என்னங்க என்ன‌ங்க எழுந்திருங்க..என்று என்மனைவி செல்வி என்னை எழுப்பினாள்.
என்னடி இந்த நடுராத்திரியில எழுப்புற.. மத்ததை நாளைக்கு பாத்துக்கலாம்..
எனக்கு டயடா இருக்கு, காலையில சீக்கிரமா ஆபீஸ் போகணும் என்றபடி மறுபுறம்
திரும்பி படுத்தேன். அய்ய ஆசையப்பாரு., அருணுக்கு பால்பவுடர்
தீர்ந்துபோச்சி, அழ ஆரம்பிச்சிட்டான், போய் டிப்பார்ட்மென்ட் ஸ்டோர்ல ஒரு
செரிலாக் வாங்கிட்டுவாங்க.. செல்வி மறுபடியும் எழுப்பினாள். சே உன்தொல்லை
தாங்கலைப்பா, என்று எரிச்சலோடு படுக்கையைவிட்டு எழுந்து சட்டையை
மாட்டிக்கொண்டு கிளம்பினேன்.

மணி பனிரெண்டு ஆயிருச்சி; நாலுதெரு
நடந்து போகணுமே என்று எரிச்சலோடு வீட்டைவிட்டு கிளம்பினேன். அய்யயோ
தெருவிளக்கெல்லாம் அணைந்திருக்கே., இந்த முனிஸிபாலிட்டியில விளக்கை
சரிபண்ணுறேன்னு இப்ப அப்போன்னு இழுத்துக்கிட்டே இருக்காங்க. ஆஹா இன்னக்கி
ரொம்ப இருட்டாஇருக்கே.. அமாவாசையா இருக்குமோ.. என்று நினைத்தபடியே
நடந்துவந்துகொண்டிருந்தேன்.

ஆ இந்ததெருவ கடந்துபோகணுமே.. போன
ரெண்டுவாரத்துக்கு முன்னாடி செத்துபோன மாரியம்மா ஆவியா நடமாடுதான்னு ஒரு
கேள்வி. கல்யாணமான இரெண்டாவது நாளே புருசனை பிடிக்காம ஒரே சண்டையாம். சண்டை
முத்திப்போயி ஒருநாள் மண்னெண்ணைய ஊத்திக்கிட்டு தற்கொலை
பண்ணிக்கிட்டாளாம். நிறைவேறாத ஆசையோட செத்துப்போனா ஆவியா அலைவாங்களாமே..
அப்படியாங்க..

மனசுல லேசான ஒருபயம்.,இருந்தாலும் வெளிக்காட்டலாமா;
நாங்கல்லாம் யாரு புறாவுக்கே பெல்லடிச்சவங்களாச்சே.. நானெல்லாம்.. இப்படியே
சொல்லிக்கிட்டே போகலாம். இப்ப இதுபோதும். தைரியத்துடன் நடக்க
ஆரம்பித்தேன். பையன் அழுதுக்கிட்டு இருப்பானே., சீக்கிரமா பால்பவுடர்
வாங்கிட்டுபோகணும் என்றபடி வேகமாக நடக்க ஆரம்பித்தேன். நாலுதெருவும்
கடந்து மெயின்ரோட்டுக்கு வந்தாச்சி. கடையில் செரிலாக் 2 டப்பா வாங்கினேன்.
மறுபடியும் வேறொரு நாள் தூக்கத்துல செல்வி அலையவிட்டிர‌க்கூடாது பாருங்க
அதான் 2 டப்பா.

என்னாச்சி இந்த மனுசனை இன்னும் காணலை. கடையில
பால்பவுடர் வாங்கப்போனாரா இல்ல கடையையே விலைக்கு வாங்கப்போனாரா.. அருண்வேற
அழுதுக்கிட்டே இருக்கானே என்னாச்சின்னு தெரியலியே.. நீ அழாதடா என்செல்லம்.
அப்பா இப்போ வந்திருவாரு.. ஆரோரோ ஆரிராரோ என்செல்லம் கண்ணுறங்கு..

அருண் அழுதுக்கிட்டு இருப்பானே.. நடையில் வேகம் கூட்டினேன். ஆஹா 4வது தெருவ
கடந்து மூணாவது தெருவுல வந்துகொண்டிருந்தேன். அடுத்த தெரு மாரியம்மா தெரு.
இப்போது மனதுல உள்ள பயபூதம் முழுச்சிகிருச்சி. அடடா இன்னக்கி
நான்வீட்டுக்கு போனாமாதிரிதான். ஊவ்வ் ஊவ்வ்வ்... தூரத்தில் நாயோ நரியோ
ஊளையிடுத சத்தம். மெல்ல ஒரு சிலிர்ப்பு. சில்லுன்னு காற்று வீசியது.
மாரியம்மா தெருவுக்கு வந்தாச்சி.. மெதுவா வீசின காத்து இப்போ வேகமாக
வீசியது. மரங்கள் வேகமாக ஆடின. கிளைகள் ஒடிந்து என்மேல் விழுவதுபோல அருகில்
வந்து பயமுறுத்தியது. மனதில் திக்திக். எந்த நேரத்தில் என்ன நடக்குமோ
தெரியலியே..

அருகில் இருந்த வீட்டுகளின் ஜன்னலெல்லாம் டப்..டப்..
டபடப.. டபடப.. வேகமாக அடித்தது. அதேசத்தம் என் மனதிலும்.. மறுபடியும்
வேகவேகமா ஜன்னல்களின் சத்தம். இப்போது பயத்தில் நடையில் வேகம். தூரத்தில்
வெள்ளை வெளெறென ஒரு உருவம் தோன்றி மறைந்தது. அது மாரியம்மாவாத்தான்
இருக்கும். நாய் மறுபடியும் ஊளை ஊவ்வ்வ்.. ஊவ்வ்வ்.. ரோட்டில் கிடந்த‌
குப்பையெல்லாம் என்முகத்தில்.. தட்டிவிட்டுக்கொண்டே நடந்தேன். பின்னால்
திரும்பினால் மறுபடியும் அதே உருவம் தோன்றி மறையுது. ஆஹா துரத்த
ஆரம்பிச்சிருச்சே.. வேகமாக ஓடினேன். மாரியம்மா தெருவை கடந்து எங்கத்தெரு..
பின்னால் யாரோ துரத்துவது போல இருந்தது. பின்னால் திரும்பிபார்க்காமல்
ஓடினேன். தடதட சத்தம். என்னை பிடித்துவிடுவது போல இருந்தது. முதுகில் யாரோ
அடிப்பதுபோல டமடம.. டமடம.. சத்தம்.

ஓட்டமும் நடையுமாக
வந்துகொண்டிருந்தேன். தூரத்தில் என்மனைவி வீட்டுவாசலில்.. அடடா அடடா..
செல்வி பேய்வருவது தெரியாமல் வீட்டுவாசலில் நிற்கிறாளே.. செல்வி..
வீட்டுக்குள்ள ஓடிவிடு ஓடிவிடு பேய்வருது பேய்வருது.. என்று கத்த
ஆரம்பித்தேன். என்னஇது.. நான் கத்தியும் உள்ளே போகாமல் நிற்கிறாளே..
மறுபடியும் கத்த ஆரம்பிக்க.. வெறும் காத்துதான் வருது.. ஆஹா.. தொண்டை
வற‌ண்டுவிட்டதுபோல.. நாக்கு பே..பே..பே...

என்னங்க.. என்னங்க..
சீக்கிரம்வாங்க.. மழை தூத்துகிறதுகூட தெரியாம மெய்மறந்து வாரீங்களே.. என்ற
செல்வி என்னை அணைத்தபடி வீட்டிற்குள் அழைத்து சென்றாள்.

பகிர்வுக்கு நன்றி