First topic message reminder :

அரபியர்கள் வாழ்ந்த இடங்களும் அரபிய சமுதாயங்களும்
~நபி (ஸல்) அவர்களின் வாழ்க்கை வரலாறு| என்பது மனித சமுதாயத்திற்காக அவர்கள்
கொண்டு வந்த இறைத்தூதைக் குறிக்கும் சொல்லாகும். தான் கொண்டு வந்த இறைத்தூதை
தங்களின் சொல், செயல், வழிகாட்டல், ஒழுக்க மாண்புகள் ஆகியவற்றின் மூலம் மனித
குலத்திற்கு எடுத்துரைத்தார்கள். அந்த இறைத்தூதுத்துவத்தால் மனித வாழ்வின்
அளவுகோல்களை முற்றிலுமாக மாற்றினார்கள்; தீமைகளைக் களைந்து நன்மைகளை
போதித்தார்கள்; இருளைவிட்டு மக்களை அகற்றி ஒளியை நோக்கி அழைத்து வந்தார்கள்.
படைப்பினங்களை வணங்குவதிலிருந்து மனிதனை முழுமையாக விடுவித்து,
படைப்பாளனாகிய ஒரே இறைவனை வணங்கும்படி செய்தார்கள். சுருங்கக்கூறின்,
இவ்வுலகில் நெறி தவறி வாழ்ந்த மனிதனின் வாழ்க்கைப் பாதையை மாற்றி செம்மையான
அழகிய பாதையில் அவனை வாழச்செய்தார்கள்.
நமது இக்கருத்தை விளங்கிக் கொள்ள வேண்டுமாயின் முஹம்மது (ஸல்) அவர்கள் தூதராக
அனுப்பப்படுவதற்கு முன் இருந்த நிலைமைகளையும், அவர்கள் தூதராக அனுப்பப்பட்ட
பின் ஏற்பட்ட மாற்றங்களையும் முன் நிறுத்தி பார்ப்பது அவசியம்.
இதனால் நபி (ஸல்) அவர்கள் இஸ்லாமின் பக்கம் மக்களை அழைப்பதற்கு முன்பிருந்த
அரபிய சமுதாயங்கள், அவர்களது கலாச்சாரங்கள்; மேலும், அக்காலத்தில் இருந்த
சிற்றரசர்கள், பேரரசர்கள், சமுதாய அமைப்புகள், அவர்களது மத நம்பிக்கைகள், சமூக
பழக்க வழக்கங்கள், சடங்குகள் மற்றும் அவர்களது அரசியல், பொருளியல் ஆகியவற்றை
குறித்து சில பிரிவுகளில் சுருக்கமாக ஆய்வு செய்வதும் அவசியம்.
இவற்றுள் ஒவ்வொன்றையும் பற்றி கூறுவதற்கு நாம் தனித்தனி பிரிவுகளை
ஏற்படுத்தியிருக்கின்றோம். இப்போது அந்த பிரிவுகளைப் பார்ப்போம்.
அரபியர்கள் வாழ்ந்த இடங்கள்
~அரப்| என்ற சொல்லுக்கு பாலைவனம், பொட்டல் ப+மி, (மரம், செடி கொடிகள், தண்ணீர்
இல்லாத) வறட்சியான நிலப்பரப்பு எனப் பல அர்த்தங்கள் உள்ளன. நீண்ட காலமாக
அரபிய தீபகற்பத்துக்கும் (இன்றைய ஸவூதி) அங்கு வசிப்பவர்களுக்கும் இப்பெயர்
கூறப்படுகிறது.
அரபிய தீபகற்பத்தின் மேற்கே செங்கடலும் ஸனாஃ நாடும், கிழக்கே அரபிய
வளைகுடாவும் இராக்கின் சில பகுதிகளும், தெற்கே அரபிக் கடலும் (இது இந்தியப்
பெருங்கடல் வரை தொடர்கிறது). வடக்கே ஷாம் (சிரியா) மற்றும் இராக்கின் சில
நகரங்களும் இருக்கின்றன. இதன் பரப்பளவு 10,00,000 சதுர கிலோ மீட்டரிலிருந்து
13,00,000 சதுர கிலோ மீட்டர் வரையிலாகும்.
அரபிய தீபகற்பத்துக்கு புவியியல் ரீதியாகவும் அதன் இயற்கை அமைப்பாலும் மிகுந்த
முக்கியத்துவம் உண்டு. அதன் உட்புற எல்லைகள் நாலா திசைகளிலும் மணற்பாங்கான
பாலைவனத்தால் சூழப்பட்டுள்ளன.
அரபியர் அல்லாத வெளிநாட்டவர்கள் தங்களது ஆதிக்கத்தை அந்நாட்டில் செலுத்துவதற்கு
இப்புவியியல் அமைப்பு பெரும் தடையாக இருந்தது. அதன் காரணமாக அந்நாட்டு மக்கள்
எல்லாக் காலங்களிலும் தங்கள் செயல்பாடுகள் அனைத்திலும் சுதந்திரமானவர்களாகவே

ஹம்ஜாவும் (ரழி) இஸ்லாமைத் தழுவி, நாளுக்குநாள் முஸ்லிம்களின் எண்ணிக்கை
அதிகமாகிய சமயத்தில் நடந்த ஒரு சம்பவத்தை இப்போது நாம் பார்ப்போம்: ஒரு சமயம்
நபி (ஸல்) அவர்கள் பள்ளியில் தனியாக அமர்ந்திருந்தார்கள். உத்பா இப்னு ரபீஆ
குறைஷிகளிடம் 'குறைஷிகளே! நான் முஹம்மதிடம் சென்று பேச்சுவார்த்தை நடத்தி
சிலவற்றை அவருக்குக் கூறுகிறேன். அவற்றை அவர் ஏற்றுக்கொண்டால் நாம் அவருக்கு
அவற்றைக் கொடுத்து விடுவோம். அவர் நம்மைவிட்டு விலகிக் கொள்ளலாம்" என்று
கூறினான். அப்போது குறைஷிகள் 'அப்படியே ஆகட்டும் அபுல் வலீதே! நீ சென்று
அவரிடம் பேசிவா" என்றனர்.
உத்பா, நபி (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று 'எனது சகோதரனின் மகனே! நீ எங்களில்
குடும்பத்தாலும் வமிசத்தாலும் கண்ணியமிக்கவர். ஆனால், நீ உன் சமுதாயத்தவரிடம்
ஆபத்தான ஒரு மார்க்கத்தை கொண்டு வந்திருக்கிறாய்! அதன் மூலம் உமது
சமுதாயத்தவன் ஒற்றுமையை குலைத்து விட்டாய்! அறிஞர்களை முட்டாளாக்கி விட்டாய்!
அவர்களின் சிலைகளையும், மார்க்கத்தையும் குறை கூறிவிட்டாய்! முன் சென்ற உன்
முன்னோரை காஃபிர் (நிராகரித்தவர்) என்று கூறிவிட்டாய்! நான் உனக்கு முன்பு சில
விஷயங்களை எடுத்து வைக்கிறேன். அதை நன்கு யோசித்து ஒரு முடிவைச் சொல்.

அதில்
ஏதாவதொன்று உனக்கு விருப்பமானதாக இருக்கலாம்" என நயமாக பேசினான்.
இதனைக் கேட்ட நபி (ஸல்) அவர்கள் 'அபுல் வலீதே! சொல்! நான் கேட்கிறேன்"
என்றார்கள். அவன் 'எனது சகோதரனின் மகனே! நீ கொண்டு வந்த மார்க்கத்தின் மூலம்
பொருள் சேகரிப்பதை விரும்பி, நீ எங்களில் மிகப் பெரியசெல்வந்தனாக வேண்டும் என்ற
ஆசை இருப்பின், நாங்கள் எங்கள் செல்வங்களைச் சேர்த்து உன்னிடம் கொடுத்து
விடுகிறோம். இல்லை உனக்கு ஆட்சி வேண்டுமென்றால் உன்னை எங்கள் அரசராக
ஏற்றுக் கொள்கிறோம். அல்லது உனக்கு ஏதேனும் ஜின்களின்" தொல்லை இருந்து அதை
உன்னால் தடுக்க முடியவில்லையென்றால், உன்னை நாங்கள் குணப்படுத்துவதற்காக
எங்களின் செல்வங்கள் அனைத்தையும் செலவு செய்து உனக்கு நாங்கள் வைத்தியம்
Pயபந 106 ழக 518
பார்க்கின்றோம். ஏனெனில், சில நேரங்களில் ஜின்களின் சேட்டை மிகைத்து வைத்தியம்
பார்க்கும் அவசியம் ஏற்படலாம்" என்று கூறினான்.
உத்பா அவனது பேச்சை முடித்த பிறகு 'அபுல் வலீதே! நீ உனது பேச்சை முடித்துக்
கொண்டாயா?" என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கேட்க அவன் 'ஆம்!" என்றான். 'இப்போது
நான் சொல்வதைக் கேள்" என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூற 'அவ்வாறே செய்கிறேன்"
என்று அவன் பதிலளித்தான். பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் 'பிஸ்மில்லார்ரஹ்மானிர்ரஹீம்|
என்று ஆரம்பித்து அத்தியாயம் ஃபுஸ்ஸிலத்தை ஓதிக் காட்டினார்கள். முதுகுக்குப்பின்
தன்னுடைய கைகளை ஊன்றி சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டு நபி (ஸல்) அவர்கள்
ஓதுவதை மிகக் கவனமாகக் கேட்டான். பிறகு ஸஜ்தாவுடைய ஆயத்தை ஓதி ஸஜ்தா
செய்து முடித்தார்கள். பின்னர் 'அபுல் வலீதே! நீ செவியேற்க வேண்டியதையெல்லாம்
செவியேற்று விட்டாய். நீயே இப்பொழுது முடிவு செய்துகொள்!" என்று மொழிந்தார்கள்.
அதற்குப் பிறகு உத்பா அவனது நண்பர்களிடம் திரும்பி வந்தபோது அவர்கள்
தங்களுக்குள் 'அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! அபுல் வலீத் முகம் மாறியவனாக
வந்திருக்கின்றான்" என்று பேசிக் கொண்டனர். உத்பா வந்தவுடன் 'நீ என்ன செய்தியை
கொண்டு வந்திருக்கின்றாய்" என வினவினர். 'இதுவரை கேட்டிராத பேச்சையல்லவா நான்
கேட்டேன்! அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! அது கவிதையும் அல்ல! சூனியமும் அல்ல!
ஜோசியமும் அல்ல! குறைஷிகளே! நான் சொல்வதைக் கேளுங்கள். இவரை விட்டு ஒதுங்கி
விடுங்கள். இவருக்கும் இவரது பணிக்குமிடையில் குறுக்கிடாதீர்கள். அல்லாஹ்வின் மீது
சத்தியமாக! இவடமிருந்து நான் கேட்டு வந்த பேச்சுக்கு மகத்தான ஆற்றல் இருக்கிறது.
மற்ற அரபியர்கள் அவரை அழித்துவிட்டால் அதுவே நமக்குப் போதும். நமது நோக்கமும்
அதுவே! மாறாக, மற்ற அரபுகளை இவர் வெற்றி கொண்டால் அவருக்குக் கிடைக்கும்
ஆட்சி உங்களுடைய ஆட்சியே! அவருக்குக் கிடைக்கும் கண்ணியம் உங்களுடைய
கண்ணியமே! அவர் மூலமாக கிடைக்கும் அனைத்து பாக்கியங்களுக்கும் நீங்களும் முழு
உரிமை பெற்றவர்கள்" என்று கூறினான். இதனைக் கேட்ட அவர்கள் 'அபுல் வலீதே!
அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! அவர் தன்னுடைய நாவன்மையால் உன்னை வசியப்படுத்தி
விட்டார்" என்றனர்.

'அவரைப் பற்றி எனது கருத்து இதுதான். இனி உங்களுக்கு எப்படி
தோன்றுகிறதோ அப்படி நீங்கள் நடந்து கொள்ளுங்கள்" என்று கூறிவிட்டான். (இப்னு
ஹிஷாம்)
மற்றும் சில அறிவிப்புகளில் வருவதாவது: நபி (ஸல்) அவர்கள் 13ம் வசனத்தை
ஓதியபோது 'முஹம்மதே போதும்! போதும்!! என்று கூறி தனது கையை நபி (ஸல்)
அவர்களின் வாயின் மீது வைத்து, இரத்த உறவின் பொருட்டால் நிறுத்திக் கொள்ளுங்கள்"
என்று கூறினான். அதற்குக் காரணம், அல்லாஹ்வின் எச்சரிக்கை உண்மையில்
நிகழ்ந்துவிடும் என்று அவன் பயந்ததுதான். பிறகு எழுந்து சென்று தனது கூட்டத்தாரிடம்
இதற்கு முன் கூறப்பட்டது போன்று செய்திகளை கூறினான். (இப்னு கஸீர்)
பேரம் பேசும் தலைவர்கள்!
உத்பாவிற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் கொடுத்த பதிலால் குறைஷிகள் முற்றிலும் நிராசை
அடைந்து விடவில்லை. ஏனெனில், உத்பாவிற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் சில வசனங்களை
ஓதிக் காட்டினார்கள். அது கோரிக்கையை வெளிப்படையாக ஏற்றுக்கொள்வது அல்லது
மறுப்பதாக ஆகமுடியாது. எனவே, மிகுந்த ஆராய்ச்சியுடனும் சிந்தனையுடனும்
பிரச்சனையின் பல கோணங்களை அலசியப் பின், ஆலோசனை செய்வதற்காக சூரியன்
மறைந்ததும் கஅபாவின் பின்புறம் குறைஷித் தலைவர்கள் ஒன்று கூடி நபி (ஸல்)
அவர்களை அழைத்து வரச் செய்தனர். ஏதோ நன்மையை இவர்கள் நாடிவிட்டார்கள் என்ற
பேராவலில் நபி (ஸல்) அவர்கள் விரைந்து வந்து அவர்களருகில் அமர்ந்தபோது உத்பா
கூறியதையே குறைஷித் தலைவர்கள் கூறினர். அதாவது உத்பா மட்டும் கூறியதால் நபி
Pயபந 107 ழக 518
(ஸல்) அவர்கள் இதை நம்பவில்லை. நாம் அனைவரும் சேர்ந்து கூறினால் நம்மை நம்பி
ஏதாவது ஒன்றை ஏற்றுக்கொள்வார் என்று அவர்கள் எண்ணினார்கள் போலும்!
நபி (ஸஸ்) அவர்கள் அந்த குறைஷிகளுக்குக் கூறிய பதிலாவது: 'நீங்கள் கூறுவது எதுவும்
என்னிடமில்லை. உங்களின் பொருளை அல்லது உங்களிடம் சிறப்பை அல்லது உங்கள்
மீது ஆட்சி செய்வதைத் தேடி நான் இம்மார்க்கத்தை கொண்டு வரவில்லை. எனினும்,
அல்லாஹ் என்னை உங்களிடம் தூதராக அனுப்பி என்மீது ஒரு வேதத்தையும்
இறக்கியிருக்கின்றான். உங்களுக்கு நற்செய்தி சொல்பவராகவும் அச்சமூட்டி எச்சரிக்கை
செய்பவராகவும் நான் இருக்க வேண்டும் என எனக்குக் கட்டளையிட்டிருக்கிறான். எனது
இறைவனின் தூதுத்துவத்தை நான் உங்களுக்கு முன் வைத்துவிட்டேன்.

உங்களுக்கு
நல்லுபதேசம் செய்துவிட்டேன்¢ நான் உங்களிடம் கொண்டு வந்த மார்க்கத்தை நீங்கள்
என்னிடமிருந்து ஏற்றுக் கொண்டால் அது உங்களுக்கு ஈருலக பாக்கியமாகும். நீங்கள்
அதை மறுத்தால் அல்லாஹ் எனக்கும் உங்களுக்கும் இடையில் தீர்ப்பளிக்கும் வரை
அல்லாஹ்வின் கட்டளைக்காக நான் பொறுத்திருப்பேன்."
இத்திட்டம் நிறைவேறாததால் மற்றொரு திட்டத்திற்குச் சென்றனர். அதாவது 'நீங்கள்
உங்களது இறைவனிடம் கூறி இம்மலைகளை இடம்பெயரச் செய்ய வேண்டும்¢
இவ்வூர்களை செழிப்பாக்க வேண்டும்¢ அவற்றின் நதிகளை ஓடவைக்க வேண்டும்¢
இறந்துவிட்ட முன்னோர்களைக் குறிப்பாக, குஸை இப்னு கிலாஃபை உயிர்ப்பிக்க
வேண்டும்¢ மரணித்தவர்கள் எழுந்து நீங்கள் கூறுவது உண்மை என்று கூறினால் நாங்கள்
உங்கள் கூற்றை நம்பிக்கைக் கொள்வோம்" என்று கூறினார்கள். அதற்கும் நபி (ஸல்)
அவர்கள் முன் கூறிய பதிலையே கூறினார்கள்.
மற்றொரு திட்டத்தையும் முன் வைத்தனர். 'அதாவது நீங்கள் உங்களைக் காப்பதற்கு
உங்களுடைய இறைவனிடம் ஒரு மலக்கை (வானவரை) அனுப்பும்படி கோருங்கள். நாங்கள்
அவருடன் பேசித் தெரிந்துகொள்வோம். உங்களுக்காகப் பல தோட்டங்களையும், மாட
மாளிகைகளையும் தங்கம், வெள்ளியினாலான கஜானாக்களையும் அருளும்படி கோருங்கள்"
என்றனர். இதற்கும் நபி (ஸல்) முன் கூறிய பதிலையே கூறினார்கள்.
அடுத்து மற்றொரு திட்டத்திற்கு சென்றனர். 'அதாவது எங்களுக்கு வேதனையை
இறக்குங்கள்¢ வானத்தை உடைத்து எங்கள் மீது போடுங்கள்¢ நீங்கள் எச்சரிப்பவற்றை
இப்போதே எங்களுக்குக் கொண்டு வாருங்கள்" என்று கூறினார்கள். அதற்கு நபி (ஸல்)
அவர்கள் 'அது அல்லாஹ்வின் நாட்டம். அவன் நாடினால் அதைச் செய்வான்" என்று
பதிலளித்தார்கள். அதற்கு அந்த இணைவைப்பவர்கள் 'நாங்கள் உங்களுடன் உட்கார்ந்து
உங்களிடம் பல கேள்விகளைக் கேட்போம்

பல கோரிக்கைகளை விடுப்போம் என்பது
உங்களது இறைவனுக்குத் தெரியாதா? நீங்கள் எங்களுக்கு பதில் சொல்வதற்குத்
தேவையானதை உங்களுக்கு இறைவன் கற்றுத் தரவில்லையா? நாங்கள் ஏற்றுக்
கொள்ளவில்லையெனில் அவன் எங்களிடம் எப்படி நடந்து கொள்வான் என்பதை
உங்களுக்குச் சொல்லவில்லையா?" என்று கேட்டனர்.
இறுதியாக, நபி (ஸல்) அவர்களைக் கடுமையாக எச்சரித்தனர். 'அல்லாஹ்வின் மீது
ஆணையாக! நாங்கள் உங்களை அழிக்கும் வரை அல்லது நீங்கள் எங்களை
அழிக்கும்வரை நீங்கள் எங்களுக்கு இழைத்த அநீதத்திற்காக நாங்கள் உங்களை சும்மா
விடமாட்டோம்" என்றார்கள். பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் அங்கிருந்து எழுந்து தனது
குடும்பத்தினர்களிடம் வந்தார்கள். தான் விரும்பியபடி தமது சமூகத்தினர் இஸ்லாமை
ஏற்காததால் நபி (ஸல்) அவர்கள் கவலையடைந்தார்கள்.(இப்னு ஹிஷாம்)
அப+ஜஹ்லின் கொலை முயற்சி
Pயபந 108 ழக 518
கூட்டத்திலிருந்து நபி (ஸல்) அவர்கள் எழுந்து சென்றவுடன் அப+ஜஹ்ல் அகந்தையுடன்
'குறைஷிக் கூட்டமே! நமது மார்க்கத்தை இகழ்வது நமது முன்னோர்களை ஏசுவது
நம்முடைய அறிஞர்களை முட்டாளாக்குவது நம்முடைய சிலைகளைத் திட்டுவது -
இவற்றைத் தவிர வேறெதனையும் செய்ய மாட்டேன் என்று முஹம்மது கூறிவிட்டார்.
ஆகவே, அவர் தொழுகையில் ஸஜ்தா செய்யும்போது மிகப்பெரிய ஒரு கல்லால் அவர்
தலையை நசுக்குவேன் என்று அல்லாஹ்விடம் நான் உடன்படிக்கை செய்கிறேன். அவ்வாறு
செய்தபின் நீங்கள் என்னை அவரது குடும்பத்தாரிடம் ஒப்படைத்தாலும் சரி அல்லது
அவர்களிடமிருந்து என்னை காப்பாற்றினாலும் சரி. அப்து மனாஃப் குடும்பத்தினர் தாங்கள்
விரும்பியதைச் செய்து கொள்ளட்டும்" என்றான். அதற்கு அக்கூட்டத்தினர் 'ஒருக்காலும்

நாம் உம்மை கைவிட்டு விட மாட்டோம்¢ நீ விரும்பியபடியே செய்!" என்றனர்.
அன்று காலையில் அப+ஜஹ்ல் தான் கூறியதைப் போன்று ஒரு கல்லுடன் நபி (ஸல்)
அவர்களின் வருகைக்காக எதிர்பார்த்து அமர்ந்திருந்தான். வழக்கம்போல் நபி (ஸல்)
அவர்கள் காலையில் வந்து தொழ நின்றார்கள். குறைஷிகள் அப+ஜஹ்ல் செய்வதை
வேடிக்கை பார்க்க தங்களது சபைகளில் வந்து அமர்ந்து கொண்டனர். நபி (ஸல்) அவர்கள்
ஸஜ்தா செய்தபோது அப+ஜஹ்ல் கல்லை சுமந்தவனாக நபியவர்களை நோக்கிச் சென்றான்.
நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அருகில் வந்ததும் பயந்து நிறம்மாறி திடுக்கிட்டவனாக
திரும்பினான். அவனது இரு கைகளும் கல்லின்மீது ஒட்டிக் கொண்டன. வெகு
சிரமத்துடன் கல்லை கையிலிருந்து வீசினான். அதைப் பார்த்த குறைஷிகள் ஒரே குரலில்
'அபுல் ஹிகமே! என்ன நேர்ந்தது?" என்று விசாரித்தனர். அதற்கு 'நான் உங்களுக்கு
நேற்று கூறியதை நிறைவேற்றுவதற்கு அவருக்கு அருகில் சென்றபோது மிகப்பெரிய ஆண்
வாலிப ஒட்டகம் ஒன்று எனக்குத் தென்பட்டது. அதனுடைய தலையைப் போல,
அதனுடைய கோரைப் பற்களைப் போல, வேறெந்த ஒட்டகத்தையும் நான் பார்க்கவில்லை.
அது என்னைக் கடிக்க வந்தது" என்றான்.
பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் தன் தோழர்களிடம், 'அப்படித் தோற்றமளித்தவர் வானவர்
ஜிப்ரீல் (அலை) ஆவார். அவன் நெருங்கியிருந்தால் அவர் அவனை அழித்திருப்பார்"
என்று கூறினார்கள்.
சமரச முயற்சி
குறைஷிகள் நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு முதலில் உலக ஆசை காட்டினார்கள்.

அதற்கு நபி
(ஸல்) அவர்கள் மசியாததால் அடுத்து நபியவர்களை எச்சரித்தனர், அச்சுறுத்தினர்.
அதற்கும் நபியவர்கள் அஞ்சாததால் குறைஷிகள் மாற்று வழியைத் தேடினர். நபி (ஸல்)
அவர்கள் அசத்தியத்தில் இருக்கிறார்கள் என அவர்களால் உறுதியாகக் கூறமுடியவில்லை.
அதாவது, நபி (ஸல்) அவர்களுடைய மார்க்கம் உண்மையானதா? அல்லது பொய்யானதா?
என்று பெரும் சந்தேகத்தில் ஆழ்ந்திருந்தனர்.
நிச்சயமாக இதில் பெரும் சந்தேகத்தில்தான் அவர்கள் ஆழ்ந்து கிடக்கின்றனர்.
(அல்குர்ஆன் 42:14)
என்று அல்லாஹ் அவர்களைப்பற்றி கூறியதுபோலவே அவர்கள் இருந்தனர்.
அடுத்த கட்ட முயற்சியாக, மார்க்க விஷயங்களில் கொஞ்சம் இவர்கள் விட்டுத் தருவது,
கொஞ்சம் நபி (ஸல்) அவர்கள் விட்டுக் கொடுப்பது என்று நபி (ஸல்) அவர்களுடன்
பேரம் பேசிப் பார்க்கலாம் என முடிவெடுத்தனர். இதன்மூலம் நபி (ஸல்) அழைப்பது
உண்மையானதாக இருந்தால் தாங்களும் அந்த உண்மையை அடைந்தவர்களாகலாம் என்று
கருதினர்.
Pயபந 109 ழக 518
நபி (ஸல்) அவர்கள் கஅபாவை சுற்றி வலம் வந்து கொண்டிருக்கும்போது அவர்களை
அஸ்வத் இப்னு அல் முத்தலிப், வலீத் இப்னு முகீரா, உமைய்யா இப்னு கலஃப், ஆஸ்
இப்னு வாயில் ஆகியோர் சந்தித்தனர். இவர்கள் தங்களது கோத்திரத்தில் மிக மதிப்பு
மிக்கவர்களாக விளங்கினார்கள். இவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் 'முஹம்மதே!
வாருங்கள்! நீங்கள் வணங்குவதை நாங்களும் வணங்குகிறோம்¢ நாங்கள் வணங்குவதை
நீங்களும் வணங்குங்கள்¢ நாம் அனைவரும் இவ்விஷயத்தில் கூட்டாக இருப்போம்.
அதாவது, நீங்கள் வணங்குவது நாங்கள் வணங்குவதை விட நன்மையாக இருப்பின்
எங்களுக்கும் அதில் ஒரு பங்கு கிடைத்துவிடும். நாங்கள் வணங்குவது நீங்கள்
வணங்குவதை விட நன்மையானதாக இருப்பின் அதில் உங்களுக்கும் ஒரு பங்கு
கிடைத்துவிடும்" என்று கூறினார்கள்.

இவர்களின் கூற்றுக்கு மறுப்பாக,
(நபியே! நிராகரிக்கும் மக்காவாசிகளை நோக்கி,) நீங்கள் கூறுங்கள்: நிராகரிப்பவர்களே!
நீங்கள் வணங்குபவைகளை நான் வணங்க மாட்டேன். நான் வணங்குபவனை நீங்கள்
வணங்கவில்லை. (அவ்வாறே) இனியும் நீங்கள் வணங்குபவைகளை நான் வணங்குபவன்
அல்லன். நான் வணங்குபவனை இனி நீங்களும் வணங்குபவர்கள் அல்லர். உங்களுடைய
(செயலுக்குரிய) கூலி உங்களுக்கும்¢ என்னுடைய (செயலுக்குரிய) கூலி எனக்கும்
(கிடைக்கும்). (அல்குர்ஆன் 109:1-6)
என்ற அத்தியாயம் அல் காஃபிரூனை முழுமையாக அல்லாஹ{ தஆலா இறக்கி
வைத்தான். (இப்னு ஹிஷாம்)
இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அறிவிக்கிறார்கள்: குறைஷிகள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் 'நீங்கள்
எங்கள் கடவுள்களைத் தொட்டால் போதும், நாங்கள் உங்களது கடவுளை முழுமையாக
வணங்குகிறோம்" என்று கூறினார்கள். அப்போது அல்லாஹ் அத்தியாயம் அல்
காஃபிரூனை இறக்கி வைத்தான். (அத்துர்ருல் மன்ஸ{ர்)
தஃப்ஸீர் இப்னு ஜரீல் வருவதாவது: குறைஷிகள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து 'எங்களது
கடவுளை நீங்கள் ஓர் ஆண்டு வணங்குங்கள். உங்களது கடவுளை நாங்கள் ஓர் ஆண்டு
வணங்குகிறோம்" என்று கூறினார்கள். அப்போது,
(நபியே!) நீங்கள் கூறுங்கள்: மூடர்களே! அல்லாஹ் அல்லாதவற்றையா வணங்கும்படி
என்னை நீங்கள் ஏவுகின்றீர்கள்?
என்ற அத்தியாயம் ஜுமன் 64 வது வசனத்தை அல்லாஹ் இறக்கி வைத்தான்.
இவ்வாறான அற்பத்தனமிக்க பேச்சுவார்த்தைகளைத் தீர்க்கமான முடிவைக்கொண்டு
அல்லாஹ் முறியடித்தும் குறைஷிகள் முழுமையாக நிராசையாகவில்லை. மாறாக, மேலும்
சற்று இறங்கி நபி (ஸல்) அவர்களிடம் குர்ஆனின் போதனைகளில் சில மாற்றங்களைச்
செய்யவேண்டும் என்ற அடுத்த கோரிக்கையை முன்வைத்தனர். இதோ இவர்களின்
கூற்றைப்பற்றி அல்லாஹ் கூறுவதைப் பாருங்கள்:
இவர்களுக்கு நம்முடைய தெளிவான வசனங்கள் ஓதிக் காண்பிக்கப்பட்டால் (மறுமையில்)
நம்மைச் சந்திப்பதை நம்பாத இவர்கள் (உங்களை நோக்கி,) 'இது அல்லாத வேறொரு
குர்ஆனை நீங்கள் கொண்டுவாருங்கள். அல்லது (எங்கள் இஷ்டப்படி) இதனை
மாற்றிவிடுங்கள்" என்று கூறுகின்றனர்.
அவர்களின் இக்கூற்றுக்கு என்ன பதில் சொல்லவேண்டுமோ அதை அல்லாஹ் தொடர்ந்து
கூறுகிறான்:

(அதற்கு அவர்களை நோக்கி 'உங்கள் விருப்பத்திற்காக) நானே (என் இஷ்டப்படி) இதனை
மாற்றிவிட எனக்கு எவ்வித சக்தியுமில்லை. வஹி மூலம் எனக்கு அறிவிக்கப்படுபவற்றைத்
தவிர (வேறொன்றையும்) நான் பின்பற்றுவதற்கில்லை. என்னுடைய இறைவனுக்கு நான்
மாறுசெய்தால் மகத்தான நாளுடைய வேதனைக்கு (ஆளாக வேண்டியதேற்படும் என்று)
நிச்சயமாக நான் பயப்படுகிறேன்" என்று (நபியே!) நீங்கள் கூறுங்கள். (அல்குர்ஆன் 10:15)
மேலும், இவ்வாறு செய்வது எவ்வளவு ஆபத்தானது என்றும் அல்லாஹ் மிகத் தெளிவாக
எச்சரிக்கை செய்தான்.
நாம் உங்களுக்கு வஹி மூலம் அறிவித்ததை நீங்கள் விட்டு (விட்டு) அது அல்லாததை
நம்மீது நீங்கள் பொய்யாகக் கற்பனை செய்து கூறும்படி உங்களை அவர்கள்
திருப்பிவிடவே இருந்தார்கள். (அவ்வாறு நீங்கள் செய்திருந்தால்) உங்களை அவர்கள்
தங்கள் நண்பராகவும் எடுத்துக் கொண்டிருப்பார்கள். உங்களை நாம் உறுதியாக்கி
வைக்காவிடில் நீங்கள் ஒரு சிறிதேனும் அவர்கள் பக்கம் சாய்ந்துவிடக் கூடுமாயிருந்தது.
(அவ்வாறு நீங்கள் சாய்ந்திருந்தால்) அந்நேரத்தில் நீங்கள் உயிராக இருக்கும்போதும்
நீங்கள் மரணித்த பின்னரும் இரு மடங்கு (வேதனையைச்) சுவைக்கும்படி நாம்
செய்திருப்போம். அதன் பின்னர், நமக்கு எதிராக உங்களுக்கு உதவி செய்பவர்கள்
ஒருவரையும் நீங்கள் காணமாட்டீர்கள்.(அல்குர்ஆன் 17:73-75)
மறு ஆலோசனை
எல்லா பேச்சுவார்த்தைகளிலும், பேரங்களிலும், அனுசரித்தலிலும் குறைஷிகள்
தோல்வியடைந்து என்னசெய்வது என்று புரியாமல் திகைத்திருந்தபோது அவர்களில் ஒரு
ஷைத்தான் 'நழ்ர் இப்னு அல் ஹாரிஸ்| என்பவன் ஓர் ஆலோசனையைக் கூறினான்.
'குறைஷியர்களே! உங்களுக்கு ஏற்பட்டுள்ள பிரச்சனைக்கு எந்த ஒரு தீர்வையும்
உங்களால் கொண்டுவர முடியவில்லை. முஹம்மது உங்களில் வாலிபராக இருந்தபோது
உங்களின் அன்பிற்குரியவராகவும், பேச்சில் உங்களில் உண்மையாளராகவும்,
அமானிதத்தை அதிகம் பேணுபவராகவும் இருந்தார். ஆனால், அவர் முதிர்ச்சி அடைந்து
இம்மார்க்கத்தை அவர் கொண்டு வந்தபோது நீங்கள் அவரை 'சூனியக்காரர்" என்று
கூறினீர்கள். ஆனால், அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! அவர் சூனியக்காரராக இருக்க
முடியாது. சூனியக்காரர்களைப் பற்றியும் அவர்களின் ஊதுதல், முடிச்சுகளைப் பற்றியும்
நாம் நன்கறிவோம். பிறகு அவரை 'ஜோசியர்" என்று கூறினீர்கள். அல்லாஹ்வின் மீது
ஆணையாக! அவர் ஜோசியரும் அல்லர். ஏனெனில் ஜோசியக்காரர்களையும் அவர்களது
பொய்யாகப் புனையப்பட்ட புளுகுகளையும் நாம் நன்கறிவோம். அடுத்து அவரை 'கவிஞர்"
என்பதாகக் கூறினீர்கள். அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! அவர் கவிஞரும் அல்லர்.
ஏனெனில், கவியையும் அதன் பல வகைகளையும் நாம் பார்த்திருக்கிறோம். நீங்கள்
அவரை 'பைத்தியக்காரர்" என்று கூறினீர்கள். அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! அவர்
பைத்தியக்காரரும் அல்லர். பைத்தியத்தை நாம் பார்த்திருக்கிறோம். ஆனால், இவருக்கு
பைத்தியத்தின் எந்தக் குழப்பமும், ஊசலாட்டமும் இல்லை. குறைஷிகளே! உங்களது
நிலையை நன்கு யோசித்துக் கொள்ளுங்கள். நிச்சயமாக, அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக!
உங்களுக்கு ஏதோ மிகப்பெரியசிக்கல் ஏற்பட்டிருக்கிறது" என்று அவன் கூறி முடித்தான்.
எல்லா எதிர்ப்புகளுக்கும், சவால்களுக்கும் அசைந்து கொடுக்காமல் நபி (ஸல்) அவர்கள்
உறுதியாக இருந்தார்கள். அனைத்து ஆசாபாசங்களையும் தூக்கி எறிந்தார்கள்.

எந்நிலையிலும் தடுமாறவில்லை. மேலும், அவர்களிடம் உண்மை, ஒழுக்கம், பேணுதல்,
சிறந்த நற்பண்புகள் ஆழமாகக் குடிகொண்டிருந்தன. இதைக் கண்ட
இணைவைப்பவர்களுக்கு முஹம்மது உண்மையில் தூதராக இருப்பாரோ? என்ற சந்தேகம்
வலுத்தது. எனவே, யூதர்களுடன் தொடர்பு கொண்டு முஹம்மதைப் பற்றி உறுதியாக
தெரிந்து கொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்தனர். நழ்ர் இப்னு ஹாரிஸ் அவர்களுக்கு
ஏற்கனவே மேற்கூறியவாறு உபதேசம் செய்திருந்தான். அவனையே மற்ற ஓருவருடன்
சேர்த்து மதீனாவில் உள்ள யூதர்களிடம் அனுப்ப முடிவு செய்தனர்.
நழ்ர் இப்னு ஹாரிஸ் மதீனா சென்று அங்குள்ள யூத அறிஞர்களைச் சந்தித்து நபி (ஸல்)
அவர்கள் குறித்து விவாதித்தான். அவர்கள், நீங்கள் அவரிடம்
'1) முன்னொரு காலத்தில் வாழ்ந்த குறிப்பிட்ட வாலிபர்களைப் பற்றி ஏதாவது செய்தி
தெரியுமா? ஏனெனில் அவர்களைப் பற்றி ஓர் ஆச்சரியமான செய்தி இருக்கிறது. அவர்கள்
என்னவானார்கள்?
2) ப+மியின் கிழக்கு மேற்கு பகுதிகளையெல்லாம் சுற்றி வந்த ஒருத்தரைப் பற்றிய செய்தி
தெரியுமா?
3) ரூஹ் (உயிர்) என்றால் என்ன?
இந்த மூன்று கேள்விகளைக் கேளுங்கள். அவர் இவற்றுக்கு சரியான பதில் கூறினால்
அவர் அல்லாஹ்வால் அனுப்பப்பட்ட (நபி) தூதராவார். அவ்வாறு கூறவில்லையெனில்
அவர் தானாக கதை கட்டி பேசுபவரே என அறிந்துகொள்ளலாம்" என்றனர்.

நழ்ர் மக்காவிற்கு வந்து 'குறைஷிகளே! உங்களுக்கும் முஹம்மதுக்கும் இடையிலுள்ள
பிரச்சனைக்குச் சரியான தீர்வைக் கொண்டு வந்திருக்கிறோம்" என்று கூறி யூதர்கள்
கூறியதை அவர்களுக்கு அறிவித்தான். குறைஷிகள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று
அம்மூன்று கேள்விகளையும் கேட்டனர். அவர்கள் கேட்ட சில நாட்களுக்குப் பிறகு
'கஹ்ஃப்| என்ற அத்தியாயம் அருளப்பட்டது. அதில் குகைவாசிகளாகிய
அவ்வாலிபர்களின் வரலாறும், ப+மியை சுற்றி வந்த துல்கர்னைன் என்பவன் சரித்திரமும்
தெளிவாக விவரிக்கப்பட்டது. ரூஹைப் பற்றிய பதில் குர்ஆனில் 'இஸ்ரா| என்ற
அத்தியாயத்தில் இறங்கியது. இதைத் தொடர்ந்து குறைஷிகள் நபி (ஸல்) அவர்கள்
'உண்மையாளரே, சத்தியத்தில் உள்ளவரே| என்பதையும் தெளிவாக தெரிந்து கொண்டனர்.
ஆனாலும் அநியாயக்காரர்கள் ஏற்க மறுத்தனர். (இப்னு ஹிஷாம்)
நபி (ஸல்) அவர்களின் அழைப்புப் பணிக்கு இணைவைப்பவர்கள் செய்த எதிர்ப்பின் ஒரு
சிறு பகுதியே இதுவரை நாம் கூறியது. பல வகைகளில் முயன்றனர். படிப்படியாக பல
வழிகளை இதுவல்லாமல் மாற்றிக் கொண்டே இருந்தனர். வன்மையை அடுத்து மென்மை,
மென்மையை அடுத்து வன்மை; சர்ச்சையை அடுத்து சமரசம்¢ சமரசத்தை அடுத்து சர்ச்சை;
எச்சரித்தல், பிறகு ஆசையூட்டுதல்¢ ஆசையூட்டுதல், பிறகு எச்சரித்தல்¢ ஊளையிடுதல்,
பிறகு அடங்குதல்¢ தர்க்கித்தல், பிறகு நயமாக பேசுதல்¢ நபி (ஸல்) அவர்களை விட்டுக்
கொடுக்க வேண்டுதல்¢ பிறகு தாங்களே விட்டுக் கொடுத்தல்¢ இவ்வாறு கொஞ்சம்
முன்னேறுதல்¢ உடனே பின்வாங்குதல் என்று என்ன செய்வதென்றே புரியாமல் நிலை
தடுமாறி நின்றனர். ஆனால், நபி (ஸல்) அவர்களின் வழியில் குறுக்கிடாமல் ஒதுங்கிக்
கொள்வதும் அவர்களுக்குக் கசப்பாக இருந்தது. அவர்களின் நோக்கமே இஸ்லாமிய
அழைப்பை அழிப்பதும் இறைநிராகரிப்பை வளர்ப்பதும்தான். பல வழிகளில் இவர்கள்
முயன்றும் பல தந்திரங்களைக் கையாண்டும் அனைத்திலும் இவர்கள் தோல்வியையே
கண்டனர்.

இறுதியாக, வாளெடுப்பதைத் தவிர அவர்களுக்கு முன் வேறுவழி
தோன்றவில்லை. ஆயினும், வாளேந்துவதால் பிரிவினை அதிகமாகலாம்¢ உயிர்ப்பலிகள்
ஏற்படலாம் என்பதால் என்ன செய்வதென்றே தெரியாமல் பெரும் குழப்பத்தில்
தத்தளித்தனர்.
அப+தாலிபின் முன்னெச்சரிக்கை
குறைஷிகள் நபி (ஸல்) அவர்களைக் கொன்று விடுவதற்காக தங்களிடம் ஒப்படைக்கக்
கோரிய அதே சமயத்தில் உக்பா, அப+ஜஹ்ல், போன்றவர்களின் செயல்கள் மூலம் அந்த
Pயபந 112 ழக 518
எண்ணம் அவர்களிடம் உறுதியாக இருக்கிறது என்பதை அப+தாலிப் நன்கு உணர்ந்து
கொண்டார். எனவே, ஹாஷிம் மற்றும் முத்தலிப் கிளையினர்களை ஒன்று சேர்த்து
அவர்களிடம் நபி (ஸல்) அவர்களைப் பாதுகாக்க வேண்டும் என்று வேண்டுகோள்
விடுத்தார். அவ்விரு கிளையிலுமுள்ள முஸ்லிம்கள் மற்றும் நிராகரிப்பவர்கள் என
பாகுபாடின்றி அனைவரும் அதை ஏற்றுக் கொண்டனர். இதற்காக அனைவரும் கஅபாவில்
ஒன்றுகூடி ஒப்பந்தம் செய்தனர். ஆனால், அப+தாலிபின் சகோதரன் அப+லஹப் இதற்கு
உடன்படாமல் அவர்களை விட்டுப் பிரிந்து மற்ற குறைஷிகளுடன் சேர்ந்து கொண்டான்.
(இப்னு ஹிஷாம்)
முழுமையாக ஒதுக்கி வைத்தல்
தீய தீர்மானம்
மேற்கொண்ட அனைத்து முயற்சிகளும் தோற்றுப்போனதால் இணைவைப்பவர்களிடையே
குழப்பம் மேன்மேலும் வலுத்தது. ஹாஷிம் கிளையாரும், முத்தலிப் கிளையாரும் நிலைமை
எதுவாயி;னும் நபி (ஸல்) அவர்களைப் பாதுகாத்தே தீருவது என்பதில் உறுதியாக
இருந்ததைக் கண்ட இணைவைப்பவர்கள் அனைவரும் 'முஹஸ்ஸப்| என்ற
பள்ளத்தாக்கிலுள்ள கினானா கிளையாரின் இடத்தில் ஒன்றுகூடி ஆலோசித்து, பல
தீர்மானங்களைப் போட்டனர்.
அவையாவன: ஹாஷிம் மற்றும் முத்தலிப் கிளையாரிடம் திருமண உறவு, கொடுக்கல்
வாங்கல், அவர்களுடன் அமர்வது, அவர்களுடன் பழகுவது, அவர்களது வீட்டுக்குச்
செல்வது, அவர்களிடம் பேசுவது, அவர்களுக்குக் கருணை காட்டுவது, ஹாஷிம்
கிளையார்களின் சமரச பேச்சை ஏற்பது போன்ற எந்த செயலும் செய்யக் கூடாது.
முஹம்மதை அவர்கள் நம்மிடம் ஒப்படைக்கும் வரை நாம் இதைக் கடைப்பிடிக்க
வேண்டும் என்று தீர்மானம் எழுதினர். இவ்வுடன்படிக்கையை 'பகீழ் இப்னு ஆமிர் இப்னு
ஹாஷிம்| என்பவன் எழுதினான். நபி (ஸல்) அவர்களின் சாபத்திற்கு ஆளான இவனது
கை சூம்பிவிட்டது.

எழுதப்பட்டு கஅபாவில் தொங்க விடப்பட்டது. ஹாஷிம், முத்தலிபின்
கிளையால் அப+லஹபைத் தவிர ஏனைய நிராகரிப்பவர்கள் மற்றும் முஸ்லிம்கள் என
அனைவரும் 'அப+தாலிப் கணவாயில்| ஒதுக்கி வைக்கப்பட்டனர். இது நபித்துவத்தின்
ஏழாம் ஆண்டு முஹர்ரம் மாதம் தலைப்பிறையில் நடந்தது.
'கணவாய் அப+தாலிபில்| மூன்று ஆண்டுகள்
இக்காலக்கட்டத்தில் அவர்களிடம் இருப்பிலிருந்த உணவுகளும், தானியங்களும் முடிந்து
விட்டன. இணைவைப்பவர்கள் மக்காவுக்கு வரும் உணவுகளையெல்லாம் முந்திச் சென்று
வாங்கிக் கொள்வார்கள். இவர்கள் உண்ணுவதற்கு ஏதுமின்றி இலைகளையும்,
தோல்களையும் சாப்பிடும் இக்கட்டுக்கு ஆளாயினர். பசியினால் பெண்களும், சிறுவர்களும்
அழும் குரல்கள் கணவாய்க்கு வெளியிலும் கேட்கும். மிக இரகசியமாகவே தவிர எந்த
உதவியும் அவர்களுக்குக் கிடைக்காது. மதிப்புமிக்க மாதங்களில்தான் தங்களின்
தேவைகளுக்குரிய சாமான்களை வாங்கிக்கொள்ள முடிந்தது. மக்காவுக்கு வரும் வியாபாரக்
கூட்டங்களிடமிருந்து மக்காவிற்கு வெளியில்தான் அவர்களால் பொருட்கள் வாங்க
முடிந்தது. இருந்தும் இவர்களால் வாங்க முடியாத அளவிற்கு மக்காவாசிகள்
அப்பொருட்களின் விலைகளை உயர்த்தினர்.
சில சமயம் ஹகீம் இப்னுஹிஸாம் தனது மாமி (தந்தையின் சகோதரி) கதீஜாவிற்காக
கோதுமை மாவை எடுத்துச் செல்வார். ஒருமுறை அப+ஜஹ்ல் வழிமறித்து, அவர் எடுத்துச்
Pயபந 113 ழக 518
செல்வதைத் தடுத்துக் கொண்டிருந்தான், அப+புக்த தலையிட்டு அப+ஜஹ்லிடமிருந்து
அவரைக் காப்பாற்றினார்.
நபி (ஸல்) அவர்களின் மீது அப+தாலிபுக்கு எப்போதும் எதிரிகளைப் பற்றிய அச்சம்
இருந்தது. அதற்காக நபி (ஸல்) அவர்களைத் தனது விரிப்பில் தூங்கச் சொல்வார்.

அனைவரும் தூங்கியதற்குப் பின், தனது பிள்ளைகள் அல்லது சகோதரர்கள் அல்லது
தனது சிறிய, பெரியதந்தையின் பிள்ளைகள் ஆகியோல் யாரையாவது ஒருவரை
நபியவர்களைப் படுக்க வைத்த தனது விரிப்பில் மாற்றி உறங்க வைத்துவிட்டு, நபி (ஸல்)
அவர்களை வேறு விரிப்பில் படுக்கவைத்து விடுவார்கள். மக்கள் தூங்குவதற்கு முன்
கொலைகாரர் யாராவது நபி (ஸல்) அவர்களைக் கண்காணித்தால், அவர்களைத் திசை
திருப்புவதற்காக இவ்வாறு செய்வார்கள்.
இந்நிலையிலும் நபி (ஸல்) அவர்களும் முஸ்லிம்களும் ஹஜ்ஜுடைய காலங்களில்
வெளியே புறப்பட்டு, மக்களைச் சந்தித்து, அவர்களை இஸ்லாமின் பக்கம் அழைப்பார்கள்.
இந்நேரத்தில் அப+லஹப் செய்து வந்த செயல்கள் பற்றி முன்பே நாம் கூறியிருக்கின்றோம்.
கிழிக்கப்பட்டது தீர்மானம்!
இரண்டு அல்லது மூன்று ஆண்டுகள் இப்படியே உருண்டோடின. குறைஷிகள் இந்த
ஒப்பந்தத்தை எழுதினாலும் அவர்களில் சிலர் இந்த ஒப்பந்தத்தை ஆரம்பத்திலிருந்து
வெறுத்தே வந்தனர். இவ்வாறு வெறுத்தவர்கள்தான் இப்பத்திரத்தை கிழித்தெறிய முயற்சி
எடுத்தனர். இம்முயற்சி நபித்துவத்தின் பத்தாவது ஆண்டு முஹர்ரம் மாதத்தில்
நடந்தேறியது.
ஹிஷாம் இப்னு அம்ர் என்பவர்தான் இதற்குக் காரணமாக இருந்தார். அவர் இரவில்
மறைமுகமாக ஹாஷிம் கிளையாருக்கு உணவு வழங்கி வந்தார். ஒரு நாள் அவர் ஸ{ஹைர்
இப்னு அப+ உமைய்யா மக்ஜூமீ என்பவரிடம் வந்தார். இவரது தாய் அப்துல் முத்தலிபின்
மகள் ஆத்திகாவாகும். ஹிஷாம், 'ஜுஹைரே! நீ சாப்பிடுகிறாய், குடிக்கிறாய்.

உனது
தாய்மாமன்கள் எவ்வாறு கஷ்டத்திலிருக்கிறார்கள் என்பது உனக்கு நன்றாகத் தெரியும். இது
உனக்கு சந்தோஷமாக இருக்கிறதா?" என்று கேட்டார். அதற்கு ஜுஹைர் 'நான் ஒருவன்
என்ன செய்ய?" என்று கூறினார். அதற்கு ஹிஷாம் 'உனக்கு உதவ ஒருவர் இருக்கிறார்"
என்று கூற, 'யார் அவர்?" என்று வினவினார். 'அது நான்தான்" என்று கூறினார். அதற்கு
ஜுஹைர் 'நீ மூன்றாவது ஒருவரைத் தேடு" என்று கூறினார்.
முத்இம் இப்னு அதீ என்பவரிடம் ஹிஷாம் சென்று அப்து மனாஃபின் மக்களான
ஹாஷிம், முத்தலிப் இவ்விருவரின் குடும்ப உறவுகளை (இரத்த பந்தங்களை) நினைவூட்டி
'இவர்களுக்கு அநியாயம் செய்யக் குறைஷிகளுக்கு நீ உடந்தையாக இருக்கிறாயே" என
பழித்துக் கூறியவுடன் 'நான் ஒருவனாக இருந்து என்னால் என்ன செய்ய முடியும்?" என்று
கேட்டார். அதற்கு ஹிஷாம் 'உன்னுடன் இரண்டாமவரும் இருக்கிறார்" என்று கூற,
அதற்கு 'அவர் யார்?" என்று கேட்டார். அதற்கு ஹிஷாம் 'நான்தான்" என்று கூறினார்.
முத்இம் 'மூன்றாவது ஒருவரும் நமக்கு வேண்டும்" என்று கூற, ஹிஷாம் 'ஆம்!
மூன்றாமவரும் இருக்கிறார். அவர்தான் ஜுஹைர் இப்னு அப+ உமைய்யா" என்று கூறினார்.
உடனே முத்இம் ஷாமிடம் 'நான்காம் ஒருவரையும் தேடுங்கள்" என்றார்.
ஹிஷாம், அபுல் புக்தயிடம் வந்து முத்இமிடம் பேசியது போன்றே பேசவே 'இதற்கு
யாராவது உதவிக்கு இருக்கிறார்களா?" என்று அவர் வினவினார். அப்போது “ஹிஷாம்
ஆம்! ஜுஹைர், முத்இம், நான் ஆகியோர் உம்முடன் இருக்கிறோம்" என்றார்.
ஹிஷாம், ஸம்ஆவிடம் வந்தார்.

அவருக்கும் ஹாஷிம் குடும்பத்திற்கும் உள்ள
உறவுகளையும், உரிமைகளையும் பற்றி அவரிடம் கூறவே 'நீர் அழைக்கும் இக்காரியத்தில்
Pயபந 114 ழக 518
வேறு யாராவது இருக்கிறார்களா?" என்று கேட்க, ஹிஷாம் 'ஆம்!" என்ற கூறி
அனைவரது பெயர்களையும் கூறினார்.
இவர்கள் அனைவரும் ஹஜுனுக்கு அருகில் ஒன்றுகூடினர். பிறகு, ஒப்பந்தப் பத்திரத்தை
கிழிக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்தபோது 'இதை நானே முதலில் செய்வேன். இதைப்
பற்றி நான்தான் முதலில் பேசுவேன்" என்றார் ஜுஹைர்.
காலையில் விடிந்தவுடன் அனைவரும் தங்களது சபைக்கு வந்தனர். ஜுஹைர் ஒரு முழு
ஆடையை அணிந்து வந்திருந்தார். அவர் கஅபாவை ஏழு முறை வலம் வந்துவிட்டு
மக்களை நோக்கி 'மக்காவாசிகளே! நாம் சாப்பிடுகிறோம். ஆடைகளை அணிந்து
கொள்கிறோம். ஹாஷிமின் குடும்பமோ அழிந்து கொண்டிருக்கிறது. அவர்களிடம் யாரும்
விற்பதும் கிடையாது, வாங்குவதும் கிடையாது. இது தகுமான செயலா? அல்லாஹ்வின் மீது
சத்தியமாக! உறவை துண்டிக்கும்படியான, அநியாயமான, இந்த ஒப்பந்தப் பத்திரம்
கிழித்தெறியப்படும் வரை நான் உட்கார மாட்டேன்" என்று கூறினார். பள்ளியின் ஓரத்தில்
அமர்ந்திருந்த அப+ஜஹ்ல் 'நீ பொய்யுரைக்கிறாய். அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! அது
கிழிக்கப்படாது" என்றான். ஸம்ஆ, 'அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! நீதான்
மிகப்பெரியபொய்யன். நீ இதை எழுதியபோதே அதில் எங்களுக்கு விருப்பமில்லை" என்று
கூறினார். அபுல் புக்த 'ஆம்! ஸம்ஆ உண்மையைத்தான் கூறுகிறார். அதில்
எழுதப்பட்டிருக்கும் விஷயங்களும் எங்களுக்கு விருப்பமானதில்லை. அதை நாங்கள்
ஏற்றுக் கொள்ளவுமில்லை" என்று கூறினார். முத்இம், 'ஆம்! நீங்கள் இருவரும்
உண்மையைத் தான் கூறுகிறீர்கள். இதைத் தவிர யார் என்ன கூறினாலும் அவர்
பொய்யரே! இந்த ஒப்பந்தப் பத்திரத்திலிருந்தும் அதில் எழுதப்பட்டுள்ளவற்றிலிருந்தும்
அல்லாஹ்வுக்காக நாங்கள் விலகிக் கொள்கிறோம்" என்று கூறினார். ஷாமும் இதுபோன்றே
கூறி முடித்தார். இவ்வாறு ஒருவர் பின் ஒருவராக கூறியதும் இதைக் கேட்டுக்
கொண்டிருந்த அப+ஜஹ்ல் 'இது இரவிலேயே பேசி முடிவு செய்யப்பட்டது. வேறு எங்கோ
இதைப் பற்றி ஓர் ஆலோசனை நடந்திருக்கிறது" என்று கூறினான்.

பள்ளியின் ஓரத்தில்
அப+தாலிப் அமர்ந்து இக்காட்சிகளைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.
அப்பத்திரத்தில் அல்லாஹ்வின் பெயரைத் தவிர அதில் எழுதப்பட்ட அனைத்தையும்
கரையான் தின்று அழித்துவிட்டது. இதை அல்லாஹ் தனது நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு
அறிவித்திருந்தான். நபி (ஸல்) அவர்களும் முன் கூட்டியே அதை அப+தாலிபிடம்
கூறியிருந்தார்கள். அப+தாலிப் குறைஷிகளிடம் 'எனது சகோதரனின் மகன்
இப்படியெல்லாம் கூறியிருக்கிறார். அவர் பொய்யராக இருந்தால் அவருக்கும்
உங்களுக்குமிடையில் நாங்கள் வழிவிட்டு விடுகிறோம். அவர் உண்மையாளராக இருந்தால்
நீங்கள் எங்களுக்கு அநியாயம் செய்வதிலிருந்தும் எங்களது உறவுகளைத்
துண்டிப்பதிலிருந்தும் விலகிட வேண்டும்" என்று கூறினார். அதற்கவர்கள், 'நிச்சயமாக நீர்
ஒரு நீதமான விஷயத்தை முன் வைத்தீர்" என்று கூறினர்.
அப+ஜஹ்லுக்கும் மற்ற கூட்டத்தார்களுக்குமிடையில் பேச்சுவார்த்தை முடிந்தபோது முத்இம்
கஅபாவிற்குள் அதைக் கிழிப்பதற்காகச் சென்று பார்த்தபோது 'பிஸ்மிக்கல்லாஹ{ம்ம|
என்று ஆரம்பத்தில் எழுதப்பட்டிருந்ததையும், 'அல்லாஹ்| என்று எழுதப்பட்ட
இடங்களையும் தவிர மற்ற அனைத்தையும் கரையான் அத்துவிட்டிருந்தது.
பிறகு முழுவதுமாக அப்பத்திரம் கிழித்தெறியப்பட்டது. நபி (ஸல்) அவர்களும்
அவர்களுடன் இருந்தவர்களும் கணவாயிலிருந்து வெளியேறி வந்தனர்.
இணைவைப்பவர்கள் முஹம்மது (ஸல்) அவர்களின் நபித்துவத்தின்
மிகப்பெரியஅத்தாட்சியைப் பார்த்தனர். ஆனால் அவர்களது இதயமோ...
Pயபந 115 ழக 518
அவர்கள் எந்த அத்தாட்சியைக் கண்டபோதிலும் (அதனைப்) புறக்கணித்து, 'இது சகஜமான
சூனியம் தான்" என்று கூறுகின்றனர். (அல்குர்ஆன் 54:2)
என்று அல்லாஹ் கூறியதைப் போன்றே இருந்தது. அதாவது, அல்லாஹ்வின்
அத்தாட்சிகளைப் புறக்கணித்து இவர்கள் நிராகரிப்பைத்தான் அதிகமாக்கிக் கொண்டனர்.

(ஸஹீஹ{ல் புகாரி, இப்னு ஹிஷாம், ஜாதுல் மஆத்)
குறைஷிகளின் கடைசிக் குழு
தாங்கள் ஒதுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்த கணவாயிலிருந்து வெளியேறிய நபி (ஸல்) முன்னர்
போலவே அழைப்புப் பணியைச் செய்து கொண்டிருந்தார்கள். குறைஷிகள் உறவுகளைத்
துண்டிப்பதை விட்டுவிட்டாலும், முஸ்லிம்களுக்குத் தொந்தரவு தருவது, அல்லாஹ்வின்
வழியை விட்டு மக்களைத் தடுப்பது என்ற தங்களது பழைய பாட்டையிலேயே நடந்து
கொண்டிருந்தனர். அப+தாலிப் எண்பது வயதை கடந்தும் தன்னால் முடிந்த அளவு நபி
(ஸல்) அவர்களை பாதுகாத்து வந்தார். கடினமான சோதனைகளால் குறிப்பாக, ஒதுக்கி
வைக்கப்பட்ட காலத்தில் ஏற்பட்ட இன்னல்களால் மிகவும் வலுவிழந்து தளர்ந்திருந்தார்.
கணவாயிலிருந்து வெளியேறிய சில மாதங்களிலேயே கடினமான நோய்வாய்பட்டார்.
இதைக் கண்ட இணைவைப்பவர்கள், அப+தாலிபின் மரணத்திற்குப் பிறகு அவரது
சகோதரன் மகனான முஹம்மது (ஸல்) அவர்களுக்கு ஊறு விளைவிப்பது தங்களுக்கு
அரபிகளின் மத்தியில் கெட்ட பெயரை ஏற்படுத்திவிடும் என்று பயந்து தங்களுக்கு
விருப்ப மில்லையெனினும் நபி (ஸல்) அவர்களின் வார்த்தைகளில் சிலவற்றை
ஒப்புக்கொண்டு அப+தாலிபின் முன்னிலையில் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் பேச்சுவார்த்தை
நடத்தலாம் என்பதற்காக ஒரு குழுவை தயார் செய்தனர். அப+தாலிபிடம் வந்த இறுதி குழு
இதுதான்.
இப்னு இஸ்ஹாக் (ரஹ்) கூறுகிறார்கள்: அப+தாலிப் நோய்வாய்ப்பட்ட போது குறைஷிகள்
தங்களுக்குள் இவ்வாறு பேசிக் கொண்டனர்: “ஹம்ஜா, உமர் இஸ்லாமைத் தழுவிவிட்டனர்.
முஹம்மதைப் பற்றி அனைத்து குறைஷி குலத்தவருக்கும் தெரிந்துவிட்டது. நாம்
அப+தாலிபிடம் செல்வோம்¢ தனது தம்பி மகனை அவர் கட்டுப்படுத்தட்டும்¢ நம்மிடமும்
அவருக்காக ஏதாவது ஒப்பந்தத்தை வாங்கிக் கொள்ளட்டும். இல்லையெனில், மக்கள் நமது
கட்டுப்பாட்டுக்குக் கீழ் இல்லாமல் மீறி விடுவார்கள் என நாம் அஞ்சவேண்டியுள்ளது"

மற்றொரு அறிவிப்பில் வருவதாவது: இந்தக் கிழவர் இறந்த பின் அவருக்கு (முஹம்மதுக்கு)
ஏதாவது ஆகிவிட்டால் அரபுகள் 'முஹம்மதுடைய பெரியதந்தை இறந்தப் பின்
முஹம்மதுக்குக் கெடுதிகள் செய்கின்றனர். அவர் உயிருடன் இருக்கும்போது இவரை
விட்டுவிட்டார்கள்" என்று குறை கூறுவார்களோ என நாம் அஞ்சவேண்டியுள்ளது என
தங்களுக்குள் பேசிக் கொண்டனர்.
உத்பா, ஷைபா, அப+ஜஹ்ல், உமைய்யா, அப+சுஃப்யான் இப்னு ஹர்ஃப் போன்ற குறைஷித்
தலைவர்களில் சிலர் தங்களது கூட்டங்களில் உள்ள இருபத்தைந்து நபர்களைச்
சேர்த்துக்கொண்டு அப+தாலிபிடம் பேசுவதற்காக வந்தனர். அவர்கள் 'அப+தாலிபே! நீங்கள்
எங்களிடம் மதிப்புமிக்கவர்¢ உங்களுக்கு ஏற்பட்டுள்ள (நோயின்) நிலை உங்களுக்கு
நன்றாகவே தெரியும். உங்களுக்கு ஏதாவது ஆகிவிடுமோ என நாங்கள் பயப்படுகிறோம்.
மேலும், எங்களுக்கும், உங்களது சகோதரன் மகனுக்கும் மத்தியிலுள்ள நிலை உங்களுக்கு
நன்றாகவே தெரியும். ஆதலால், அவரை இப்போது அழைத்து அவரிடமிருந்து எங்களுக்குச்
சில வாக்குறுதிகளை வாங்கிக் கொடுங்கள். எங்களிடமிருந்தும் அவருக்குச் சில
வாக்குறுதிகளை வாங்கிக் கொடுங்கள். எங்களை எங்களது மார்க்கத்தில் விட்டு விடட்டும்.
அவரை அவரது மார்க்கத்தில் விட்டு விடுகிறோம். எங்களது மார்க்கத்தை அவர் குறை
கூறாமல் இருக்கட்டும்" எனக் கூறினார்கள்.
Pயபந 116 ழக 518
அப+தாலிப் நபி (ஸல்) அவர்களை அழைத்து வரச்செய்து 'எனது சகோதரன் மகனே! இதோ
இவர்கள் உனது கூட்டத்தில் சிறப்புமிக்கவர்கள். உனக்காகவே இங்கு ஒன்றுகூடி
இருக்கிறார்கள். அவர்கள் உனக்கு சில வாக்குறுதிகளைத் தருவார்கள். உன்னிடம் சில
வாக்குறுதிகளைக் கேட்கிறார்கள். உங்களில் யாரும் எவருக்கும் இடையூறு தரக்கூடாது"
என்று அவர்கள் கூறியதை அப்படியே கூறினார். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் 'நான்
இவர்களுக்கு ஒரு சொல்லை முன்வைக்கிறேன். அதை இவர்கள் மொழிந்தால் இவர்கள்
அரபியர்களை ஆட்சி செய்யலாம். அரபி அல்லாதவர்களும் இவர்களுக்குப் பணிந்து
நடப்பார்கள்" என்று கூறினார்கள்.
மற்றொரு அறிவிப்பில்: அப+தாலிபை நோக்கி 'நான் இவர்களை ஒரே வார்த்தையில்
இணைக்க விரும்புகிறேன். அதை இவர்கள் கூறும்போது அரபிகள் இவர்களுக்குப் பணிந்து
நடப்பார்கள்¢ அரபி அல்லாதவர்கள் இவர்களுக்கு வரி செலுத்துவார்கள்" என்று நபி (ஸல்)
அவர்கள் கூறினார்கள்.

மற்றொரு அறிவிப்பில் வருவதாவது: 'எனது தந்தையின் சகோதரரே! அவர்களுக்கு
ஏற்றமான ஒன்றை நோக்கி அவர்களை நான் அழைக்க வேண்டாமா?" என்று நபி (ஸல்)
கேட்க, 'நீ அவர்களை எதன் பக்கம் அழைக்கிறாய்?" என்று அவர் கேட்டார். அதற்கு
நபி (ஸல்) அவர்கள் 'அவர்கள் ஒரு வாக்கியத்தைச் சொல்ல வேண்டும் என்றுதான்
அழைக்கிறேன். அந்த வாக்கியத்தால் அரபியர்கள் அவர்களுக்குப் பணிவார்கள்¢ அரபி
அல்லாதவர்களையும் அவர்கள் ஆட்சி செய்யலாம்" என்று நபி (ஸல்) கூறினார்கள்.
இப்னு இஸ்ஹாக் (ரஹ்) அவர்களின் அறிவிப்பில் வருவதாவது: 'ஒரே ஒரு சொல்லை
அவர்கள் சொல்லட்டும். அதனால் அவர்கள் அரபியர்களை ஆட்சி செய்யலாம்¢ அரபி
அல்லாதவர்களும் அவர்களுக்குப் பணிந்து நடப்பார்கள்" என்று நபி (ஸல்) கூறினார்கள்.
இதை கூறி முடித்தவுடன் இவ்வளவு பயன்தரும் சொல்லை எப்படி மறுப்பது? என்ன பதில்
கூறுவது? என்று தெரியாமல் அனைவரும் திகைத்து அமைதி காத்தனர். பிறகு அப+ஜஹ்ல்
'அது என்ன சொல்? உமது தந்தையின் மீது சத்தியமாக! நாங்கள் அதையும் கூறுகிறோம்.
அதுபோன்று பத்து சொற்களையும் கூறுகிறோம்" என்று கூறினான். அப்போது நபி (ஸல்)
அவர்கள் 'லாயிலாஹஇல்லல்லாஹ் என்று கூறி அல்லாஹ்வைத் தவிர நீங்கள் வணங்கும்
அனைத்தையும் விட்டு விலகிவிட வேண்டும்" என்று கூறினார்கள். உடனே அவர்கள்
தங்கள் கைகளைத் தட்டிக் கொண்டு 'முஹம்மதே! என்ன? கடவுள்களை எல்லாம் ஒரே
கடவுளாக ஆக்கப் பார்க்கிறாயா? உனது பேச்சு மிக ஆச்சரியமாக இருக்கின்றதே!"
என்றார்கள்.
பிறகு அவர்களில் சிலர் சிலரிடம் 'அல்லாஹ்வின் மீது சத்தியமாக! நிச்சயம்
(வாக்குறுதிகளில்) நீங்கள் விரும்பும் எதையும் இவர் உங்களுக்குக் கொடுக்க மாட்டார்¢
நீங்கள் எழுந்து செல்லுங்கள். அல்லாஹ் உங்களுக்கும் அவருக்கும் மத்தியில் தீர்ப்பு
அளிக்கும் வரை உங்களது மூதாதையரின் மார்க்கத்திலேயே நிலைத்திருங்கள்" என்று
கூறினார்கள். அதற்குப் பின் அனைவரும் பிரிந்து சென்றுவிட்டனர்.
இவர்கள் விஷயத்தில்தான் இந்த வசனங்கள் அருளப்பட்டன:
'ஸாத் - நல்லுபதேசங்கள் நிறைந்த இந்தக் குர்ஆனின் மீது சத்தியமாக! (இது நம்மால்தான்
அருளப்பட்டது. இதனை) நிராகரிப்பவர்கள் பெரும் குரோதத்திலும் விரோதத்திலும் (மூழ்கி)
இருக்கின்றனர்.
இவர்களுக்கு முன்னர், (இவ்வாறு இருந்த) எத்தனையோ வகுப்பாரை நாம்
அழித்திருக்கின்றோம்.

(வேதனை வந்த சமயத்தில்) அவர்கள் எல்லோரும் உதவி தேடிக்
கூச்சலிட்டார்கள். அது (வேதனையிலிருந்து) தப்பித்துக் கொள்ளக்கூடிய நேரமாக
இருக்கவில்லை.
Pயபந 117 ழக 518
(அவர்களுக்கு) அச்சமூட்டி எச்சரிக்கக்கூடிய ஒரு தூதர் (ஆகிய நீங்கள்)
அவர்களிலிருந்தே அவர்களிடம் வந்ததைப் பற்றி அவர்கள் ஆச்சயப்பட்டு, 'இவர் மிகப்
பொய் சொல்லும் சூனியக்காரர்தான்" என்று (உங்களைப் பற்றி) அந்த நிராகரிப்பவர்கள்
கூறுகின்றனர்.
'என்ன! இவர் (நம்) தெய்வங்கள் அனைத்தையும் (பொய்யெனக் கூறி,
வணக்கத்திற்குரியவன்) ஒரே இறைவன்தான் என்று ஆக்கிவிட்டாரா? மெய்யாகவே, இது
ஓர் ஆச்சரியமான விஷயம்தான்" (என்று கூறி,) அவர்களிலுள்ள தலைவர்கள்,
(மற்றவர்களை நோக்கி, 'இவரை விட்டு) நீங்கள் சென்றுவிடுங்கள். உங்கள் தெய்வங்களை
ஆராதனை செய்வதில் நீங்கள் உறுதியாக இருங்கள். (உங்கள் தெய்வங்களைக்
கைவிடும்படி கூறும்) இவ்விஷயத்தில் ஏதோ (சுயநலந்தான்) கருதப்படுகின்றது" என்று
கூறிக் கொண்டே சென்றுவிட்டனர்.
'முன்னுள்ள வகுப்பாலும், இதனை நாம் கேள்விப்பட்டதில்லை. இது (இவரால்)
புனையப்பட்டதே அன்றி வேறில்லை" என்றும், 'நம்மைவிட்டு இவருக்கு மட்டும்தானா
(வேத) உபதேசம் இறக்கப்பட்டு விட்டது" என்றும் (கூறினார்கள்). (அல்குர்ஆன் 38:1-8)
(இப்னு ஹிஷாம், திர்மிதி, முஸ்னது அபீ யஃலா, இப்னு ஜரீர்)
துயர ஆண்டு
அப+தாலிப் மரணம்
அப+தாலிப் நோய் அதிகமாகி நபித்துவத்தின் பத்தாவது வருடம் ரஜப் மாதத்தில்
கணவாயிலிருந்து வெளியேறி சரியாக ஆறு மாதத்திற்குப் பின் மரணம் எய்தினார்.
(அல்முக்தஸர்)
சிலர் ரமழான் மாதத்தில் அன்னை கதீஜாவின் மரணத்திற்கு மூன்று நாள்களுக்கு முன்
மரணமானார் என்றும் கூறுகின்றனர்.
அப+தாலிபுக்கு மரணம் சமீபமானபோது நபி (ஸல்) அவரிடம் சென்றார்கள். அப்போது
அங்கு அப+ஜஹ்லும் இருந்தான். அப+தாலிபிடம் நபி (ஸல்) அவர்கள் 'எனது தந்தையின்
சகோதரரே! நீங்கள் 'லாஇலாஹஇல்லல்லாஹ்| என்று கூறுங்கள். நான் அல்லாஹ்விடம்
இவ்வார்த்தையின் பொருட்டால் உங்களுக்காக வாதிடுவேன்" என்று கூறினார்கள். ஆனால்,
அங்கிருந்த அப+ஜஹ்லும், அப்துல்லாஹ் இப்னு அப+ உமய்யாவும் 'அப+தாலிபே! அப்துல்
முத்தலிபின் மார்க்கத்தையா நீர் புறக்கணிக்கப் போகின்றீர்?" என்று தொடர்ந்து அவரிடம்
இதையே கூறிக் கொண்டிருந்தனர். இறுதியில் அப+தாலிப் 'நான் அப்துல் முத்தலிபின்
மார்க்கத்தில்தான் (இருக்கிறேன்)" என்று கூறிவிட்டார். அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள்
'எனக்கு தடை வராமல் இருக்கும்வரை அல்லாஹ்விடம் உங்களுக்காகப் பாவமன்னிப்புக்
கோருவேன்" என்று கூறினார்கள். ஆனால்,
'இணைவைத்து வணங்குபர்களுக்காக மன்னிப்புக் கோருவது நபிக்கோ
நம்பிக்கையாளர்களுக்கோ தகுமானதல்;ல அவர்கள் (இவர்களுக்கு) நெருங்கிய
உறவினர்களாக இருந்தாலும் சரியே! அவர்கள் நிச்சயமாக நரகவாசிகள்தான் என்று
இவர்களுக்குத் தெளிவானதன் பின்னர் (எவ்வாறு அவர்களுக்கு மன்னிப்புக் கோரலாம்?)
(அல்குர்ஆன் 9:113)

(நபியே!) நிச்சயமாக நீங்கள் இவர்களில் விரும்பியவர்களை நேரான வழியில் செலுத்த
உங்களால் முடியாது. எனினும், தான் விரும்பியவர்களை அல்லாஹ் நேரான வழியில்
Pயபந 118 ழக 518
செலுத்துகின்றான். நேரான வழியில் செல்லத் தகுதியுடையவர் யார் என்பதை அவனே
நன்கறிவான்!" (அல்குர்ஆன் 28:56) (ஸஹீஹ{ல் புகாரி)
என்ற இரு வசனங்களை அல்லாஹ் இறக்கி இணைவைப்பவர்களுக்காக பாவ மன்னிப்புக்
கோருவதைத் தடை செய்துவிட்டான். (ஸஹ{ல் புகாரி)
நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அப+தாலிப் கொடுத்து வந்த பாதுகாப்பு மற்றும் உதவியைப் பற்றி
நாம் சொல்லித் தெரியவேண்டிய அவசியமில்லை. காரணம், அவர் குறைஷித் தலைவர்கள்
மற்றும் மூடர்களின் தாக்குதல்களிலிருந்து இஸ்லாமிய அழைப்புப் பணியைப் பாதுகாத்து,
அதற்கு ஓர் அரணாக விளங்கினார். ஆனாலும் தங்களது மூதாதையரின் மார்க்கத்திலேயே
அவர் நிலைத்திருந்து விட்டதால் மறுமையின் வெற்றியை அடையவில்லை.
ஒரு முறை நபி (ஸல்) அவர்களிடம் 'நீங்கள் உங்களது பெரியதந்தை அப+தாலிபிற்கு
என்ன பயனளிப்பீர்கள். அவர் உங்களைப் பாதுகாத்தார். உங்களுக்காகக் கோபம்
கொண்டார்" என்று அப்பாஸ் (ரழி) கேட்டபோது, 'அவர் நரகத்தின் குறைந்த ஆழமுள்ள
பகுதியில் இருப்பார். நான் இல்லை என்றால் நரகத்தின் அடித்தளத்தில் சென்றிருப்பார்"
என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். (ஸஹீஹ{ல் புகாரி)
நபி (ஸல்) கூற தான் கேட்டதாக அப+ ஸஈது அல்குத் (ரழி) அறிவிப்பதாவது: நபி (ஸல்)
அவர்களிடம் அவர்களது பெரியதந்தை அப+தாலிபைப் பற்றி பேசப்பட்டபோது 'மறுமையில்
அவருக்கு எனது சிபாரிசு பலனளிக்கலாம். அதனால் அவரது கரண்டைக்கால் வரையுள்ள
நெருப்பின் ஆழத்தில் அவர் வைக்கப்படுவார்" என்று கூறினார்கள்.

(ஸஹீஹ{ல் புகாரி)
துணைவி கதீஜா மரணம்
அப+தாலிபின் மரணத்திற்கு இரண்டு மாதங்களுக்குப் பின் துணைவி கதீஜா (ரழி)
மரணமானார்கள். இவர்களது மரணம் நபித்துவத்தின் பத்தாம் ஆண்டு ரமழான் மாதத்தில்,
அவர்களின் 65வது வயதில் நிகழ்ந்தது. அப்போது நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு வயது ஐம்பது.
(தல்கீஹ்)
அப+தாலிபின் மரணத்திற்கு மூன்று நாட்களுக்குப் பின் கதீஜா (ரழி) மரணமானார்கள் என்று
சிலர் கூறுகின்றனர்.
நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அல்லாஹ்வின் மிகப்பெரியஅருளாக கதீஜா (ரழி)
விளங்கினார்கள். நபி (ஸல்) அவர்களுடன் கால் நூற்றாண்டுக் காலம் வாழ்ந்த நமது
அன்னை கதீஜா (ரழி), நபியவர்களின் துக்க நேரத்தில் அவர்களுக்கு ஆறுதலாக, சிரமமான
நேரத்தில் உறுதுணையாக இருந்து, அவர்களின் தூதுத்துவத்தை எடுத்துக் கூறுவதற்கு
பலவகையில் தியாகம் செய்தார்கள். மேலும், அறப்போரின் கஷ்டங்களில் பங்கெடுத்து
தனது உம்ராலும் பொருளாலும் உதவி ஒத்தாசை செய்தார்கள்.
நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறுவார்கள்: 'மக்கள் என்னை நிராகரித்த போது, கதீஜா என்னை
நம்பினார். மக்கள் என்னை பொய்ப்பித்த போது, அவர் என்னை உண்மைப்படுத்தினார்.
மக்கள் என்னை ஒதுக்கிய போது, அவர் என்னைத் தனது பொருளில் சேர்த்துக்
கொண்டார். அல்லாஹ் அவர் மூலமாகத்தான் எனக்குக் குழந்தைகளைக் கொடுத்தான்.
அவரல்லாத மற்ற மனைவிகள் மூலம் குழந்தைகள் இல்லாமல் செய்துவிட்டான்." (முஸ்னது
அஹ்மது)
அப+ஹ{ரைரா (ரழி) அறிவிப்பதாவது: (ஒருமுறை) நபி (ஸல்) அவர்களிடம் (வானவர்)
ஜிப்ரீல் வந்தார். 'அல்லாஹ்வின் தூதரே! இதோ, கதீஜா தம்முடன் ஒரு பாத்திரத்தில்
Pயபந 119 ழக 518
உணவு எடுத்துக் கொண்டு உங்களை நோக்கி வந்து கொண்டிருக்கிறார். அவர் உங்களிடம்
வந்தவுடன் அவருக்கு அவருடைய இறைவனின் தரப்பிலிருந்தும் என் தரப்பிலிருந்தும்
ஸலாம் கூறி சொர்க்கத்தில் கூச்சல் குழப்பமோ, களைப்போ காணமுடியாத முத்து மாளிகை
ஒன்று அவருக்கு கிடைக்க இருப்பதாக நற்செய்தி சொல்லுங்கள்" என்று சொன்னார்கள்.
(ஸஹீஹ{ல் புகாரி)
அடுக்கடுக்கான துயரங்கள்
சில நாட்களுக்குள் துக்கம் தரும் இவ்விரு நிகழ்ச்சிகளும் நடந்து முடிந்தன. நபி (ஸல்)
அவர்களின் உள்ளம் வேதனையால் துடிதுடித்தது. தொடர்ந்து சமுதாயத்தவர்களும்
துன்பங்களைத் தந்தனர். அப+தாலிபின் மரணத்திற்குப் பின் நபி (ஸல்) அவர்களுக்குத்
துயரத்திற்கு மேல் துயரம் அதிகரித்தது. முற்றிலும் நிராசையாகி 'தாயிஃப்| நகர மக்களாவது
அழைப்பை ஏற்றுக் கொள்வார்கள் அல்லது ஆதரவு அளிப்பார்கள் என்று தாம்ஃபை
நோக்கி பயணமானார்கள். ஆனால், அங்கு அவர்களுக்கு ஆதரவளிப்பவரோ உதவி
செய்பவரோ இல்லை.

மாறாக, அம்மக்கள் நபி (ஸல்) அவர்களின் கூட்டத்தார் கொடுக்காத
நோவினைகளை அவர்களுக்குக் கொடுத்தனர். கல் நெஞ்சம் கொண்ட அம்மக்கள்
நபியவர்களை அடித்து துன்புறுத்தினர்.
மக்காவாசிகள் நபி (ஸல்) அவர்களைக் கொடுமைப்படுத்தியது போன்றே அவர்களது
தோழர்களையும் கொடுமைப்படுத்தினர். நபி (ஸல்) அவர்களின் நெருக்கமான தோழரான
அப+ பக்ருக்கும் இக்கொடுமைகள் நிகழ்ந்தன. இதனால் அவரும் மக்காவை விட்டு
ஹபஷாவிற்கு செல்ல வேண்டுமென முடிவு செய்தார். மக்காவை விட்டு வெளியேறி
'பர்குல் கிமாத்| என்ற இடத்தை அடைந்த போது அவரை 'இப்னு துகுன்னா| என்பவர்
சந்தித்து தனது பாதுகாப்பில் மீண்டும் அவரை மக்காவிற்கு அழைத்து வந்தார். (ஸஹீஹ{ல்
புகாரி)
இப்னு இஸ்ஹாக் (ரஹ்) கூறுகிறார்: அப+தாலிபின் மரணத்திற்குப் பிறகு அவன் வாழ்நாளில்
கொடுக்க முடியாத வேதனைகளைக் குறைஷிகள் நபி (ஸல்) அவர்களுக்குக் கொடுத்து
வந்தனர். ஒருமுறை குறைஷி மடையர்களில் ஒருவன் நபி (ஸல்) அவர்களின் தலை மீது
மண்ணை வாரி இறைத்தான். வீட்டுக்குள் நுழைந்த நபியவர்களின் தலை மீது மண்
இருப்பதைக் கண்ட அவர்களின் மகளால் ஒருவர் அழுதவராக அதனை அகற்றினார்கள்.
'எனது அருமை மகளே! அழாதே! நிச்சயமாக அல்லாஹ் உனது தந்தையைப் பாதுகாப்பான்.
அப+தாலிப் மரணிக்கும் வரை நான் அதிகம் வெறுக்கும் ஒன்றை குறைஷிகள் எனக்கு
செய்ததில்லை" என்று நபி (ஸல்) கூறினார்கள். (இப்னு ஹிஷாம்)
இவ்வாறு இந்த ஆண்டில் துயரங்கள் தொடர்ந்து கொண்டே இருந்ததால் வரலாற்றில்
'ஆமுல் ஹ{ஸ்ன்| துயர ஆண்டு என்று இந்த ஆண்டைக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
ஸவ்தா உடன் மறுமணம்

நபித்துவத்தின் பத்தாம் ஆண்டு ஷவ்வால் மாதத்தில் நபி (ஸல்), ஸவ்தா (ரழி) அவர்களை
திருமணம் செய்தார்கள். இவர் அழைப்புப் பணியின் ஆரம்ப காலத்திலேயே இஸ்லாமைத்
தழுவியவர். முஸ்லிம்கள் இரண்டாவது முறையாக ஹபஷாவிற்கு ஹிஜ்ரா சென்றபோது
இவரும் தனது கணவருடன் சென்றிருந்தார். இவர் கணவர் ஹபஷாவில் மரணித்துவிட்டார்.
அதற்குப் பின் இவர் மக்கா வந்தவுடன் இவருடைய இத்தா"வுடைய காலம் முடிவுறவே நபி
(ஸல்) அவர்கள் இவரை பெண் பேசி திருமணம் முடித்துக் கொண்டார்கள். கதீஜா (ரழி)
அவர்களின் மரணத்திற்குப் பின் இவர்களைத்தான் முதலில் திருமணம் செய்து
கொண்டார்கள். இவர்கள் இறுதி காலத்தில் நபி (ஸல்) அவர்கள் தனக்கு ஒதுக்கியிருந்த
நாட்களையும் ஆயிஷாவிற்குக் கொடுத்து விட்டார்கள்.
Pயபந 120 ழக 518
பொறுமை மற்றும் நிலைகுலையாமையின் தூண்டுகோல்கள்
இங்குதான் சிறந்த அறிவாளியும் திகைத்து நிற்கின்றான். அறிஞர்களுக்கும் ஒரு கேள்வி
தோன்றுகிறது. முஸ்லிம்களிடம் இவ்வளவு பொறுமையும், உறுதியும், நிலைகுலையாமையும்
இருப்பதற்குரிய காரணங்கள் என்னவாக இருக்க முடியும்? கேட்கும்போதே உடல் சிலிர்த்து
உள்ளங்களில் நடுக்கம் ஏற்படும்படியான அநியாயங்களையும், அடக்குமுறைகளையும்
இவர்கள் எப்படி சகித்து கொண்டார்கள்? உள்ளத்தில் ஊசலாடும் இந்தக் கேள்வியை
முன்னிட்டே இதற்குரிய காரணங்களையும் தூண்டுகோல்களையும் சுருக்கமாகக் கூறிவிட
வேண்டும் என்று நாம் கருதுகிறோம்.
1) அல்லாஹ்வின் மீது நம்பிக்கை
இவை அனைத்திற்கும் தலையாயக் காரணம், அல்லாஹ் ஒருவனையே நம்புவதும் அவனை
முறையாக அறிந்துகொள்வதும் ஆகும்.