11-7-1888 -
ல் தமிழகத்தின் தஞ்சை மாவட்டத்திலுள்ள மாங்குடி என்னும் சிற்றூரில் சர்.
சி. வி. இராமன் பிறந்தார். இவரது இயற்பெயர் சர். சந்திரசேகர வேங்கடராமன்
ஆகும். இவரது தந்தையார் சந்திரசேகர் ஐயர் விசாகபட்டிணத்தில் உள்ள இந்து
கல்லூரியில் இயற்பியல் பேராசிரியராக பணியாற்றியதால் இவர் விசாகபட்டணத்தில்
கல்வி கற்றார். இளமையிலேயே அறிவியலில் அதிக ஆர்வம் உடையவராக விளங்கினார்.


இராமன்
கல்லூரியில் பயிலும் காலத்திலேயே அறிவியல் ஆய்வுகளில் ஈடுபட்டு முடிவுகளை
வெளியிட்டார். முதன் முதலாக முப்பட்டை கண்ணாடியில் சூரிய ஒளியை
ஊடுருவச்செய்து அதனால் தோன்றும் புதிய நிறமாற்றங்களையும்,
அதற்கான காரணங்களையும் கண்டறிந்து கட்டுரையாக எழுதினார். அதனை
இங்கிலாந்திலிருந்து வெளியான ஓர் அறிவியல் இதழுக்கு அனுப்பினார்.
அவ்விதழில் வெளியான கட்டுரைகளைப் படித்த அறிஞர்கள் இவரது ஆராய்ச்சி
திறமையைப் பாராட்டினர்.


தனது ஓய்வு நேரத்தில் கல்கத்தாவில் இருந்த இந்திய விஞ்ஞான வளர்ச்சி கழகத்துக்குச் சென்று ஆராய்ச்சி செய்து வந்தார். பின்னர், பலரது வேண்டுகோளுக்கு இணங்கி அதிக வருவாய் அளித்துவந்த அரசு வேலையை விட்டுவிட்டு கல்கத்தா பல்கலைக்கழகக் கல்லூரியில் இயற்பியல் பேராசிரியராக பதவியேற்றார்.


இராமனின் கண்டுபிடிப்புகளில் மிக முக்கியமானது இராமன் விளைவு ஆகும். 1921 - ஆம்
ஆண்டு இங்கிலாந்தில் நடைபெற்ற கல்லூரிகளுக்கான மாநாட்டில் கலந்துக்கொண்டு
கப்பலில் சர். சி. வி. இராமன் இந்தியா திரும்பிக் கொண்டிருந்தார்.
கப்பலின் மேல்தளத்தில் நின்று இயற்கை காட்சிகளை ரசித்துக் கொண்டிருந்த
இராமனின் மனதில் கடலுக்கு நீலநிறம் எப்படி ஏற்பட்டது என்ற சிந்தனை
தோன்றியது. கல்கத்தா திரும்பியதும் தனது ஆய்வு கூடத்தில் வைத்து தீவிர
ஆராய்ச்சியில் ஈடுபட்டார். மிகக் குறைந்த நாட்களில் மிக குறைவான
பொருட்செலவில் சூரிய ஒளிக்கதிர்கள் நீர்மப் பொருட்களில் ஊடுருவும்போது
அப்பொருட்களில் உள்ள கூட்டணுக்களால் ஒளிச்சிதறல் ஏற்பட்டு வெவ்வேறு அலை
நீளங்களை உடைய புதிய நிறக்கதிர்கள் தோன்றுகின்றன. ஒளி ஊடுருவும்
பொருட்களின் தன்மைக்கேற்ப வேறுபாடுகள் உண்டாகின்றன. அத்தகைய வேறுபாடுகளின்
விளைவே கடல் நீல நிறமாக தோன்றுவதற்குக் காரணம். இந்த நிகழ்ச்சி திண்ம, நீர்ம, வாயு பொருட்கள் எல்லாவற்றிலும் ஏற்படுகின்றன எனவும் கண்டறிந்தார். இவர் கண்டறிந்த விளைவை இராமன் விளைவு எனவும், இந்த விளைவில் தோன்றும் கோடுகளை இராமன் கோடுகள் எனவும் அழைக்கின்றனர்.


இத்தகைய கண்டுபிடிப்புகளுக்காக அப்போதைய ஆங்கிலேய அரசு அவருக்கு 1929 -ஆம் ஆண்டு சர். பட்டம் வழங்கி கௌரவித்தது. மேலும், உலகின் மதிப்புமிக்க பரிசான இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசு 10-12-1930 - ல் இவருக்கு வழங்கப்பட்டது. சுதந்திரத்துக்கு பின் இந்திய அரசு 1954 - ல் இவருக்கு பாரத் ரத்னா விருது வழங்கியது.


1970 -
ஆம் ஆண்டு மறைந்த இவர் தனது இறுதி காலம் வரை இராமன் ஆராய்ச்சி கூடம் என்ற
பெயரில் ஒரு ஆய்வுக் கூடத்தைத் தொடங்கி வாழ்நாள் முழுவதும் ஆய்வுப்
பணியில் ஈடுபட்டார்.