கொஞ்சிப் பேச ஒரு காலம் உண்டு

காதலுடன் கடமைகளையும் செய்து முன்னேற
காலம் கட்டளையிடும் போது
கருத்துடன் அதை கடைப்பிடித்து
கண்ணியத்துடன் உயர்வதே
காதலுக்கு அழகு!!!!!"