நூல் :உள்த்திலிருந்து , திறனாய்வாளர் : முனைவர் ச.சந்திரா


ஆசிரியர்:கவிஞர் பொன் விக்ரம்
நுழைவாயில் :
சமூகச் சீரழிவுகளைச் சரமாரியாக பட்டியலிடும் "உள்ளத்திலிருந்து" - எனும் பொன் விக்ரம் அவர்களின் இந்தக் கவிதை நூல் வாழ்வியலைப் படம்பிடித்துக் காட்டும் வளமான நூல். கவிஞர் தன் வார்த்தை அம்புகளால் சமூகச் சீர்கேட்டினை சிதைக்கப் புறப்படுகின்றார் இந்நூலில். அழகியல், அன்பியல்,கணிதவியல், காலவியல், உளவியல் என அனைத்து இயல்களின் உள்ளடக்கமாக இந்தக் கவிதை நூல் விளங்குகிறது.

நரம்போட்டம் :
இயற்கை மீது கவிஞன் கொண்டிருக்கும் அதீத பாசம், செயற்கைப் பாதை மீது பயணம் செய்யும் மனிதாபிமானமற்ற மானிடர்களைக் குத்திக் காட்டுதல், தட்டிக் கேட்டல், வினாவெழுப்பல், பச்சாதாபப்படல், பரிதாபம் கொள்ளல் என தன் கவிதை வழி திருத்தப் புறப்பட்டிருக்கிறார் பொன் விக்ரம் அவர்கள். மரணம் இவரது கவிதைகளில் மண்டியிடுகின்றது@ சில வேளைகளில் மன்னிக்கவும் படுகின்றது. கவிஞர் ஆணாக இருப்பினும், தன் கவிதைகளில் பெண்களைப் பெருந்தன்மையுடன் உயர்த்தி, உயிரோட்டம் மிக்க வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்தியிருப்பதில் கவிஞரின் சொல்வளம் புலனாகின்றது. வரதட்சணை கேட்போருக்கு "விபச்சாரி"-பட்டம் அளிக்கும் கவிஞரின் கவிதை வரிகள் வழி அவரது துணிச்சல் புலப்படுத்துகின்றது.

இதயப்பகுதி :
"மாறிவிட்டான்" - கவிதை மாறாத மனத்தையும் மாற்றம் செய்துவிடும் மணியான கவிதை. கவிதை நூலில் எப்பக்கம் திருப்பினாலும் அப்பக்கங்களிலெல்லாம் சுற்றுப்புறச்சூழல் விழிப்புணர்வே! இது பாரட்டத்தக்க ஒன்று! அது போக, பகுத்தறிவு எனும் "கூர்வாள்" கொண்டு மூடத்தனத்தை வீசியெறிந்திருக்கிறார் கவிஞர். "அதுவல்ல! இது", 'இதுவல்ல! அது' - என தான் கூறவந்த விஷயத்தை வாசிப்போர் மனதில் பதிய வைப்பதற்காக கவிஞர் பயன்படுத்தியிருக்கும் உத்தி உளவியல் சார்பான உன்னத உத்தி எனலாம். மனிதன் தாழ்த்தப்படுகின்றானா அல்லது உயர்த்தப்படுகின்றானா என யூகிக்க இயலாமல் ஒரு சில கவிதைகள் தடுமாற வைக்கின்றன. ஆச்சர்ய வினாக்களும் அதிசய பதில்களுமாக புத்தகத்தின் பக்கங்கள் நகர்கின்றன. அதே வேளையில் வாசிப்போரிடையே மனப்பக்குவத்தையும் வரவழைத்து விடுகின்றன.

சிந்தனை கோபுரம் :
'அந்த நாள் ஞாபகம்' கவிதை அனைவரையும் காலச் சக்கரத்தில் பின்னோக்கி இழுத்துச் செல்லும் காவிய க(வி)தை. 'யார் விபச்சாரி?' - கவிதை சமூகத்திற்குச் சூடுபோடும் சாமான்யக் கவிதை. அவதாரங்களை அழைத்து வினா தொடுக்கும் கவிஞனின் சாமர்த்தியத்தைப் பாராட்டித்தான் ஆகவேண்டும். பொதிகை மலைத்தென்றலையும், பொல்லாத மனிதர்களையும் வித்தியாசமான கோணத்தில் இணைத்துப் பார்க்கும் பொன் விக்ரமின் சிந்தனைத் திறன் போற்றுதலுக்குரியது. கவிஞர்களுக்கே உரிய கர்வம் 'அகந்தையல்ல' கவிதை வழி அழகுற வெளிப்படுகின்றது. அழகியல் உணர்வு பற்றிச் சொல்வோர் பலரிருக்க, எவையெல்லாம் அழகில்லை எனப் பட்டியலிடும் கவிஞரின் நோக்கு வித்தியாசமானது. சுருக்குப்பையில் பாசத்தை முடிந்து வைத்த 'அப்பத்தா' - கவிதை வாசிப்போர் மனதை வருடிச் செல்கின்றது. தென்றலையும் மனிதனையும் தன் சொல்திறத்தால் ஒப்பிட்டுப் புதிர்போடும் கவிஞரின் பாங்கு அருமை. மேதைக்கும் சோடைக்குமான வித்தியாசத்தை ஓரெழுத்து மாற்றத்தில் அழகாக கோடிட்டுக் காட்டுகிறார் கவிஞர்.

தேசியம் பற்றிய அவரது ஆதங்கம் இதோ!
"இந்தியாவில்
காந்தியாக நடிக்கக்கூட
ஒரு
இந்தியன் கிடைக்கவில்லை"(ப.26)

இளமையைத் தொலைத்த ஏக்கத்தின் விளைவு!
"அந்த வண்ணச் சுதந்திரம்
அந்த சின்ன சரித்திரம்
சில்லரைக் காசாய்
செலவாகிப் போனது"(ப.6)

உவமைக்குச் சான்று :
"பொக்கு நெல்லாகிப்
போக்கத்துப் போனது
மனித வாழ்க்கை"

மனதில் நின்ற கல்வெட்டுக் கவிதை :

"அலுவலகம் தோறும் சாத்தி வைக்கும் பிணங்கள் இலஞ்சப் பேர்வழி"(ப.10)

மனமார...
மாய்த்துக் கொள்ள எண்ணும் மனிதனும் மனம் மாறி மகத்துவம் பெறுவான் இந்த "உள்ளத்திலிருந்து எனும் கவிதை தொகுப்பு படிக்கும் வேளையில். கவிஞர் பொன் விக்ரம் அவர்களின் இலக்கியப் பயணம் இனிதே தொடர மனமார்ந்த வாழ்த்துக்கள்.