நண்பர்கள், தோழிகளோடு ஒரு நாள் சுற்றுலா சென்றிருந்தேன். சட்டென முடிவானதால், அங்கே போகலாம், இங்கே செல்லலாம் என்று இறுதியில், ஒரு நாள் மட்டும் தானே? தூரமாக எங்கும் செல்ல முடியாது என்று அருகிலிருக்கும் இடம் ஒன்று தேர்வானது.

பயணத்திற்கு "முன் கூடிய ஏற்பாடுகள் தொடர்ந்தது" . புதிய பாடல்கள் தேர்வு செய்து வைத்திருந்தோம், என்ன உடை உடுத்தலாம் என்று ஒரு விவாதமே நடந்தது.
முடிவில் பயண நாள் வந்தது. அன்று மட்டும் அனைவரும் மிக மிக உற்சாகமோடு இருந்தோம். பயணம் இனிதே, நினைத்ததை விட சந்தோசமாக தொடங்கியது. அனைவர் மனதிலும் மகிழ்ச்சியை மட்டுமே காண முடிந்தது எனக்கு மிக மிக சந்தோசமாக இருந்தது.

செல்லும் போதே ஆடல், பாடல் மிகவும் அனுபவித்தோம் அனைவரும். போகும் போதே இப்படி என்றால் வரும் போது இன்னும் கொண்டாட்டம் தான் என்று நினைத்திருந்தோம்.

ஆனால் திட்டமிடல் செய்தது கொஞ்சம் மாறிப் போனதினால் குறிப்பிட்ட இடங்களுக்கு காலம் தாழ்த்திச் சென்றதினால், அனுமதி மறுக்கப்பட்டுவிட்டது.
அனைவருக்கும் அது ஏமாற்றம் தான். அதுவுமில்லாமல் அந்த இடம் தண்ணீர் விளையாட்டுகள் நிரம்பிய இடம்.

அதன் பின் சட்டென அனைவரின் உற்சாகத்தை யாருக்கு விற்று விட்டார்களோ தெரியவில்லை, ஏதோ பேருந்துப் பயணத்தில் சண்டை போட்ட கணவன் மனைவி போல் அனைவரும் ஆகி இருந்தார்கள். உடனே திட்டமிடல் சரியில்லை என்று ஒரு சிலர் குரல், நான் அப்பொழுதே சொன்னேனே பயணம் வேண்டாமென்று என்று இன்னொரு குரல். சோர்ந்து போய் அமர்ந்து விட்டார்கள். எனக்கும் சிறிது ஏமாற்றம் தான் ஆனால் உடனே மாற்றிக் கொண்டு விட்டேன். பயணம் எனக்கு இனிமையாகவே நடந்து முடிந்தது.

திட்டமிடலில் குளறுபடி தான், ஒத்துக் கொள்கிறேன் பயணத்தை இன்னும் சிறப்பாக கொண்டாடி இருக்கலாம் தானே?. எதிர்பார்த்துக் கனவு கண்ட ஏமாற்றத்தின் பிரதிபலிப்புகள் இவை. எதிர்பார்ப்பின் விலை அது.

என் அனுபவத்தில், வாழ்வில் பலமுறை ஏற்படும் தடங்கல் இந்த எதிர்பார்ப்பு. உதவி செய்ய விரும்பி முழு விருப்பத்தோடு உதவி செய்த பின், அவர்களோடு இருக்கும் உணர்வோ, பேச்சோ எந்தப் பரிமாற்றமோ கொஞ்சம் எதிர்பார்போடு இருக்கும் போது, ஏன் தான் உதவினோமோ என்றிருக்கும். அதிலிருந்து என்னை விடுத்துக்கொள்ள கொஞ்சம் காலம் ஆகும். இது வேதனையான ஒன்று எனக்கு.
உதவும் போது முழு விருப்பத்தில் இயங்கும் மனது கடவுளாகத் தெரியும் எனக்கு, அதே மனது எதிர்பார்க்கும் போது வெட்கிப் போகிறது. முழுதும் புரிந்துகொண்டு பார்த்து அணுகினால் மட்டுமே முடியும்

கவிதா திட்டமிட்டு பயணிக்கத விளைவு எனக்கும் நிகழ்ந்திருக்கிறது ! அனால் மனம் மாறாமல் இன்னும் கூட கவலையை உண்டுபண்ணும் ! நீங்கள் எப்படித்தான் மனதை மாற்றி பேசினீர்களோ தெரியவில்லை

இல்லை தோழி, வேறு வழி? வருத்தமாக இருந்தது உண்மையே ஆனால் ஏமாற்றம் இல்லை அப்பொழுது

இந்த மாதிரி திடீர் பயணங்களில் செல்லும் இடத்துக்கு முக்கியத்துவம் தரக்கூடாது; பயண நேரத்தையே சிறப்பாகப் பயன்படுத்திக்கொள்ள வேண்டும்.
குறிப்பிட்ட இடத்துக்குத்தான் செல்லவேண்டும், அங்கே தான் களிக்கவேண்டும் என்கிறபோது திட்டமிடல் மிக அவசியம். உங்கள் பயணத்தை பொறுத்தவரை பாதி (போகும்போது) என்ஜாய் பண்ணிவிட்டீர்கள். மீதியை எதிர்பார்த்து ஏமாந்ததினால் இழந்துவிட்டீர்கள்.

நல்ல அனுபவம்

உங்கள் பயண அனுபவம் எனக்கும் ஒரு பாடமாக அமைந்து விட்டது...

தமிழ்த்தோட்டம் (யூஜின்) wrote:உங்கள் பயண அனுபவம் எனக்கும் ஒரு பாடமாக அமைந்து விட்டது...

உண்மை தான் எனக்கும் அது ஒரு பாடமே