நானே பிரம்மன்

by **சரவணன்** Sat Jan 08, 2011 10:13 pm

தனியாகத்தான் வந்தேன்...
தாழ்மையும், தூயமையுமாய்.
வீடு பிரிந்த எனக்கு
உன் வார்த்தைகள் விருப்பமாகிப் போயின.

இதயம் தொடும் உன்
இதமான வார்த்தைகள்
மனதில் ஆழமாய் பதிந்து போனது.
தொலைபேசியும்
நம் நெருக்கத்தை விசாலமாக்கியது.

ரயில் நிலையம், பூங்காவென
உன் சந்திப்புகளுக்கான
சூழ்நிலைகளுக்கு நானே பிரம்மன் ஆனேன்.

ஏனோ...
அதிகம் கிடைக்கும் எதற்கும்
மதிப்பில்லை போலும்.
நானும்,
நீ எழுதி வீசிஎறிந்த காகிதமாய்
குப்பைத் தொட்டியில்...!

- சிசு...