மாயக்குகை - (கவிதை) - புதிய மாதவி

by **அ.இராமநாதன்** Tue Oct 21, 2014 11:55 am

அந்தக்குகை அப்படியொறும்
இருட்டானதாக இல்லை
தொலைதூரத்திலிருந்து
பிடித்து வந்த
நட்சத்திரங்களைக்
கயிறுகளில் கட்டித்
தலைகீழாகத்
தொங்க விட்டிருந்தார்கள்
-
மினமினி வெளிச்சத்தில்
குகையின் பிரமாண்டம்
பயமுறுத்தியது
-
நடக்க நடக்க
நீண்டு கொண்டே போனது
குகை.
-
வெளியில் செல்ல வாசல்
எங்காவது இருக்கும்
யாருமே திறக்காமல்
பூட்டியே இருப்பதால்
கதவுகளும் சுவர்களாய்க்
காட்சியளிக்கலாம்
-
புறப்பட்ட இடத்திற்கே
வந்து விட்டதால்
பெருமூச்சு இடும் கால்கள்
இடறிவிழுந்த வேகத்தில்
திறந்து கொண்டது கதவு
-
கண்களைக் கூசும் வெளிச்சம்
கட்ல் அலைகளின் சப்தம்
காறாடி அறியாத
காற்றின் தரிசனம்
கையூன்றி
எழுந்து நிற்பதள்குள்
நட்சத்திரங்கள்
பறந்து போயின.
குகை எங்கும்
இருள் கவிந்தது
-
ஒற்றைக் கண் அரக்கன்
பக்கத்தில் வருகிறான்
பைங்கிளியாக அவன்
தோள்களில் நான்
சிறகுகளின்றி....
-
---------------------
>புதிய மாதவி
நன்றி: சக்தி தீபாவளி மலர் 2013

அருமை

வித்யாசாகரின் எழுத்து பயணம்

தமிழ் அறிஞர்களின் மின்நூல்கள் - யாழ்பாவாணன்

மாயக்குகை - (கவிதை) - புதிய மாதவி

மாயக்குகை - (கவிதை) - புதிய மாதவி

Re: மாயக்குகை - (கவிதை) - புதிய மாதவி