கள்ளிச்செடியும் மலர்ந்தது

by sridhar_1104 Wed Sep 14, 2011 11:20 am

சிலநிமிட
உன் புன்னகையால்
அடகுவைத்த
என் வசந்தங்கள்
மீட்க்க தெரியாமல்.

இரகசியமாய்
என்னுள் முளைத்த
உன் நினைவுகள்
வேரூன்றி சிதைத்தது
என் சுவாசக்கூட்டை.

தெரிந்தே செய்யத்துனியும்
பாவங்களுக்கு
மன்னிப்பு இல்லை
என் காதலுக்கும்
அப்படியே!

என் கண்ணீர்
உன்னை ஒன்றும்
செய்ய கூடாதென
இறைவனை வேண்டச்
சென்றேன்.....

காரணமாய்
கண்கலங்கி அழத்
தொடங்கினான்
தான் செய்த
பாவத்தையென்னி.....

வாயிருந்தும்
ஊமையாய்
அவனிடம்
வாதாடமல் வாடி
வெளியேறினேன்...

மௌனம்
காத்ததற்கு
எனக்கு நீ
தந்த பரிசு
கரிக்கின்றது

தொலைக்க முடியாமல்
மிச்சமாய் கிடக்கும்
என் கனவு
குப்பைகளாய் மட்டுமே
உன் நினைவுகள்.

உன்னால் விதைத்த
கள்ளிச்செடியும்
மலர்ந்தது எனக்காக
என்னுள்ளே
கவிதையாய்.
[You must be registered and logged in to see this image.]