பழந்தமிழர் வாழ்வில் தலைவியின் குணம்..!!

by **அ.இராமநாதன்** Wed Aug 21, 2013 9:50 am

தன் கணவன், பரத்தை ஒருத்தியுடன் உறவு கொண்டிருப்பதை (களவு உறவு) ஒருத்தி அறிந்தாள். அவ்வண்ணம், அவள் அறிந்ததை தன் கணவனுக்குத் தெரியப்படுத்தும்போது, அவனோ “தான் யாரையும் அறியேனென்று’ மறுத்துரைத்தான்.
-
அவ்வாறு மறுத்துரைத்த தன் கணவனை நோக்கி, அவன் உறவாடும் பரத்தையானவள், தன் கணவனின் சாயலையொத்த தமது புதல்வனை அணைத்து, வாஞ்சையுடன் அன்பு காட்டிய நிகழ்ச்சியைக் கூறி, அவனுடைய மறைமுக நட்பைத் தானும் அறிந்திருப்பதைப் புலப்படுத்துகிறாள்.
-
நினது காதலியான பரத்தை, நம் புதல்வன் தெருவிலே சிறுதேர் ஓட்டி விளையாடிக்கொண்டு இருப்பதைக் கண்டாள். உன்னுடைய தோற்றப்பொலிவை ஒத்த அவனது உருவைக்கண்டு உளம் மகிழ்ந்து, எவரும் காண்பவர் இல்லாமையால், துணிவுடன் நம் புதல்வன் அருகே சென்றாள். மகிழ்வான மனதுடையவளாய் “”என் உயிரே! என்னிடம் வா!” எனக் கூறி, அவனை அருகழைத்து அணைத்துக்கொண்டதை நானும் கண்டேன்.
-
நான் அருகில் சென்று, அவளை வெருட்டாமல் என்னருகில் அழைத்து அணைத்துக் கொண்டேன். “”களங்கமற்ற இளையவளே! ஏன் மயங்குகிறாய்! பயம் வேண்டாம்! நீயும் இவனுக்கு ஒரு தாய்தான்!” என்று அவளை அமைதிப்படுத்தினேன்.
-
களவினைச் செய்தவர் பிடிபடும்போது, பிடித்தவர் முன்பாக வெட்கித் தலைகுனிந்து நிற்பதுபோல, அவளும் என் முன் தலைகவிழ்ந்து, தன் கால் விரலால் நிலத்தைக் கீறியவளாய் வெட்கி நின்றாள். அருமைமிகு அப்பெண், நின் மகனுக்குத் தாயாகுதல் பொருந்துவதேயாகும். என் மகிழ்நனே! அவ்வாறே யானும் அவளைப் போற்றினேன்” என்று தன் கணவனிடம் அவனது களவு உறவைத் தானும் அறிந்த நிலையை விளக்குகிறாள் (அகம்: பா-16).
-
-------------