இது நான் படித்து, எனக்கு பிடித்தும் போன கதைதான். உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்வதில் இன்னும் மகிழ்ச்சி.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

டிசம்பர் மாத குளிரோடு லேசான தூறலும் சேர்ந்து பெங்களூர் மாநகரை ஊட்டி போலாக்கிக்கொண்டிருந்தது... வழக்கம்போல் 7 மணி பஸ்ஸிற்காக கோரமங்களா பார்க்கிங் லாட் அருகே நின்று கொண்டிருந்தேன். எலெக்ட்ரானிக் சிட்டி போய் சேர எப்படியும் ஒரு மணி நேரமாகும்.நல்லவேளை இந்த ஐ-பாட் இருப்பதால் ஓரளவிற்கு சமாளிக்க முடிகிறது.

இந்த மழை ஏன் இங்க பெஞ்சி உயிர வாங்குதுன்னு தெரியல... மழை வரலன்னு யாகமெல்லாம் நடத்தரானுங்க... அங்க வராம இங்க வந்து நம்ம உயிர வாங்குது. அதுவும் ஆபீஸ் போற நேரத்துல.

அருகே கம்பெனி ஐடி கார்டை மாட்டிக்கொண்டு நான்கு, ஐந்து பேர் நின்று கொண்டிருந்தனர். இவனுங்களுக்கு எல்லாம் பெரிய சாஃப்ட்வேர் இஞ்சினியர்னு பெருமை. இந்த ஐடி கார்டை கம்பெனிக்குள்ள மாட்டினா போதாதா?? லைசென்ஸ் வாங்குன நாய் மாதிரி எப்பவும் கழுத்துல மாட்டிக்கிட்டு திரியிரானுங்க. கடைசியாக சுரிதார் அணிந்து கொண்டு புதிதாக ஒருத்தி நின்றுகொண்டிருந்தாள். நான் பார்ப்பதைப் பார்த்து சிரித்தாள்.
"ச்சீ... என்ன பொண்ணு இவ. யாராவது பாத்தா உடனே சிரிக்கணுமா???"

ஆங்.. சொல்ல மறந்துட்டேனே. நான் "கார்த்திக்". இங்கேதான் எலக்ட்ரானிக் சிட்டில வேலை. அதோ நான் ஏற வேண்டிய பஸ் வந்தாச்சு....

பஸ் வந்தவுடன் வேகமாக சென்று ஒரு நல்ல இடம் பார்த்து ஜன்னல் ஒர சீட்டில் அமர்ந்தேன். ஐ-பாடில் நேற்று டவுன்லோட் செய்த, பெயர் தெரியாத படத்தின் பாடல் ஓடிக்கொண்டிருந்தது.

சரியாக 8 மணிக்கு என் சீட்டிலிருந்தேன். வழக்கம்போல யாரும் இன்னும் வரவில்லை. இன்று அப்ரைசல் வேறு இருக்கிறது. இந்த முறை ஆன் சைட்டிலிருந்து அப்ரிசியேஷன் மெயில் வந்திருக்கிறது. அதனால் எப்படியும் இந்த முறை நல்ல ரேட்டிங்க் கிடைக்கும்.

மேனேஜர் சரியாக பத்து மணிக்கு வந்தார். மற்றவர்கள் அவர் வருவதற்கு 5 நிமிடத்திற்கு முன் வந்தனர். அவரைப் பொறுத்தவரை அனைவரும் ஒரே நேரத்தில் வந்ததாகத்தான் கணக்கு. மற்றவர்களை கேட்டால் டிராபிக் ஜாம் என்ற ஒரு வார்த்தையை சொல்லி தப்பி விடுவார்கள். 7 மணிக்கு புறப்பட்டால் எப்படியும் 8 மணிக்குள் வர முடியும். 8 மணிக்கு புறப்பட்டு 2 மணிநேரம் டிராபிக்கில் சிக்கி வரவே அனைவரும் விரும்புகின்றனர். தலை சரியில்லாத இடத்தில் மற்றவர்களை சொல்லி பயனில்லை.

சரியாக 11 மணிக்கு அப்ரைசல் மீட்டிங். தேவையானவற்றை பிரிண்ட் அவுட் எடுத்து கொண்டு மீட்டிங்கிற்கு சென்றேன். உள்ளே மேனேஜர் தயாராக இருந்தார். இந்த முறையும் அப்ரைசலில் எல்லா டாஸ்கிற்கும் "C" போட்டிருந்தார்கள். அதற்கு அவர் சொன்ன காரணம் டீம் மெம்பர்களோடு சரியாக கலக்காமலிருக்கிறேனாம்.
சரியாக வேலை செய்யவில்லை என்றால் சரி. ஆனால் மெம்பர்களோடு பழகவில்லை என்று அவர் சொல்வது சும்மா ஒரு சப்பக்கட்டு!!! இவர்கள் வேலை செய்வது போல் நடிப்பவர்களைத்தான் தலைமேல் தூக்கி வைத்து கொண்டாடுவார்கள். ஆனால் உண்மையாக வேலை செய்பவர்களை என்றும் மதிக்கமாட்டார்கள்.

மதியம் சரியாக பனிரெண்டு மணிக்கு சாப்பிட கிளம்பினேன்.
"கார்த்திக்... இன்னைக்கு பிராஜக்ட் பார்ட்டி. பஸ் 12:30க்கு வரும். இப்ப எங்க போற?"
அக்கறையாக ஹஸ்கி குரலில் விசாரித்தாள் ஹாசினி.

(தூறல் மீண்டும் நாளை தொடரும்...)

//ருகே கம்பெனி ஐடி கார்டை மாட்டிக்கொண்டு நான்கு, ஐந்து பேர் நின்று கொண்டிருந்தனர். இவனுங்களுக்கு எல்லாம் பெரிய சாஃப்ட்வேர் இஞ்சினியர்னு பெருமை. இந்த ஐடி கார்டை கம்பெனிக்குள்ள மாட்டினா போதாதா?? லைசென்ஸ் வாங்குன நாய் மாதிரி எப்பவும் கழுத்துல மாட்டிக்கிட்டு திரியிரானுங்க. கடைசியாக சுரிதார் அணிந்து கொண்டு புதிதாக ஒருத்தி நின்றுகொண்டிருந்தாள். நான் பார்ப்பதைப் பார்த்து சிரித்தாள்.
"ச்சீ... என்ன பொண்ணு இவ. யாராவது பாத்தா உடனே சிரிக்கணுமா???"
//

ஆரம்பமே அருமை!!!

கவிக்கா...

அசத்தல் ஆரம்பம்