முதிர்க்கன்னி...

by **வ.வனிதா** Thu Feb 24, 2011 7:19 pm

[You must be registered and logged in to see this image.]

மறக்காமல் ,
பிரம்மன் எழுத மறந்த
ஓர் தலையெழுத்து
நான்!

நான் பிறந்ததுமே
என் பெற்றோர்களுக்குக்
கிடைக்கவில்லையாம்,
சிறு கள்ளிப்பாலும் ,
ஒரு நெல்லுமணியும்....!

அடுத்ததாகப் பிறப்பான்
ஒரு ஆண் சிங்கமென
மூன்றும் பெட்டைக் கோழிகளாக
பெற்றெடுத்தவர்கள் ,

தலைச்சம்பிள்ளை தரித்திரம்
என்றென்னை ஏசிவிட்டு
நாளும் ஆறுதலடைந்தனர்...!

என் குடும்பத்தின் பசிக்காகப்
பத்தாம் வுகுப்பைக் கூட
பாதியில் விட்டுவிட்டுப்
பழைய சோறாகிவிட்டேன்...!

என் தங்கைகளின் காதல்
உடன்போக்கில்தான்
நான் உணர்ந்தேன்,
மணவாழ்வின் விளிம்பில்
நிற்கிறேன் என்று....!

ம்ம்ம்... நின்றென்ன பயன் ?
மதகுடைத்த என் வயது
மணாளனை மறுதலிக்கச் செய்கிறதே?
மாற்றியமைக்கக் கூட மனதில்லாமல்
மத்தள ஓசைக்கு ஏங்கி நிற்கின்றேன்...!

மத்தளத்திற்கு பதில் சிலர்
மெத்தனத்தால் கைக்கொட்டும்
ஒசையல்லவா என் காதில்
விழுகிறது....??

பக்கத்துவீட்டுப் பெண்ணிடம்
பாசமாய் பேசினாலும் ,
பாவியவள் கண்பட்டால்
நீயும் பாழாய்ப் போவாய் ...
என்றிழுத்துச் செல்கின்றனர்...!

எத்தனை முறை எழுந்தாலும்
விழுந்து கொண்டே இருக்கிறேன்,
ஊராரின் வாய்ப்புதைக்குழியில் ...!

சிலந்தி வாயில் சிக்கய பூச்சியாய் ,
உடலைக்கொடுத்து உயிரைக்காக்க
திராணியற்று நிற்கின்றேன்...!

என்னைப் போன்று இன்னும்
எத்தனை அன்றில் பறவைகள்
வாழ்க்கைப் பெருங்கடலைப்
பாராமல்,
வீட்டு முற்றத்தடி நீரில்
நீந்திக்கொண்டிருக்கின்றனவோ ?
தெரியவில்லை...!

கனி முதிர்ந்தால் ,
ஏற்றுக்கொள்ளும் சமுதாயம்
கன்னி முதிர்ந்தால் மட்டும்
ஏன் தூற்றிச் செல்கிறது?
என்பது புரியாத புதிராக
புலம்புகிறது என்னுள்....

by **செய்தாலி** Thu Feb 24, 2011 8:32 pm

என் தங்கைகளின் காதல்
உடன்போக்கில்தான்
நான் உணர்ந்தேன்,
மணவாழ்வின் விளிம்பில்
நிற்கிறேன் என்று....!

பக்கத்துவீட்டுப் பெண்ணிடம்
பாசமாய் பேசினாலும் ,
பாவியவள் கண்பட்டால்
நீயும் பாழாய்ப் போவாய் ...
என்றிழுத்துச் செல்கின்றனர்...
எத்தனை முறை எழுந்தாலும்
விழுந்து கொண்டே இருக்கிறேன்,
ஊராரின் வாய்ப்புதைக்குழியில் ...

கனி முதிர்ந்தால் ,
ஏற்றுக்கொள்ளும் சமுதாயம்
கன்னி முதிர்ந்தால் மட்டும்
ஏன் தூற்றிச் செல்கிறது?
என்பது புரியாத புதிராக
புலம்புகிறது என்னுள்.

நெஞ்சில் பதிந்த வரிகள்

அருமை சூபர் ரெம்ப நல்ல ஒரு சமூக சிந்தையான கவிதை
பாராட்டுக்கள் தோழி

வருத்தத்தை சுமந்த வரிகள் ..

//கனி முதிர்ந்தால் ,
ஏற்றுக்கொள்ளும் சமுதாயம்
கன்னி முதிர்ந்தால் மட்டும்
ஏன் தூற்றிச் செல்கிறது?
என்பது புரியாத புதிராக
புலம்புகிறது என்னுள்....//

by **கவிக்காதலன்** Thu Feb 24, 2011 9:22 pm

//கனி முதிர்ந்தால் ,
ஏற்றுக்கொள்ளும் சமுதாயம்
கன்னி முதிர்ந்தால் மட்டும்
ஏன் தூற்றிச் செல்கிறது?
என்பது புரியாத புதிராக
புலம்புகிறது என்னுள்....//

நல்லா இருக்கு... இதற்கு ஆண்கள்தான் காரணம் என நான் நினைக்கிறேன்..!!!

by **அரசன்** Thu Feb 24, 2011 9:24 pm

தோழி உங்கள் படைப்புகள் ஏதோ ஒரு தாக்கத்தை உண்டு பண்ணுகிறது ...
நிச்சயம் ஒரு விட மாற்றத்தை ஏற்படுதுகிறது ,.
வாழ்த்துக்கள்

by **பட்டாம்பூச்சி** Fri Feb 25, 2011 10:55 am

செய்தாலி wrote:என் தங்கைகளின் காதல்
உடன்போக்கில்தான்
நான் உணர்ந்தேன்,
மணவாழ்வின் விளிம்பில்
நிற்கிறேன் என்று....!

பக்கத்துவீட்டுப் பெண்ணிடம்
பாசமாய் பேசினாலும் ,
பாவியவள் கண்பட்டால்
நீயும் பாழாய்ப் போவாய் ...
என்றிழுத்துச் செல்கின்றனர்...
எத்தனை முறை எழுந்தாலும்
விழுந்து கொண்டே இருக்கிறேன்,
ஊராரின் வாய்ப்புதைக்குழியில் ...

கனி முதிர்ந்தால் ,
ஏற்றுக்கொள்ளும் சமுதாயம்
கன்னி முதிர்ந்தால் மட்டும்
ஏன் தூற்றிச் செல்கிறது?
என்பது புரியாத புதிராக
புலம்புகிறது என்னுள்.

நெஞ்சில் பதிந்த வரிகள்

அருமை சூபர் ரெம்ப நல்ல ஒரு சமூக சிந்தையான கவிதை
பாராட்டுக்கள் தோழி

by **வ.வனிதா** Fri Feb 25, 2011 12:17 pm

மிக்க நன்றி நண்பர்களே ! உங்கள் அனைவருக்கும் அநியாயத்துக்கு நன்றிக்கடன் பட்டுள்ளேன் ! உங்களின் வாழ்த்துக்கள் தான் என்னை வளரச் செய்கிறது !

by **சிசு** Fri Feb 25, 2011 4:53 pm

அநேகமாக அத்தனைக் கவிதைகளும் கடைசிவரியில் தான் கனலோடு இருக்கும்.
ஏன்... சில கவிதைகளில் கடைசிவரியில் தீகூட பிடிக்கும்.

ஆனால் தோழி, இந்த கவிதையின் ஆரம்பத்திலேயே அனலை உணர்ந்தேன்.
தொடர்ந்த வரிகள் கார்டியோ மீட்டராய் அந்த அபலையின் மனதை அப்பட்டமாக பதிவு செய்தது.

வியக்கிறேன் உங்கள் திறனை.

ரசித்த வரிகள்:

//மறக்காமல் ,
பிரம்மன் எழுத மறந்த
ஓர் தலையெழுத்து நான்!

நான் பிறந்ததுமே
என் பெற்றோர்களுக்குக்
கிடைக்கவில்லையாம்,
சிறு கள்ளிப்பாலும், ஒரு நெல்லுமணியும்....!//

//எத்தனை முறை எழுந்தாலும்
விழுந்து கொண்டே இருக்கிறேன்,
ஊராரின் வாய்ப்புதைக்குழியில் ...!//

அப்புறம்... அந்த "அன்றில் பறவையையும்..."

by **வ.வனிதா** Fri Feb 25, 2011 5:01 pm

சிசு அடிக்கடி என்னை அமைதியாக வைக்கிறீர் உங்களின் பாராட்டில் ! மிக்க நன்றி

by **RAJABTHEEN** Fri Feb 25, 2011 5:27 pm

செய்தாலி wrote:என் தங்கைகளின் காதல்
உடன்போக்கில்தான்
நான் உணர்ந்தேன்,
மணவாழ்வின் விளிம்பில்
நிற்கிறேன் என்று....!

பக்கத்துவீட்டுப் பெண்ணிடம்
பாசமாய் பேசினாலும் ,
பாவியவள் கண்பட்டால்
நீயும் பாழாய்ப் போவாய் ...
என்றிழுத்துச் செல்கின்றனர்...
எத்தனை முறை எழுந்தாலும்
விழுந்து கொண்டே இருக்கிறேன்,
ஊராரின் வாய்ப்புதைக்குழியில் ...

கனி முதிர்ந்தால் ,
ஏற்றுக்கொள்ளும் சமுதாயம்
கன்னி முதிர்ந்தால் மட்டும்
ஏன் தூற்றிச் செல்கிறது?
என்பது புரியாத புதிராக
புலம்புகிறது என்னுள்.

நெஞ்சில் பதிந்த வரிகள்

அருமை சூபர் ரெம்ப நல்ல ஒரு சமூக சிந்தையான கவிதை
பாராட்டுக்கள் தோழி

C-Su wrote:அநேகமாக அத்தனைக் கவிதைகளும் கடைசிவரியில் தான் கனலோடு இருக்கும்.
ஏன்... சில கவிதைகளில் கடைசிவரியில் தீகூட பிடிக்கும்.

ஆனால் தோழி, இந்த கவிதையின் ஆரம்பத்திலேயே அனலை உணர்ந்தேன்.
தொடர்ந்த வரிகள் கார்டியோ மீட்டராய் அந்த அபலையின் மனதை அப்பட்டமாக பதிவு செய்தது.

வியக்கிறேன் உங்கள் திறனை.

ரசித்த வரிகள்:

//மறக்காமல் ,
பிரம்மன் எழுத மறந்த
ஓர் தலையெழுத்து நான்!

நான் பிறந்ததுமே
என் பெற்றோர்களுக்குக்
கிடைக்கவில்லையாம்,
சிறு கள்ளிப்பாலும், ஒரு நெல்லுமணியும்....!//

//எத்தனை முறை எழுந்தாலும்
விழுந்து கொண்டே இருக்கிறேன்,
ஊராரின் வாய்ப்புதைக்குழியில் ...!//

அப்புறம்... அந்த "அன்றில் பறவையையும்..."

[You must be registered and logged in to see this image.]

by **rajeshrahul** Fri Feb 25, 2011 8:13 pm

அருமை நெஞ்சில் பதிந்த வரிகள் வாழ்த்துக்கள்

by **நிலாமதி** Fri Feb 25, 2011 9:33 pm

பெண்ணின் சோகம் சொல்லாமல் சொல்லும் வரிகள். மிக்வும் அருமை ...........

பெண்ணின் உண்ர்வை இப்ப்டியும் எழுத வைக்கிறதே.........சமூகம் .

by Sponsored content

வித்யாசாகரின் எழுத்து பயணம்

தமிழ் அறிஞர்களின் மின்நூல்கள் - யாழ்பாவாணன்

முதிர்க்கன்னி...

முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...

Re: முதிர்க்கன்னி...