'புகழ் பெற்றவர்களின் வாழ்வில்...' என்ற நுாலிலிருந்து:

சுமார், 1,200 புத்தகங்கள் எழுதிய எழுத்தாளர், 
அவர்; அத்தனையும் அருமையான படைப்புகள். 
எந்த பெண்ணையும் மணந்து கொள்ளப் போவதில்லை 
என்று வீராப்பு பேசி வந்தார். 
ஆனாலும், அவரை மடக்கி விட்டாள், ஒரு பெண்.

பலரிடம் கடன் பட்டிருந்தார், அந்த எழுத்தாளர். 
தன் தந்தையின் மூலம், அந்தக் கடனை எல்லாம் தீர்த்து,
 மொத்தத் தொகைக்கு, அவரிடமிருந்து, கடன் பத்திரம் 
எழுதி வாங்கினாள், 

அப்பெண். அந்த காலத்தில், கடனை திருப்பி 
செலுத்தாதவர்களை சிறைக்கு அனுப்புவது எளிது.

'என்னை மணந்து கொள்கிறாயா அல்லது சிறைக்கு 
போகிறாயா...' என்று மிரட்டினாள், அந்த பெண். 
சிறைக்கு செல்வதை விட, அவளையே மணந்துகொள்வது 
என்று முடிவு செய்தார், எழுத்தாளர்.

அந்த எழுத்தாளர் பெயர், அலெக்சாண்டர் டூமாஸ்; 
இறவா புகழுடைய எண்ணற்ற பல நாவல்களை எழுதிக்
 குவித்த மேதை. 
-
------------------------------------------

டூமாசின் பாட்டி மேற்கிந்திய தீவில், கரும்பு தோட்டத்தில் 
பணியாற்றிய நீக்ரோ அடிமை; அவள் பெயர் டூமாஸ்; 
எழுத்தறிவற்றவள். தன் பேரன் உலகம் போற்றும் 
எழுத்தாளனாக போகிறான் என்பதை அறியாமலேயே
 மறைந்து விட்டாள். 

அலெக்சாண்டர் டூமாஸின் தந்தை, வெள்ளையர். 
ஆனால், உருவத்தில் தன் பாட்டியை கொண்டிருந்தார், 
டூமாஸ். அவரது சருமம் பனி போல் வெண்மையாக 
இருக்கும்; நீல நிற விழிகள், தடித்த உதடுகள், அகன்ற 
தட்டையான மூக்கு, தலைமுடி மஞ்சள் நிறம்; இவைதான் 
அவரது அங்க லட்சணம்.

சாப்பிடுவதிலோ பீமன்; 
ஆயினும், அவர் மது அருந்தியதோ, காபி குடித்ததோ, 
சிகரெட் பிடித்ததோ கிடையாது. எழுதும் போது, 
சாப்பாடு நினைவே இருக்காது; அத்துடன், அச்சமயம் 
நண்பர்கள் வந்தால், தம் இடது கையை நீட்டி வரவேற்று, 
தம் போக்கில் எழுதிக் கொண்டிருப்பார்.

நாவல் எழுதுவதென்றால், நீல நிற காகிதத்தில் தான் 
எழுதுவார்; அதற்கென, தனியே ஒரு பேனா உண்டு. 
அதேபோன்று, கவிதை எழுதுவதென்றால், மஞ்சள் நிற 
காகிதத்திலும், பத்திரிகைகளுக்கு எழுதும் 
கட்டுரைகளுக்கு, ரோஸ் நிற காகிதத்திலும் எழுதுவார். 

ஒவ்வொன்றுக்கும் தனித் தனியே பேனா வைத்திருப்பார்.

அவர் எப்போதுமே நீல நிற மையை பயன்படுத்தியதில்லை; 
இந்த அதிசய மனிதர் தான், ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட 
புத்தகங்களை எழுதி இருக்கிறார். வேறு யாருமே இவ்வளவு 
எழுதியது கிடையாது.

ஏராளமாக சம்பாதித்தார்; ஆனால், அவரது முதல் நாடகம் 
அரங்கேறியபோது சட்டை காலர் வாங்க கூட காசு இல்லை. 
காகித அட்டையில் காலர் போல வெட்டி கழுத்தில் 
மாட்டியபடி, அவர் எழுதிய அந்த நாடகத்தை பார்க்க 
சென்றார்.

அப்போது, அவரது தாய் நோய்வாய்பட்டு படுக்கையில் 
இருந்தார். தன் முதல் நாடகம் அரங்கேறுவதை பார்க்க 
வேண்டும் என்ற ஆவல் ஒருபுறம், தாய்ப்பாசம் மறுபுறம். 
ஒவ்வொரு காட்சியின் முடிவிலும் வீட்டுக்கு ஓடோடி 
சென்று, 'அம்மா இப்போது எப்படி இருக்கிறது?' என்று 
கேட்டு வருவார். 

அன்றிரவு, பாரிஸ் நகரம் முழுவதும் நாடகத்தை பற்றியே 
பேச்சாக இருந்தது. பார்த்தோர் எல்லாம் பாராட்டினர். 
அதை படைத்த மேதையோ, தாயாரின் காலடியில், கிழிந்த
 பாயில் புரண்டு அன்றிரவை கழித்தார்.

தாம் படைக்கும் கதாபாத்திரங்கள் எல்லாம், அவருக்கு
 உயிருள்ள ஜீவன்கள்; எழுதிக்கொண்டு இருக்கும்போது, 
அவர்கள் எதிரே இருப்பதாக நினைத்து பேசுவார்; 
உரத்த குரலில் சிரிப்பார்.

ஐரோப்பா முழுவதும் கோச்சு வண்டியிலேயே சுற்றி 
வந்துள்ளார். ஒரே நேரத்தில், ஐந்து பத்திரிகைகளில் 
அவருடைய ஐந்து நாவல்கள், தினமும், தொடர்ச்சியாக 
வெளிவரும். அவர் எழுதிய புத்தகங்களைக் படிக்க கூட 
அவருக்கு அவகாசம் இருந்ததில்லை. 

பெண் மோகத்தினால் பணத்தையெல்லாம் 
வாரியிரைத்து, வாழ்நாளின் கடைசி கட்டத்தில் 
வறுமையை தழுவினார். 

எஞ்சிய வாழ்நாளை தனிமையில் ஓட்டினார். உணவு விடுதி 
பில்லுக்கு மட்டும், மாதா மாதம் மகன் பணம் கொடுக்காமல் 
இருந்திருந்தால், அவர் பட்டினி கிடக்க நேர்ந்திருக்கும்! 
-
-------------------------------

நடுத்தெருநாராயணன்
வாரமலர்