காதல் வலி

by ramaswamy Tue Sep 17, 2013 6:13 pm

பெண்பிள்ளை பெற்றாயேயென ஊர் பேச
பசிமறந்து தினம் உழைத்தேன் துணை ஏச

பொன்பொருளை இருபதாண்டு நான் சேர்க்க
பொறுப்புணர்ந்து நல்துணையை நான் பார்க்க

ஆண்மகனை பருவவயதில் அவள் கண்டு
அறிவிழந்தாள் காதல்எனும் நோய் கொண்டு

என்மானம் காற்றில் பறக்க அவள் சென்றாள்
ஏணி எனை எட்டி மிதித்தே அவள் கொன்றாள்

by **கவியருவி ம. ரமேஷ்** Tue Sep 17, 2013 9:30 pm

இப்படி ஆகிப்போகும்போது மனம் உடைந்துவிட கூடாது. பெண்களுக்கும் தனிப்பட்ட விரும்பம் இருக்கத்தானே செய்யும்... என்று மனதை தேற்றிக் கொள்ள வேண்டும்.

by **Muthumohamed** Tue Sep 17, 2013 9:48 pm

கவியருவி ம. ரமேஷ் wrote:இப்படி ஆகிப்போகும்போது மனம் உடைந்துவிட கூடாது. பெண்களுக்கும் தனிப்பட்ட விரும்பம் இருக்கத்தானே செய்யும்... என்று மனதை தேற்றிக் கொள்ள வேண்டும்.

எனது கருத்தும் இது தான்