பஞ்சணை மீதில் இன்பப்
-------பழவுடல் கிடக்கும்; சோகம்
நெஞ்சணை உடைக்கும்; உள்ளே
-------நெருக்குமோர் நினைவி னாலே!
அஞ்சன விழியி ரண்டும்
-------அழுதிடும் கேணி தன்னை
மிஞ்சிட நினைத்தாற் போல
-------முப்போதும் நீர்சு ரந்து!

காவியம் பேசும் கண்கள்
-------கவலைகள் பேச; ஆண்கள்
ஆவியைப் பறிக்கும் பார்வை
-------ஆற்றாமை பேச; சிரிப்பு
ஓவியம் தீட்டு கின்ற
--------இதழ்களோ வாட்டம் பேச
நீவிட விரல்கள் இன்றி
-------நீள்குழல் வெளுக்கப் பார்க்கும்!

ஆறுதல் சொல்வ தற்கு
---------அன்புள உறவும் இல்லை!
ஆறுதல் சொன்னால் கூட
---------ஆறிடும் காய மில்லை!
ஆறுதல் தானே கொள்ள
---------அத்தனை முதியள் இல்லை!
ஆறுதல் அவளுக் குண்டேல்
---------அதன்பெயர் சாவின் எல்லை!

ஓர்ஆளன் இன்றி நாளும்
--------ஒடிவாளைத் தனிமை மேலும்
ஓர்வாளைப் போல வாட்டும்!
--------நிராயுத பாணி யாகப்
போர்வாளின் முன்த விக்கும்
--------போர்வீரன் போல நின்றாள்!
கூர்வாளாம் கண்கள் கூட
--------மழுங்கிய வள்என் செய்வாள்?

இச்சித்து வாழு கின்ற
-------இனிதான வாழ்வு இல்லாள்
இச்சென்ற ஒன்றி னின்று
-------இதயத்தை மீட்கப் பார்த்தால்
"இச்"சென்று பல்லி கூட
-------இசைத்திடும் வேண்டு மென்றே!
கச்சணி மாது நெஞ்சைக்
--------கசக்கிடும் எண்ணம் கொண்டே!

தாகமே தீரு முன்பு
-------நீர்க்குடம் கவிழ்ந்தாற் போல
ராகமே இசைக்கு முன்பு
-------வீணைதான் எரிந்தாற் போல
வகையைச் சூடு முன்பு
-------கழுத்துதான் அறுந்தாற் போல
சோகமே வடிவாய்க் கொண்டு
--------சேயிழை நின்றா ளம்மா!

நகையினை இழந்த பாவை
--------நெஞ்சத்து பாரம் தன்னில்
முகையிதழ் மேனி சற்று
--------மெலிந்தனள்; எனினும் கூட
புகையது நெருப்பு இன்னும்
---------அணைந்திட வில்லை யென்று
பகர்வது போலக் காமம்
---------பாவையைப் படுத்தி வைக்கும்!

இருபத்து ஏழு அந்த
--------இனியவள் வயது; கொஞ்சம்
முறுவலை இழந்த தாலே
---------முப்பத்து நான்கு போல
ஒருபெருந் தோற்றம் காட்டும்!
---------ஓ!அவள் முடிந்த தெல்லாம்
பருவத்துத் தோட்டந் தன்னில்
---------பகல்கனா பூக்க ளென்பேன்!


கட்டிலின் சுகத்தைக் கண்டு
-------கனியுடல் சிலிர்த்தா ளில்லை!
கட்டிய கணவன் மார்பில்
-------கண்மூடிக் கிடந்தா ளில்லை!
கட்டிய கணவன் உண்டு
--------கழுத்தினில் தாலி இல்லை!
விட்டமே பார்த்தும் பார்த்தாள்
--------விசனமே குறைய வில்லை!

மயக்குறு வாழ்வு பெற்று
--------மனமது நிறையா பெண்ணாள்
வயிற்றினை நிரப்ப வேண்டி
--------வேலைக்குப் போவாள்; ஆங்கே
"வயப்படு வாளா?" என்றே
--------வடிவுடல் சுவைக்கப் பார்க்கும்
நயவஞ்ச எண்ணங் கொண்ட
--------நாய்களால் இதயம் நைவாள்!

எட்டிய வாழ்வை விட்டு
--------எட்டியே சென்ற நாளை
எட்டிய வாழ்வு தன்னில்
--------ஏங்கியே நின்ற நாளை
எட்டிய வாழ்வு முற்றும்
--------எட்டியாய் ஆன நாளை
சொட்டிய விழியின் நீர்தான்
--------சுட்டியே காட்டக் காண்பாள்!





(காவியம்-தொடரும்)

-------------ரௌத்திரன்

தொடருங்கள்... காத்திருக்கிறோம்...