பழைமை என்றும் பேணப்பட வேண்டியது [justify]

by **kowsy2010** Fri Jan 14, 2011 9:08 pm

பழைமை என்றும் பேணப்பட வேண்டியது

ஊமை உலகத்தில் முதன்முதல் உதித்த மொழி, உலகெங்கும் பரந்த இன்று வாழும் மொழி எங்கள் தாய்மொழி. இத்தமிழ் காலத்துக்குக் காலம் பல மாறுபாடுகள் கண்டு இன்று மக்கள் மனங்களில் நிறைந்து நிற்கின்றது. ஆன்றோர் கைகளில் தவழ்ந்த செந்தமிழ் இன்று சாதாரண மக்களும் ஆளக்கூடிய எளிமை பெற்று வளம் பெற்று நிற்பது சிறப்பே ஆகும்.

அன்று தொட்டு இன்று வரை தோன்றிய இலக்கியங்களில் இலயித்திருக்கும் நாம், ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும் தோன்றிய இலக்கியங்களின் ஆராய்ச்சியில் ஈடுபடும் போதே அவ்வவ் காலங்களில் தமிழிலுள்ள சிறப்புக்களைக் அறியக்கூடியதாக இருக்கின்றது. இலக்கியம் என்னும் போது, உணர்ச்சிகளுக்கு எழுத்தாளர் கொடுக்கின்ற வடிவமே இலக்கியம் ஆகும். அது உயிருள்ளது. அது வாழ்வுள்ளது. எந்த விதிகளும் இலக்கியத்துக்குத் தடையாக இருக்கக்கூடாது. உள்ளத்திலிந்து உணர்ச்சிப் பிரவாகம் நீரோடையாக வெளிப்படுத்தப்படல் வேண்டும். தொல்காப்பியர் கூறிய வெண்பா இலக்கணத்தை வள்ளுவர் மீறாமல் இருந்திருப்பாரேயானால், இக்குறள் வெண்பா வடிவத்தை அவர் கையாண்டிருக்க முடியாது. நாமும் குறள் இன்பத்தை இரசித்திருக்க முடியாது. காப்பிய விதிமுறைகளைக் கெட்டியாகப் பிடித்திருப்பாரேயானால், மகாகவி பாரதியார் பாஞ்சாலி சபதத்தையும், குயில்பாட்டையும் எமக்கு அளித்திருக்க முடியாது. அதன் சுவையையும் நாம் பருகியிருக்க முடியாது. எனவே விதிமுறைகளைத் தாண்டி உருப்பெறுவதே இலக்கியம் காலத்துக்குக் காலம் புதுவடிவம் பெற்று உலகு வளர்ச்சியுடன் போட்டி போட்டுக் கொண்டு முன்னேறுவதே இலக்கியம்.

இவ் இலக்கியங்கள் எளிமைப்படுத்தப்படுவது சிறப்பைத் தந்த போதிலும் பழைய தமிழ் இலக்கியங்களை எடுத்து நோக்குவோமேயானால், சிறந்த தமிழ் அறிவு பெற்ற புலவர்கள் வாழ்ந்த காலப்பகுதியை நாம் இழந்துவிட்டோம். அவர்களால் படைக்கப்பட்ட தமிழ் இலக்கியங்களை நாம் இழத்தல் கூடாது. அன்று தமிழ் வடிவங்களில் ஆழமும் அழகும் விஞ்சியிருந்தன. கடினமான வரிகளாயினும் கருத்தைக் கவருகின்ற வரிகளாகக் காணப்பட்டன. சாதாரண நெற்களஞ்சியம் ஒன்றைக் கண்ணுற்ற காளமேகப் புலவர், இதற்கு முன் போர்க்களத்திலே கண்ட யானையை அக்கணம் நினைக்கின்றார். சட்டென கவிமழை கொட்டுகிறது.

''வாரிக் களத்தடிக்கும் வந்துபின் கோட்டைபுகும்
போரிற் சிறந்து பொலிவாகும் - சீருற்ற
செங்கோல மேனித் திருமலைரா யன்வரையில்
வைக்கோலு மால்யானை யாம்''

வைக்கோலும் யானையும் ஒன்றெனப் பாடுகின்றார். இரு பொருள் ஒரு பாடலாக அமைந்திருக்கின்றது.

வைக்கோல்

வாரிக்களத்தடிக்கும் - வயலில் இருந்து கொண்டு வந்து ஓங்கி அடிப்பார்கள்.
வந்துபின் கோட்டை புகும் - வைக்கோல் திரிக்கப்பட்டு, நெற்களஞ்சியத்தைப் பாதுகாக்க
கோட்டையாகும்.
போரிற் சிறந்து பொலிவாகும்- போர் போலக் குவிக்கப்பட்டுள்ள நெல்மணிகளுக்கிடையே பொலிவோடு
திகழும்.

யானையாகப் பாடும் போது

வாரிக் களத்தடிக்கும் - யானை போர்க்களத்திலே எதிரியைத் தன் தும்பிக்கையால் ஓங்கி
அடிக்கும்.
வந்து பின் கோட்டை புகும் - போர் முடிந்த பின் கோட்டையின் உள்ளே புகுந்துவிடும்.
போரிற் சிறந்து பொலிவாகும் - போரிலே மற்றைய படைகளை விடப் பொலிவாகத் தோற்றம் பெறும்.

எத்தனை சிறப்பு. ஒப்புமையின் ஒப்பில்லாச் சிறப்பை நாம் சுவைக்காமல் இருக்க முடியுமா? எடுத்துப் பகராமல்த்தான் இருக்க முடியுமா?

இவ்வாறே ஒளவையின் ஒரு பாடலையும் சுவைக்காக நோக்குவோம்.

' வான்குருவி யின்கூடு வல்லரக்குத் தொல்கரையான்
தேன்சிலம்பி யாவர்க்குஞ் செய்யரிதால் - யாம்பெரிதும்
வல்லோமே யென்று வலிமைசொல வேண்டாங்காண்
எல்லார்க்கு மொவ்வொன் றெளிது''
தூக்கணாங்குருவியின் கூடு, கரையான் புற்று, தேன்கூடு, சிலந்திக்கூடு இவை யாராலும் செய்ய முடியாது. அதேபோல், எப்பேற்பட்டவரிடத்திலும் தனித்திறமை இருக்கும். அவர்களுக்கு அது எளிமையானது. எனவே நான்தான் திறமைசாலி என்று ஆணவம் யாரும் கொள்ளக் கூடாது. இவ்வரிகளை ஒளவை எவ்வளவு அழகாக ஆழமாக எடுத்துக் காட்டியிருக்கின்றார். இப்பாடலை இரசித்து இன்புறாமல் நாம் இருக்க முடியுமா?

எனவே கம்பராக இருக்கட்டும். இளங்கோவாய் இருக்கட்டும், பாரதியாய் இருக்கட்டும். படைக்கப்படும் இலக்கியங்கள் அனைத்தும் இரசிக்கப்பட வேண்டியவையே. ஆய்வுக்காய் கையாளப்பட வேண்டியவையே ஆகும். புரியாது என்று நாம் ஒதுக்கி விட்டோமேயானால், இன்று உலகெங்கும் பரவிக் கிடக்கும் திருக்குறளையும் ஒதுக்கவே வேண்டும். பாட்டன் மரபணுக்களைத் தாங்கி நிற்கும் எங்களையும் ஒதுக்கவே வேண்டும். எங்களால் படைக்கப்படும் இலக்கியங்களும் நாளை, மீட்கப்படாது ஒதுக்கப்பட வேண்டியதாகவே இருக்கும்.

' பழைமை என்றும் பேணப்பட வேண்டியது – என்றும்
போற்றப்பட வேண்டியது''

by **arony** Fri Jan 14, 2011 11:38 pm

உண்மைதான்.

by **கவிக்காதலன்** Sat Jan 15, 2011 12:08 am

''வாரிக் களத்தடிக்கும் வந்துபின் கோட்டைபுகும்
போரிற் சிறந்து பொலிவாகும் - சீருற்ற
செங்கோல மேனித் திருமலைரா யன்வரையில்
வைக்கோலு மால்யானை யாம்''

ஹை இந்த பாட்டு நான் ஸ்கூல்ல படிசிருக்கேன்... மகிழ்ச்சி