வசிப்பிடம் மட்டு மன்று

வாழ்க்கையும் தீவே! ஆமாம்

வசிப்பிடம் தண்ணீ ராலே

வகையாகச் சூழ்ந்த ஈழம்!

பசிபிணி யோடு நாளும்

படும்பாடு கோடி யாகிக்

கசிந்திடுங் கண்ணீ ராலே

கணக்காகச் சூழ்ந்த வாழ்வு!



வாராதா எங்க ளுக்கும்

வளமான வாழ்க்கை யொன்று?

தாராதா புதிய வாழ்வு

தழைக்காதா? என்று, கண்கள்

நீராட நின்றா ரன்றி

நெஞ்சினை உயர்த்தி நின்று

போராட யாரு மங்கே

புறப்பட வில்லை யன்று!



முப்போதும் சிலைகள் போலே

முனகுவ தன்றி தீமை

தப்பாது இழைக்கும் ஈனச்

சிங்களர் தமையெ திர்க்கும்

துப்பேதும் இல்லாக் கூட்டம்

துணிவினை அறிய ஆங்கே

ஒப்பேதும் இல்லா வீரன்

பிரபாகர் முளைத்தெ ழுந்தான்!



ரத்தத்தின் அணுக்கள் எல்லாம்

ரகசியக் கிளர்ச்சி கண்டு

முத்தத்தின் சுகத்தைப் பற்றி

முப்போதும் எண்ணிக் கொண்டு

பித்தத்தில் நெஞ்சம் ஊறப்

பிதற்றிடும் பருவம் தன்னில்

யுத்தத்தின் உத்தி யன்றோ

உச்சரித் துக்கி டந்தான்?



ஆட்டங்கள் துறந்தான்; ஊறும்

ஆசைகள் துறந்தான்; பாடும்

பாட்டங்கள் துறந்தான்; பந்த

பாசங்கள் துறந்தான்; நெஞ்சின்

நாட்டங்கள் துறந்தான்; ஆங்கே

நாள்தோறும் மக்கள் கொண்ட

வாட்டங்கள் துறப்ப தற்காய்

வாலிப மேது றந்தான்!



வெடித்திட்டான்; வீணர் தம்மை

விழியாலே குறித்து வைத்தான்!

துடித்திட்டான் வீரன்; மீசை

துளிர்விடும் முன்பே! ரத்தம்

வடித்திட்டான்; வேசி யர்தாம்

ஈன்றசிங் களரி டுப்பை

ஒடித்திட்டான்; தமிழர் வீரம்

ஓங்கிடச் செய்தான்; உண்மை!



காடென்றும், கல்முள் மற்றும்

கருக்கிருள் எனப்பா ராமல்

வீடின்றி வாசல் இன்றி

விழிதுயில் ஏது மின்றி

கூடெலாம் மெலியக் கோலம்

கொண்டானே ஏன்?என் போன்றோர்

ஏடெலாம் அவன்பேர் நித்தம்

ஏற்றியே வைப்போம் என்றா?



இலையிலை! வேறெ தற்கு?

ஈழத்தில் அடுத்த டுத்து

தலைமுறை தலைமு றையாய்த்

துன்பின்றித் தமிழர் வாழ!

மழையைமண் பெறுவ தற்காய்

இடிகளைத் தாங்கிக் கொள்ளும்

நிலைபெறு வானம் போன்ற

நல்லுயர் நெஞ்சன் அன்னோன்



யாரோட்ட உள்ளார் இங்கு

எம்மவர் துயர மென்றே

போராட்ட மென்ற சொல்லில்

புதையுண்ட; வாழ்வை வெற்று

நீரோட்ட மாக வைத்து

நடந்திட்ட தலைவன் தன்னைப்

பாராட்ட வார்த்தை யில்லை

பதந்தொட்டு வணங்கு கின்றேன்!



இனத்திற்காய் வாழ்வ தொன்றே

இன்புறு வாழ்க்கை யாகும்!

இனத்திற்காய்ச் சாவ தொன்றே

இறப்பிலே உயர்ந்த தாகும்!

தனக்காக மட்டும் வாழும்

தன்னல மனிதர் யாரும்

பிணங்களின் கலப்பி னாலே

பிறந்திட்ட பிள்ளை யாவர்!



----------ரௌத்திரன்

இனத்திற்காய் வாழ்வ தொன்றே

இன்புறு வாழ்க்கை யாகும்!

இனத்திற்காய்ச் சாவ தொன்றே

இறப்பிலே உயர்ந்த தாகும்!
[You must be registered and logged in to see this image.]

ஒரு மாவீரனுக்கான தகுதிமிக்க அஞ்சலிக்கவிதை..

எதை விட எதைச் சொல்ல.. அனைத்து வரிகளுமே உத்தம வரிகள்..!

பாராட்டுகள் இளவலே..!